هنر آفرینی بانوی ناتوان جسمی مهریزی
بانوی معلول مهریزی تاکنون ۱۱ رمان منتشر کرده که در رمان‌هایش به مشکلات و مسائل زندگی زنان پرداخته است.
به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از یزد ؛ هنرمندی که با چشم دل صحیفه عشق می‌خواند و بر تار پود جان نقش زندگی می‌زند، حمیده اکبرجعفری نویسنده جوانی است که با وجود ناتوانی جسمی و از کار افتادگی ۹۶ درصد از اعضای بدنش، نویسنده رمان می‌باشد.
حمیده اکبرجعفری تا به حال ۶ جلد کتاب رمان اجتماعی درباره زندگی زنان امروز ایرانی به چاپ‌های یازدهم و دوازدهم رسانده است.
او در رمان‌هایش به مشکلات و مسائل زندگی زنان توجه داشته و داستان‌ها و شخصیت‌های خلق شده‌اش هم تا حد زیادی به واقعیت نزدیک هستند.
ویژگی بارز این نویسنده، وضعیت جسمانی اوست که باعث می‌شود شرایط خاصی برای نویسندگی‌اش رقم بزند.
ابتلا به نوعی بیمار موجب می‌شده که حمیده اکبر جعفری نتواند از ۹۶ درصد اعضای بدنش استفاده کند و تنها امکان بهره‌برداری از ۴ درصد اعضای بدنش را داشته باشد. با وجود چنین شرایطی تا به حال چند رمان مفصل از این نویسنده جوان منتشر شده است که با اقبال مخاطبان روبرو شده وبعضی از ان‌ها به چاپ‌های دوم و سوم رسیده‌اند.
گفتگو با حمیده اکبرجعفری به علاقه‌مندان نویسندگی ثابت می‌کند که هیچ عاملی نمی‌تواند سد راه اراده قوی انسان شود. البته علاقه‌مندان به عرصه‌های دیگر هم می‌توانند از پشتکار و علاقه این نویسنده جوان به حوزه مورد علاقه‌اش، درس بگیرند و از پله‌های ترقی در عرصه مورد نظر خود، با همت بیشتری بالا بروند.
اما این محدودیت جسمی خانم اکبر جعفری را منزوی نساخت و با اراده استوار توانست پا به عرصه نویسندگی بگذارد:حدودا از سن ۱۱ سالگی به این بیماری مبتلا شدم.
تا مقطع تحصیلی پنجم ابتدایی، بدون هیچ مشکلی در مدرسه در کنار بچه‌های دیگر درس می‌خواندم، اما وقتی این بیماری خودش را نشان داد، به تجویز دکتر از تحصیل محروم شدم. بیماری هم کم کم و به مرور پیشرفت کرد و تقریبا تمام بدن من را فرا گرفت.
خانم اکبرجعفری با تلاش و اراده و با کمک خانواده تونسته به همه ثابت کنه معلولیت محدودیت نیست و از مادرش گفت:او دستم را می‌گیرد و صفحه به صفحه و خط به خط جلو می‌برد. وقتی هم که صفحه پر می‌شود، ورق می‌زند و صفحه بعدی را مقابلم می‌گیرد.
تنها روشی که من با آن داستان می‌نویسم، به کمک مادرم میسر می‌شود. مادرم دستانم را می‌گیرد و قلم را لا به لای انگشتانم قرار می‌دهد تا بنویسم.
سنی که در آن رسما و به طور جدی کار نویسندگی را شروع کردم، ۱۶ سالگی است،اما از همان دوران مدرسه انشای قوی و خوبی داشتم که معلم انشایمان تشویقم می‌کرد و می‌گفت که انشانویسی را ادامه بدهم.
بعد از ۱۱ سالگی و بروز بیماری هم مطالعات داستانی را پی گرفتم و بیشتر با آثار ادبیات معاصر فارسی آشنا شدم.
مهمترین رمان‌های خانم اکبر جعفری می‌توان به «زیباتر از دریا»، «هم نفس» و همچنین «شیرین» اشاره کرد که تاکنون چندین نوبت چاپ شد و در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفته است.
انتهای پیام/ ا
