به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ازدواج در نزد خداوند متعال، دارای عظمت فراوانی است تا جایی که آن را از نشانههای خود دانسته و ویژگی آن را ایجاد آرامش بین زن و شوهر میداند و میفرماید: وَ مِنْ آیاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْواجاً لِتَسْکُنُوا إِلَیْها وَ جَعَلَ بَیْنَکُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَةً؛ و از نشانه هاى او اینکه از [نوع]خودتان همسرانى براى شما آفرید تا بدانها آرام گیرید، و میانتان دوستى و رحمت نهاد.
قطعاً خداوند، راضی به بر هم زدن این نشانه و آرامش موجود در آن نیست چنانکه امام صادق (علیه السلام) میفرمایند: مَا مِنْ شَیْءٍ مِمَّا أَحَلَّهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَبْغَضَ إِلَیْهِ مِنَ الطَّلَاق؛ خداوند چیزی را که نزد او منفورتر از طلاق باشد حلال نکرده است.
همّت برای حفظ کانون مقدّس زوجیّت
درست است که یکی از لوازم شروع زندگی مشترک، علاقه طرفین به یکدیگر است، امّا نباید از نظر دور داشت که این علاقه، در کوران زندگی بارها و بارها به معرض امتحان گزارده میشود. از طرفی نباید انتظار داشت که این علاقه خودش به تنهایی بتواند در لابه لای این آزمونها پایدار بماند بلکه باید برای حفظ آن و حتّی برای حفظ پیوند آسمانی ازدواج، دست به کار شد و از لحظه اول بعد از ازدواج تصمیم و همّتی جدی را برای حفظ این پیوند بکار بست. یعنی هر یک از زن و مرد در پیش خود و خدای خود عهد کنند که تمام توان خود را برای حفظ این وصلت بکار برند.
این عهد، از آن جهت اهمیّت فوق العادهای دارد که تمام سنگینی بار مشکلات و سختیهای مادی و معنوی خانواده جدید بر روی دوش آن تکیه خواهد کرد. این تصمیم و عهد، مهمترین پشتوانه ازدواج است و آن را از خطر گسست رهایی میدهد ضمن اینکه خود، سرمنشأ برکات فراوانی است.
چشمه جوشان عهد با خدا
گفتیم که در کنار پیوند آسمانی ازدواج، عهدی دیگر نیز لازم است تا پشتوانه آن باشد. کسی که این عهد را با خود بسته است در ناملایمات زندگی تلاش میکند تا ضربهای به زندگی مشترک نخورد. در این میان است که اخلاق، مهربانی، گذشت، ایثار، صبر، همدلی و... جوانه میزند و کم کم تمام زندگی را فرا میگیرد. شاید بتوان تمام این برکات را مرهون آن عهدی دانست که به ازدواج ضمیمه شده است. اگر بخواهیم تعبیری برای آن عهد در نظر بگیریم میتوان آن را همان سازگاری نامید.
آری؛ سازگاری هم ضامن اصل ازدواج است و آن را از طلاق و جدایی در امان میدارد و هم باعث رشد کیفی و کمّی زندگی زناشویی است. همه لذّتهای دنیایی ازدواج و همچنین بهره مندی از اجر و برکات معنوی ناشی از ازدواج در بکار بستن این کلید خوشبختی است؛ یعنی سازگاری!
اهمیّت سازگاری در احادیث
چنانکه بیان شد، منفورترین حلال در بین احکام الهی، طلاق و جدایی است و اینکه برای مصونیّت ازدواج از آن، باید چه زن و چه مرد، سازگاری را توشه راه خود کنند. چرا که با وجود مشکلات کوچک و بزرگ فراوانی که در ادامه، بر سر راه زندگی قرار دارد، اگر بنا بر سازگاری نباشد هر مشکلی (هر چند کوچک) میتواند تبدیل به بحران در زندگی شود و قطار زندگی را از ریل زیباییها به ورطه تلخیها بکشد که گاهی هرگز جبران پذیر هم نیست!
امام صادق (علیه السلام) میفرمایند: مَا مِنْ شَیْءٍ مِمَّا أَحَلَّهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَبْغَضَ إِلَیْهِ مِنَ الطَّلَاق؛ خداوند چیزی را که نزد او منفورتر از طلاق باشد حلال نکرده است.
امام علی (علیه السلام) میفرمایند: سَبَبُ الْفُرْقَةِ الِاخْتِلَاف؛ سبب جدایى، اختلاف است. (۳) یعنی اختلاف میتواند باعث جدایی شود. حال سؤال این است آیا زن و شوهری هستند که اساساً هیچ اختلاف نظری با یکدیگر نداشته باشند؟ قطعاً هر فردی با شخص دیگر دارای تفاوت نظرات و آراء است. پس معلوم میشود منظور از اختلاف در این حدیث شریف، اختلافی است که باقی بماند و به موافقت و سازگاری نیانجامد.
اینجاست که اهمیّت سازگاری بین زن و شوهر، بیش از پیش نمایان میشود. کارشناسان و مشاوران نیز اکثر قریب به اتّفاق طلاقها را ناشی از اختلافهای جزئی و سادهای میدانند که بدون مصالحه بر روی هم انباشته شده و بالاخره کار را به جدایی کشانده اند!
منبع:تبیان
انتهای پیام/