ادویه‌ها مانند فلفل، زردچوبه، پودر سیر، دارچین، هل، زیره و سبزی‌های خشک مانند شوید، نعناع، گلبرگ‌های گل محمدی، برگ بو و مواردی از این دست در بیشتر خانه‌ها و رستوران‌ها وجود دارند.

این مواد افزون بر ایجاد طعم و بویی خوش در خوراک دارای خاصیت‌های درمانی فوق العاده نیز هستند و مصرف آن‌ها برای سلامت انسان بسیار مفید است.

اما پس از مدتی این ادویه‌ها خاصیت خود را از دست می‌دهند و افزودن آن‌ها به خوراک فایده‌ای ندارد و حتی می‌تواند سبب ایجاد طعم نامطبوع شود.

بهترین راه برای شناسایی تازه ماندن ادویه و خاصیت آن، بوییدن است، اگر بوی ادویه پابرجا بود، می‌توان از ادویه استفاده کرد، اما اگر عطر آن استشمام نمی‌شد زمان دور ریختن ادویه فرا رسیده است.

بسیاری از ادویه‌های تولیدی به وسیله شرکت‌های صنعتی دارای تاریخ تولید و انقضا هستند که با بررسی آن می‌توان بازه زمانی مناسب برای استفاده از ادویه را درنظر گرفت.

اگر تمایل دارید ادویه باز استفاده کنید، بیشتر از یک سال از یک محصول استفاده نکنید و سالانه یک بار ادویه‌های جدید خریداری کنید.

ادویه با گذشت زمان دچار دگرگون شدن خواص و یا سمی شدن نمی‌شود، اما اثر‌های درمانی خود را از دست می‌دهد. همچنین افرادی که به برخی ادویه‌ها حساسیت دارند یا مبتلا به آلرژی غذایی هستند باید در مصرف این دسته از چاشنی‌ها احتیاط کنند.

ظرف نگهداری ادویه باید از جنس مناسب باشد تا با ادویه واکنش شیمیایی ندهد، همچنین ادویه‌ها را باید در جای خنک و تاریک نگهداری کنید. از گذاشتن ظرف ادویه در کنار اجاق گاز یا در مجاورت نور مستقیم خورشید خودداری کنید، زیرا گرما و رطوبت سبب از بین رفتن خاصیت‌های درمانی و بو و عطر ادویه‌ها می‌شود.

اگر به میزان کم از برخی ادویه‌ها استفاده می‌کنید سعی کنید در شیشه‌های کوچک و به میزان کم از آن‌ها خریداری کنید تا دچار اسراف و هدر رفت هزینه نشوید.

در ترکیب کردن ادویه‌ها برای تهیه خوراک دقت کنید، زیرا می‌تواند سبب واکنش آلرژیک در افراد مستعد شود.

منبع:Dailymail

انتهای پیام/

خانه تکانی از ادویه‌های قدیمی در آشپزخانه