به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛  وقتی با کسانی که نماز نمی‌خوانند صحبت شده و پرسیده می‌شود که چرا نماز نمی‌خوانید؟ پاسخ‌های متفاوتی از آن‌ها شنیده می‌شود؛ عده‌ای می‌گویند: خدا نیازی به عبادت و نماز ما ندارد. عده‌ای هم می‌گویند: در این روزگار پر از مشغله و گرفتاری واقعا وقت نمی‌کنیم که نماز بخوانیم!

عده‌ای دیگر زبان شکایت باز می‌کنند و می‌گویند: وقتی او صدای ما را نمی‌شنود و به حرف‌های ما توجه نکرده و دعایمان را استجابت نمی‌کند، دیگر نمی‌خوانمش!

جواب‌ها را که می‌شنوی از طرفی تعجب می‌کنی و از طرفی هم دلت می‌سوزد هم برای عده‌ای که تمام زندگیشان را با بی خبری از خدای مهربانش پر شده است و هم برای غربت خدا، تا آن جا که بندگانش در ۲۴ ساعت به اندازه ۱۷ رکعت وقت ندارند که وقتشان را برای او بگذرانند.

بیشتر بخوانید: حرف‌های خواندنی حجت الاسلام قرائتی درباره «مسجد»

مگر بدیهی نیست که هر انسانی در هر مرتبه از معرفت انسانی باشه حتی اگر ذره‌ای انسانیت در وجود او باقی مانده باشه اگر از فردی یک خوبی بزرگ ببیند حداقل کاری که می‌کند این است که در برابر او بی ادب نباشد.

نماز حداقل قدرشناسی ماست حتی بعضی از حیوانات در برابر کسی که به آن‌ها یک خوبی معمولی و حداقلی می‌کنند قدرشناس هستند. مثلا کافیه یک تکه استخوان جلوی یک سگ بیندازید او تا آخر عمر بین شما و بقیه فرق می‌گذارد و هر وقت شما را ببیند جلوی شما یک ادب خاصی دارد.

ادب ما در برابر پروردگار که تمام هستی ما، روزی ما، سلامت ما، امید ما به اوست این است که وقتی صدای اذان را می‌شنویم وقتی حی علی خیر العمل می‌شنویم برای قرار روزانه مان بی اعتنایی نکنیم و آن را بر هر کار دیگری ترجیح دهیم.

حالا به نظر شما با کسی که از پدر و مادر مهربان‌تر است، نعمات و دارایی‌های فراوانی به ما داده است؛ چشمی داده که به شگفت انگیزترین دوربین فیلم برداری مجهز است؛ در هر نوری و در هر فاصله‌ای خودش تنظیم می‌شود و بهترین کیفیت‌ها را دارد.

با پلک مراقبت می‌شود، حملش برای ما زحمتی ندارد بلکه در بهترین جایگاه تعبیه شده است. در چشم اشک دائمی قرار داده و مقدار آن را کنترل کرده تا چشم شستشو شده و خشک نشود و نیز ضدعفونی شود. حتی برای چشم ما مژه هم قرار داده تا در محافظت از چشم بهتر عمل شود و زیبایی اش هم کامل شود. خلاصه آن که هیچ لطفی نبوده که او فروگذار کند.

ما را به بهترین صورت خلق کرده؛ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فی‏ أَحْسَنِ تَقْویمٍ (۱)
بر عالمیان برتریمان داده است؛ وَ لَقَدْ کَرَّمْنا بَنی‏ آدَمَ ... وَ فَضَّلْناهُمْ عَلی‏ کَثیرٍ مِمَّنْ خَلَقْنا تَفْضیلاً (۲)
کسی که بهترین و کامل‌ترین دین را به هدیه داده؛ الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتی‏ وَ رَضیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دیناً ... (۳)
آیا برای چنین خدایی که بهترین‌ها را برای بندگانش خواسته، سزاوار نیست که اطاعتش کنیم و وقت بیشتری برای فرمانبرداری اش بگذاریم؟

درست است که خداوند به من و شما و عبادات ما نیازی ندارد، ولی آیا من و شما هم از او بی نیاز هستیم؟ مگر فرمانبرداری از دستورات طبیب نشان از نیازمندی طبیب است که نماز خواندن ما نشان از نیازمندی خداوند باشد؟!

پاسخی به گلایه‌های عدم استجابت دعا

به آن دوستی که گلایه از عدم استجابت دعاهایش دارد عرض می‌کنیم که؛ هرگز فراموش نکنید ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﻛﺴی جواب منفی نمی‌دهد، ﺧﺪﺍ ﻓﻘﻂ ﺳﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺭﺩ:
هیچ وقت از بودن با ما خسته نیست. دربان و منشی نمی‌گیرد. حتی اگر در موقعیتی باشیم که نتوانیم بلند حرف بزنیم از عمق دل هایمان هم صدایمان را می‌شنود. برای بدی هایمان سریع تنبیهمان نمی‌کند، به محض پشیمانی سریع و بدون کوچک‌ترین منتی آغوشش را به رویمان باز می‌کند.

١ - ﭼﺸﻢ.
٢ - ﯾﻪ ﮐﻢ ﺻﺒﺮ ﮐﻦ.
٣ - ﭘﻴﺸﻨﻬﺎﺩ ﺑﻬﺘﺮی ﺑﺮﺍﻳﺖ ﺩﺍﺭﻡ.

از همه بالاتر
از همه بالاتر این که خدای مهربان اجازه‌ی انس با خودش را به ما داده است. هر کس به جایی می‌رسد یک مدیری می‌شود وزیری می‌شود باید از او وقت قبلی گرفت. تازه آیا وقت بدهد یا ندهد. کی وقت بدهد؟

خدای مهربان و بزرگی که از همه عالمین بزرگ‌تر و مقامش از همه بالاتر و مهم‌تر است، کسی که فرمانروای کل عالم است در هر لحظه از شبانه روز به ما اجازه‌ی ملاقات داده، با هر زبانی، با هر بیانی، در هر حالتی، در هر زمانی؛ نیمه شب، صبح زود، سر ظهر، مغرب.
هیچ وقت از بودن با ما خسته نیست. دربان و منشی نمی‌گیرد. حتی اگر در موقعیتی باشیم که نتوانیم بلند حرف بزنیم از عمق دل هایمان هم صدایمان را می‌شنود. برای بدی هایمان سریع تنبیه مان نمی‌کند، به محض پشیمانی سریع و بدون کوچک‌ترین منتی آغوشش را به رویمان باز می‌کند.

حالا همین خدا که در خدایی تمام و کمال است، از بندگانش یک سری کار‌هایی را خواسته؛ یه سری کار‌ها را حلال کرده و یک سری را حرام که البته رعایت همه آن‌ها به نفع جسم و روح و دنیا و آخرت خود ما است و رعایت این خواسته‌ها می‌شوند خط مسیر عبودیت و بندگی که همان هدف خلقت بوده و هست؛ وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِیَعْبُدُونِ‏ (۴): و من پریان و آدمیان را جز برای اینکه مرا بپرستند نیافریدم؛ و به عنوان کلام آخر باید عرض شود که یکی از جلوه‌های اساسی عبادت و بندگی در نماز شکل می‌گیرد. مراقبش باشیم و در حقش کوتاهی نکنیم.

پی نوشت:
۱- تین، ۴،
۲- اسراء، ۷۰،
۳- مائده، ۳،
۴۰- ذاریات، ۵۶

گردآوری: تبیان

انتهای پیام/