به گزارش خبرنگار حوزه رفاه و تعاون گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ پسرک کوچکی با جعبه چوبی ساده‌ای که روی آن واکس سیاه و قهوه‌ای چیده شده در کنار خیابان نشسته است و هر از چندگاهی با صدای نحیفش می‌گوید کفش هایتان را واکس می‌زنم.

همه چهره‌ها را سرد و بی روح می‌بیند. چهره انسان‌هایی که گویا قلبی از آهن دارند و قرار نیست هیچ محبتی و مهربانی را تجربه کنند، گویا هیچکس این پسرک را نمی‌بیند. اما در میان این همه بی تفاوتی گاهی افرادی هستند که با صورت‌های نورانی و با لبخندی گرم به او نگاه می‌کنند.

این‌ها همان آیات الهی هستند. این افراد کسانی هستند که نشان می‌دهند لطف و مهربانی چاشنی اصلی طعم زیبای زندگی است.
در آستانه سال نو قلب‌های شکسته تنها به عشق کسانی می‌تپد که آن‌ها را فراموش نمی‌کنند، نگاه‌ها به انسان‌هایی است که مهر و محبت از آن‌ها جاری است.

عشق به همه خوبی‌ها در وجودشان موج می‌زند و شادی‌ها را تقسیم می‌کنند. مردان و زنانی از جنس آسمان که وجودشان لبریز از عشق بی انتهاست.

از ۱۴ اسفند سال ۶۹ همت و انساندوستی ایرانیان رنگ و بویی تازه به خود گرفت و از آن سال این دست‌های بخشنده در حرکتی منسجم و مقدس در جشن نیکوکاری متبلور شد. جشنی که در جای جای ایران عزیزمان برپا شد و به واسطه حضور بی مثال ایرانیان در تقویم خوشبختی این مردم ماندگار شد.

جشن نیکوکاری صرف نظر از هدایایی که طی آن جمع آوری می‌شود به لحاظ معنوی، اجتماعی و فرهنگی دارای کارکرد‌های ویژه‌ای است که از جمله آن‌ها می‌توان به گسترش و تقویت هرچه بیشتر فرهنگ احسان و انفاق، کمک به همنوع و انسجام اجتماعی اشاره کرد.

نوع دوستی و کمک به همنوع از دیدگاه آیین الهی و جهانی اسلام امری ذاتی و فطری است. در واقع خداوند متعال تمایل به کمک کردن به همنوعان را به صورت یک شناخت در قلب هر بشری الهام کرده است. بدین مفهوم که عمل نیکوکاری به صورت نور الهی در قلب و سرشت انسان وجود دارد.

این جشن موج عظیمی از دست‌های بخشنده و انسان‌های دستگیر را به سوی دست‌های نیازمند جاری ساخت و این افراد به راستی آیات و انوار زیبای الهی هستند.

احادیث بسیار زیادی درباره رعایت حقوق مومنان و مسلمانان از حضرت رسول اکرم(ص) و ائمه معصوم(ع) روایت شده است که از مجموع آن‌ها این گونه استفاده می‌شود که اسلام بر مساله دوستی و محبت در راستای تعمیق روابط و ایجاد نوعی احساس متقابل در میان مردم تاکید دارد.

دین مبین اسلام نوع دوستی و پیوند درونی را یکی از جلوه‌های ایمان می‌شمارد. بر اساس آموزه‌های این دین نگاه بی روح و بی عاطفه به دیگران و مشکلاتی که در زندگی با آن‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند، نگاهی مومنانه نیست تا آنجا که در حدیت معروفی از پیامبر اکرم(ص) در اصول کافی آمده است: «هر کس در اندیشه امور دیگر مسلمانان نباشد، مسلمان واقعی نیست».

رهبر معظم انقلاب درباره انفاق و کمک به تنگدستان می‌فرمایند: انفاق نه فقط حکمی اخلاقی، بلکه یک فریضه شرعی است. ایشان می‌افزایند: آن کسانی که در طبقات بالاتر و بهره‌مندی‌های بیشتر هستند، درآمد‌های بیشتر دارند، امکانات بیشتری داشتند و توانستند بیشتر بهره‌مند بشوند. این افراد مسئولیت و تکلیف بیشتری دارند. این قابل قبول نیست که آن‌ها خودشان را بر کنار بدارند و نکته اینجاست که جامعه‌ اسلامی به صورت تعارف این حرف را نمی‌زند، این یک وظیفه است، یک تکلیف است - نه اینکه فقط یک حکم اخلاقی باشد.

بر اساس آمار مردم سخاوتمند ایران سال گذشته در ایران جهاد نفس و در این حرکت خودجوش ۱۲۵ میلیارد تومان را برای تقسیم شادی انفاق کردند.

معاون مشارکت‌های مردمی کمیته امداد با تاکید بر اینکه ریالی از کمک‌های مردمی در جشن نیکوکاری در ساختار تشکیلاتی و اداری کمیته امداد هزینه نمی‌شود، گفت: سال گذشته ۱۲۵ میلیارد تومان در جشن نیکوکاری جمع‌آوری شد که امیدواریم با حمایت مردم امسال میزان کمک‌های نقدی و هدایای مردم افزایش یابد، بر همین اساس امسال جشن نیکوکاری در سه روز ۱۶ تا ۱۸ اسفند ماه در سطوح مختلف برگزار می‌شود.

علی محمد ذوالفقاری معاون مشارکت‌های مردمی کمیته امداد گفت: از مردم درخواست می‌کنیم حمایت‌های خود را به صورت نقدی و یا امکانات کالایی در اختیار کمیته امداد قرار دهند.

ذوالفقاری ادامه داد: کمیته امداد تلاش می‌کند با فرهنگسازی و ایجاد مشارکت مردمی کیفیت و کمیت امداد را در همه صنوف افزایش دهد، به طوری‌که هم‌اکنون ۱۰ میلیون خیر در قالب صندوق صدقات، زکات و شبکه‌های نیکوکاری همکاری و به یاری امداد می‌آیند.

ذوالفقاری با اشاره به تجلیل و تکریم خیران و نیکوکاران یادآور شد: ظرفیت‌های خیران و نیکوکاران حامی کمیته امداد را مورد تحلیل و شناسایی قرار دادیم تا براساس ایجاد ارتباطات تخصصی از ظرفیت‌های آن‌ها استفاده کنیم، زیرا برخی از خیران در امر مسکن، آموزش، درمان و اشتغال توانایی‌های بالقوه‌ای دارند.

این فقط بخش کوچکی از دریای بیکران کمک‌های مردمی به نیازمندان و تنگدستان است. یادمان نرود در ماه‌های گذشته نیز موج عظیم کمک‌های مردمی به زلزله زدگان کرمانشاه بخش زیادی از مشکلات آنان را در آن ایام بر طرف کرد و مردم به صورت خودجوش برای دستگیری از آسیب دیدگان تلاش کردند. هر کس با هر وسیله و به هر طریقی که می‌توانست سهمی در این انفاق همگانی داشت.

باید گفت: بذل و بخشش فقط رسم بزرگتر‌ها نیست، کودکان شهر و دیارمان هم دلشان پیش بچه‌های محروم است، آن‌ها اندوخته‌های اندک خود را در قلک‌ها می‌ریزند تا کوهی از بخشش و مهربانی بیافرینند.

آن‌ها نیکوکاری و کریم بودن را تمرین می‌کنند و جوانه وجودشان را با عطر مهربانی پرورش می‌دهند تا شاید فردا و فردا‌های دیگر کودکی بی سرپرست یا مسکین در گوشه شهر و دیار نگرید و همه خندان و شاداب نوروز باستانی را به جشن بنشینند و اینک جشن نیکوکاری فرا رسیده و زمان آن است که غم از رخسار کودکان بینوا، مادران بیمار و پدران تنگدست بزداییم.

یادمان باشد حلاوت و شیرینی عید زمانی است که مسکین و غنی در کنار سفره‌های هفت سین، سال جدید را با شادمانی آغاز کنند و هیچ کس به خاطر فقر و نداری حتی از نشستن پای این سفره محروم نشود، چراکه باید با دل‌های گشوده به کمک دستان تنگ رفت.

گزارش از عاطفه عبدی اینانلو

انتهای پیام/