به گزارش گروه بینالملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ روزنامه رأی الیوم در مطلبی درباره تحولات اخیر سوریه نوشت: آنگونه که گفته میشود، آخرین تلاش برای افزایش سقف خواستهها در مذاکرات و ایجاد تغییر در معادلات قدرت است. از اینرو به هیچ وجه عجیب نیست شبهنظامیان جیشالاسلام بار دیگر به نمایش استفاده از سلاح شیمیایی در سوریه روی آوردند تا اوضاع را آشفته و برای توجیه یک حمله خارجی به سوریه مقدمه سازی کنند و پیشروی ارتش عربی سوریه به سمت شهر دوما متوقف شود.
با وجود اظهارات شتابزده وزارت امور خارجه آمریکا مبنی بر اینکه گزارشهای مربوط به حمله شیمیایی احتمالی به سوریه را پیگیری میکند و با اینکه واشنگتن، مسکو را مسئول این حمله دانست، برخی نشانههای میدانی وجود دارد که این اتهام را تضعیف میکند:
نخست: سازمان ممنوعیت استفاده از تسلیحات شیمیایی و حتی وزارت امور خارجه آمریکا پیشتر اعلام کرده بودند انبار سلاح شیمیایی سوریه به طور کامل منهدم شد و مدیر اجرایی این سازمان در شورای امنیت در سال ۲۰۱۴ اعتراف کرد این انبارها با مشارکت آمریکا و روسیه منهدم شدند.
دوم: ارتش سوریه نمیتواند از سلاح شیمیایی در دوما استفاده کند. چون این مسئله باعث میشود سربازانش که در ساختمانهای داخل این شهر و در خط تماس مستقیم با گروههای مسلح مستقر شده بودند در معرض انتشار مواد سمی باشند.
سوم: همیشه در این گونه اتهامها از دو شیوه استفاده شده است؛ نخست کودکانی که همیشه به عنوان قربانی معرفی میشوند و در این گونه تصاویر و ویدئوها افراد مسلح و دیگران را نمیبینیم. دوم، زمان انتشار این گونه ویدئوها است که این ویدئوها کمی پیش از نیمه شب به وقت محلی منطقه ما و در اوج ساعتهای شب به وقت محلی در منطقه اروپا و آمریکا منتشر میشوند تا افکار عمومی در این کشورها را دگرگون کند.
آشکار است عربستان سعودی که محمد بن سلمان -ولیعهد این کشور- نماینده آن است در پشت پرده این فشارها قرار دارد؛ به ویژه پس از آنکه مسکو با درخواست استفان دی میستورا، فرستاده سازمان ملل در امور سوریه، برای آنکه هیئت عالی مذاکرهکنندگان سوری (معارض) در نشست آینده ژنو سهم بیشتری برای حضور معارضان داشته باشد، مخالفت کرد. همچنین ابعاد نشست آنکارا که با حضور کشورهای شرکتکننده در نشست آستانه برگزار شد و تأثیر این نشست از دیگر مسائلی است که باعث شد عربستان در این فشارها نقش داشته باشد. همچنین محمد بن سلمان با نظامیان عالیرتبه دولت ترامپ به این توافق رسید تا محدودیتهایی ایجاد شود که ترامپ را از عقبنشینی از سوریه باز دارد.
میتوان گفت تلاشهای ریاض این گونه نمایان شود:
نخست: انگلیس یا فرانسه را برای تشکیل جلسه شورای امنیت فراخواند که پیشتر هم با حضور جفری فلتمن، معاون دبیرکل سازمان ملل متحد، و نیکی هیلی، نماینده آمریکا در شورای امنیت، چنین جلسهای تشکیل شده بود؛ با این هدف که تصمیمی اتخاذ شود و دولتهای سوریه و روسیه در این جلسه محکوم شوند.
دوم: آمریکا با تکیه بر فرانسه، انگلیس و اسرائیل به تشکیل ائتلافی برای حمله به سوریه روی آورد؛ مانند ائتلاف آمریکا برای حمله به عراق در سال ۲۰۱۳. و همزمان با آن طرح حرکت کردن گروههای مسلح از منطقه التنف به سمت بادیه اجرا شود و شبهنظامیان در منطقه القلمون به سمت غوطه و گروههای مسلح در جنوب سوریه به سمت پایتخت حرکت کنند.
سوم: وارد شدن در مذاکرات مستلزم آن است که شبهنظامیان جیش الاسلام در امنیت به سمت شمال سوریه منتقل شوند و روسیه هم باید متعهد شود ترکیه را تحت فشار قرار میدهد تا به شبهنظامیان آسیبی نرسد و همه سلاحهای آنها از جمله سلاحهای آمریکایی و اسرائیلی با نظارت سازمان ملل متحد خارج شود.
برای حفظ نقش سیاسی عربستان و حضور ریاض در هر یک از گفت و گوها و راهکارهای سیاسی باید نقش سیاسی نمایندگان عربستان به ویژه محمد علوش حفظ شود و او ریاست هیئت معارضان سوری را در آستانه و ژنو بر عهده بگیرد.
به نظر میآید درگیری به اوج خود رسیده است و چه بسا این مسئله باعث بحرانی شدن احتمالی اوضاع و یا حل و فصل همه جانبه مسائل شود. در هر دو گزینه به شیوهها و راههایی روی آورده خواهد شد که در هیچ یک از جنگهای گذشته جهان از آن استفاده نشده بود.
انتهای پیام/