داوودی کارشناس میراث فرهنگی استان لرستان در گفتگو با خبرنگار  گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از لرستان؛  گفت: بنا تاریخی منار آجری با قدمتی حدود ۹۰۰ سال در جنوب خرم‌آباد و در کنار مکان شهر قدیمی شاپورخواست بر روی پایه سنگی بنا شده و حدود ۳۰ متر ارتفاع دارد.

وی افزود: قطر سطح تحتانی آن ۵/۴ متر است و با پیمودن ۹۹ پله دورانی می‌توان به بام مناره صعود نمود. بقایای معماری سنگ و گچ با دیوارهای ضخیم در مجاورت مناره (پارک، میدان شقایق فعلی) بیانگر وجود تأسیساتی نظیر کاروانسرا و مسجد و ... گرداگرد بنا در گذشته می‌باشد.

منار آجری  بنایی است استوانه‌ای شکل که بر روی یک سکوی مکعب مربع سنگی واقع شده و در گذشته به عنوان میل راهنما (جهت هدایت کاروان‌ها) و دیده‌بانی (نگهبانی از شهر) کاربرد داشته است.

منار یا مناره در لغت به معنای جای نور و آتشگاه می باشد و در اصطلاح به بناهای بلند و کشیده ای اطلاق می شود که عموما در کنار بناهای مذهبی همانند مدارس،مساجد و مقابر ساخته می شود.پیش از اسلام منار را میل می گفتند که گاهی نشانه وجود آتشکده و آتشگاههای بزرگ بود.

درباره مکان واقعی منار در شهر شاپور خواست باید گفت،با توجه به پراکندگی آثار و ویرانه های به جای مانده از این شهر به احتمال زیاد منار تقریبا در میانه شهر شاپورخواست قرار داشته و مشرف به تمامی خانه های شهر و همچنین راهها و جاده های اطراف –که از شمال به جنوب و از غرب به شرق امتداد داشتند – بوده است با این چشم انداز وسیع و طویل،منار نقش مهمی در ایجاد و ارتباط میان ساکنان شهر از یک سو و کاروان ها و مسافرانی که در جاده ها تردد می کردند، ایفا می کرده و علاوه بر این منار همچنین به عنوان یک مرکز پیام رسانی و پایگاه دیده بانی در صورت بروز هر گونه حادثه ای از قبیل هجوم دشمن و اقوام مهاجم علائم و اشاراتی را به صورت دود و آتش به نقاط مختلف شهر و بخصوص دژ فلک الافلاک که در آن سوی رودخانه در مقابل شهر شاپور خواست قرار داشت و معمولا محل اقامت حاکم شهر و مقر فرمانروایی محسوب می شد ،ارسال می کرده است.

همچنین بنا به گفته بزرگان قدیم شهر خرم آباد در پیرامون منار و در حد فاصل منار تا سنگ نوشته قبرستانی وجود داشته که معمولا مورد استفاده عشایر کوچ رو بود که از کنار شهر عبور می کردند.

گزارش از سعیده دریکوند

انتهای پیام/د