به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ سوره نجم؛ پنجاه و سومین سوره قرآن است كه مكی است و ۶۲ آیه دارد. اين سوره از سوره های سجده دار است.

رسول خدا (ص) در فضیلت سوره نجم فرموده است: هر كس سوره نجم را قرائت كند، ده برابر تعداد تصدیق كنندگان و تكذیب كنندگان پیامبر خدا به او پاداش داده می شود.

از امام صادق علیه السلام نیز روایت شده؛ هر كه بر قرائت سوره نجم مداومت داشته باشد، در بین مردم زندگی خواهد كرد در حالی كه او را می ستایند و خداوند گناهان او را می بخشد و مردم او را دوست دارند.

تلاوت مجلسی آیات 1 تا 25  سوره نجم

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَى ﴿۱﴾

سوگند به اختر [= قرآن] چون فرود مى ‏آيد (۱)

مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوَى ﴿۲﴾

[كه] يار شما نه گمراه شده و نه در نادانى مانده (۲)

وَمَا يَنْطِقُ عَنِ الْهَوَى ﴿۳﴾

و از سر هوس سخن نمى‏ گويد (۳)

إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَى ﴿۴﴾

اين سخن بجز وحيى كه وحى مى ‏شود نيست (۴)

عَلَّمَهُ شَدِيدُ الْقُوَى ﴿۵﴾

آن را [فرشته] شديدالقوى به او فرا آموخت (۵)

ذُو مِرَّةٍ فَاسْتَوَى ﴿۶﴾

[سروش] نيرومندى كه [مسلط] درايستاد (۶)

وَهُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَى ﴿۷﴾

در حالى كه او در افق اعلى بود (۷)

ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى ﴿۸﴾

سپس نزديك آمد و نزديكتر شد (۸)

فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَى ﴿۹﴾

تا [فاصله‏ اش] به قدر [طول] دو [انتهاى] كمان يا نزديكتر شد (۹)

فَأَوْحَى إِلَى عَبْدِهِ مَا أَوْحَى ﴿۱۰﴾

آنگاه به بنده‏ اش آنچه را بايد وحى كند وحى فرمود (۱۰)

مَا كَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَى ﴿۱۱﴾

آنچه را دل ديد انكار[ش] نكرد (۱۱)

أَفَتُمَارُونَهُ عَلَى مَا يَرَى ﴿۱۲﴾

آيا در آنچه ديده است با او جدال مى ‏كنيد (۱۲)

وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَى ﴿۱۳﴾

و قطعا بار ديگرى هم او را ديده است (۱۳)

عِنْدَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَى ﴿۱۴﴾

نزديك سدرالمنتهى (۱۴)

عِنْدَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَى ﴿۱۵﴾

در همان جا كه جنة‏الماوى است (۱۵)

إِذْ يَغْشَى السِّدْرَةَ مَا يَغْشَى ﴿۱۶﴾

آنگاه كه درخت‏ سدر را آنچه پوشيده بود پوشيده بود (۱۶)

مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغَى ﴿۱۷﴾

ديده [اش] منحرف نگشت و [از حد] در نگذشت (۱۷)

لَقَدْ رَأَى مِنْ آيَاتِ رَبِّهِ الْكُبْرَى ﴿۱۸﴾

به راستى كه [برخى] از آيات بزرگ پروردگار خود را بديد (۱۸)

أَفَرَأَيْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّى ﴿۱۹﴾

به من خبر دهيد از لات و عزى (۱۹)

وَمَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَى ﴿۲۰﴾

و منات آن سومين ديگر (۲۰)

أَلَكُمُ الذَّكَرُ وَلَهُ الْأُنْثَى ﴿۲۱﴾

آيا [به خيالتان] براى شما پسر است و براى او دختر (۲۱)

تِلْكَ إِذًا قِسْمَةٌ ضِيزَى ﴿۲۲﴾

در اين صورت اين تقسيم نادرستى است (۲۲)

إِنْ هِيَ إِلَّا أَسْمَاءٌ سَمَّيْتُمُوهَا أَنْتُمْ وَآبَاؤُكُمْ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ بِهَا مِنْ سُلْطَانٍ إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَى الْأَنْفُسُ وَلَقَدْ جَاءَهُمْ مِنْ رَبِّهِمُ الْهُدَى ﴿۲۳﴾

[اين بتان] جز نامهايى بيش نيستند كه شما و پدرانتان نامگذارى كرده‏ ايد [و] خدا بر [حقانيت] آنها هيچ دليلى نفرستاده است [آنان] جز گمان و آنچه را كه دلخواهشان است پيروى نمى كنند با آنكه قطعا از جانب پروردگارشان هدايت برايشان آمده است (۲۳)

أَمْ لِلْإِنْسَانِ مَا تَمَنَّى ﴿۲۴﴾

مگر انسان آنچه را آرزو كند دارد (۲۴)

فَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَالْأُولَى ﴿۲۵﴾

آن سرا و اين سرا از آن خداست (۲۵)

انتهای پیام/