به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ پایگاه اینترنتی راشاتودی در گزارشی نوشت: منطقه عفرین در شمال سوریه به یکی از محورهای ژئوپولیتیک درگیری‌ها در این منطقه تبدیل شده است. حال سوال این است با وجود بازیگران مختلفی که منافعشان در این منطقه همپوشانی دارد اگر خصومت‌ها افزایش یابد موضع چه کسانی تضعیف یا تقویت خواهد شد؟

در این گزارش آمده است: حال که مسائل زیادی در مرزهای ترکیه و سوریه به وجود آمده، هراس از اینکه نقشه نظامی بزرگ جدید ترکیه و پیشروی‌اش به سوی عفرین ممکن است جبهه خطرناک جدیدی را در جنگ سوریه ایجاد کند، افزایش یافته است. یک نگرانی بزرگ دیگر این است که این شرایط ممکن است باعث ورود جناح‌های افراطی مختلف به سوریه و ایجاد خطرات بیشتر شود.

آنکارا عملیات شاخه زیتون را در 20 ژانویه آغاز کرد. این عملیات شامل حمله هوایی و زمینی به شمال سوریه برای «پاکسازی» نیروهای «ی‌پ‌گ» که ترکیه آنها را خطر بزرگی برای امنیت خود می‌داند، می‌شود. در نتیجه شبه‌نظامیان کرد و ساکنان عفرین در خطر بمباران از سوی ائتلاف ترکیه هستند. پیام‌هایی که از ترکیه دریافت می‌شود از جمله اعلام استقرار نیروهای ویژه ترکیه در منطقه نشان می‌دهد که آنکارا در حال افزایش حضورش در عفرین است.

«مولود چاووش‌اوغلو» وزیر خارجه ترکیه، اوایل ماه جاری در مصاحبه با الجزیره گفت: «ما به آنها هشدار دادیم. ما به کشورهایی مانند آمریکا که با آنها در ارتباط بوده‌اند، هشدار دادیم. با این حال آنها آتش تعرض را افروختند و ما این عملیات را آغاز کردیم...».

راشاتودی نوشت: به نظر می‌رسد جدا کردن دمشق از کردها جزء اصلی راهبرد ترکیه است و این کشور برای پنهان کردن آن تلاشی نمی‌کند. اردوغان ادعا می‌کند به دلیل توافقی که بین آنکارا و مسکو در پشت درهای بسته صورت گرفته، مجوز انجام عملیات مذکور را دارد. این در حالیست که مسکو هرگز چنین توافقی را تایید نکرده است.

فرضیه آنکارا برای انجام جدیدترن عملیاتش در منطقه مذکور این است که نیروهای «پ‌ی‌د» و «ی‌پ‌گ» سازمان‌های تروریستی هستند و «پ‌ک‌ک» نیز در عفرین فعال است پس خطری برای امنیت ترکیه به حساب می‌آید. سوال دیگری که وجود دارد این است که آیا اردوغان برای آغاز جنگ در سوریه از حمایت همگانی برخوردار است یا خیر؟ با ادامه این داستان منابع عمومی زیادی برای آن استفاده خواهد شد و آنکارا هرچه جلوتر برود با مشکلات بیشتری روبرو می‌شود. در نتیجه فرستادن سربازان بیشتر به عفرین به نفع ترکیه نخواهد بود.

در ادامه این گزارش آمده است: اقدامات ترکیه، نقش روسیه در سوریه را پیچیده‌تر می‌کنند. مسکو مجبور است وظیفه خود به عنوان برقرار کننده صلح را به تعادل برساند. در حالی که آمریکا و ترکیه دستورالعمل‌های مشخص مشترکی مانند برکنار کردن «بشار اسد» رئیس‌جمهور سوریه دارند، منافع دیگرشان باهم تناقض دارد.

«رکس تیلرسون» وزیر خارجه آمریکا پس از اینکه فهمید گفتن این موضوع که «کشورش به دنبال اعزام 30 هزار نیروی بسیار قوی به مرز شمال سوریه است» چه توفانی در آنکارا به وجود آورده مجبور شد از حرفش عقب نشینی کند. ترکیه نیز در مقابل تهدید کرد اگر نیروهای آمریکایی در منطقه شمال شرقی به همراه اس‌دی‌اف/ی‌پ‌گ به گشت‌زنی بپردازند، هدف نظامیان ترک قرار می‌گیرند.

حضور آمریکا در سوریه پس از شکست گروه تروریستی داعش دیگر منطقی نیست. مسئله مهم پیش روی دولت آمریکا این است که هیچ سیاست خارجی مشخصی در این رابطه ندارد و هرگونه اقدام نادرست مانند مخالفت با روسیه یا تقویت نیروی دفاعی آمریکا حمام خون سیاسی در این کشور به راه می‌اندازد. علی‌رغم تمام اینها ادامه حضور هوایی و زمینی آمریکا در سوریه نه ربطی به شکست داعش دارد و نه ربطی به استقلال کردها. مسئله این است که روسیه هیچ گزینه دیگری به جز ماندن در سوریه برای آنها نگذاشته است.

در انتهای این گزارش آمده است: آنچه در اکتبر 2015 اتفاق افتاد باید به عنوان یکی از بزرگترین اصلاحات خاورمیانه پس از سوئز در نظر گرفته شود. پس از اینکه روسیه اعلام کرد رسماً وارد درگیری‌های روسیه می‌شود، امور منطقه ای و روند جنگ را به نفع دمشق تغییر داد. واشنگتن بر این باور است که اگر آمریکا پس از شکست داعش از سوریه خارج شود، پس از این تمام تصمیمات این منطقه را مسکو خواهد گرفت. شرایط کنونی شمال سوریه برای تمام کشورهای فوق ناپایدار است و حضور غیرقانونی آمریکا در سوریه هیچ سودی ندارد و فقط شانس توافق آنکارا و دمشق و حرکت به سوی برقراری ثبات در مناطق مرزیشان را از بین می‌برد. آنچه واضح است این است که بالاخره یکی از این قدرت‌ها باید از این بازی خارج شود.

انتهای پیام/

گزارش راشاتودی از اهداف آمریکا و ترکیه در سوریه