به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از پایگاه اینترنتی «ای ام اس»، پس از مطرح شدن ادعای حمله شیمیایی در دوما در هفتم آوریل، رسانه های غربی اطلاعاتی را قبل از بازرسی علمی منتشر کردند. آمریکا، فرانسه و انگلیس بر اساس این گزارش های تأیید نشده، حملات اخیر خود به سوریه را توجیه کرده‌اند. با توجه به تجارب فراوان حاصل از تماس و درمان قربانیان حملات شیمیایی از جمله در جنگ عراق، نکات زیر در مورد حوادث دوما به نظر می‌رسد مبهم و نامشخص است و باید از طرف متخصصان توضیح داده شود:

1- چرا اصرار دارند که گاز دیگری به غیر از کلر مورد استفاده قرار گرفته است و بر روی این موضوع اصرار می کنند که گاز سارین در این حمله استفاده شده است؟ افراد شکاک نتیجه می‌گیرند که این به آن دلیل است که گاز کلر و مشتقات آن به طور گسترده ای برای اهداف مشترک خانگی و صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

2- اگرچه آنها ادعا می کنند که گاز سارین در این حمله مورد استفاده قرار گرفته است، اما چرا آنها هیچ مدرک، شواهد و علائم بالینی را ارائه نمی دهند؟ به نظر می‌رسد برخی از علائم بالینی اعلام شده از کتاب‌های درسی سم‌شناسی یا وبسایت‌ها کپی شده و تجربیات میدانی ما در جنگ عراق دقیقا این موضوع را نشان نمی دهد. این موضوعی است که کارشناسان می توانند به راحتی آن را تشخیص دهند.

3- تاکید زیادی روی گزارش سازمان بهداشت جهانی شده است. این گزارش استفاده از گاز اعصاب را تایید می کند. اولا گزارش به وسیله شرکای این سازمان و نه متخصصان سازمان بهداشت جهانی مرتبط با این نوع صدمات تهیه شده است و در مرحله دوم در این گزارش به هیچ شواهدی در رابطه با استفاده از گاز اعصاب اشاره نشده است. تمام شواهد بالینی ذکر شده همچنین می تواند حاکی از استفاده از گاز کلر باشد.

4- تاکنون بسیاری از تصاویر و شواهد ادعایی موجود در اینترنت از کاربرد گاز کلر حکایت دارد و به این موضوع اشاره می کند. اگر بگوییم که ضد چند نفر از گاز سارین استفاده شده است آنگاه این سوال وجود دارد که اگر مهاجمان قصد مجازات کردن مردم و استفاده از مقادیر بالایی از کلر را داشتند، چرا آنها پس از آن گاز سارین را به آن اضافه می کنند؟ اگر گروه جیش الاسلام که تحت حمایت عربستان قرار دارد این حمله را انجام داده باشد آنگاه این امر منطقی خواهد بود زیرا آنها تنها گروهی هستند که به گاز اعصاب دسترسی دارند و برای تاثیر روانشناختی و تبلیغ از آن استفاده کرده اند. منطقی است که بسیاری از مردم با گاز کلر به طور گسترده ای در معرض خطر قرار می گیرند و سپس از مقادیر کم گاز عصبی برای متهم کردن ارتش سوریه استفاده می کنند.

5- اگر غلظت بالای گاز کلر در فضای محصور استفاده شود آنگاه این موضوع می تواند باعث آسیب جدی و حتی منجر به مرگ شود. چرا آنها بر روی این موضوع اصرار دارند که موارد شدید و مرگ و میر ناشی از عوامل عصبی است؟

6- نمونه‌های خون و ادرار که به وسیله "مقامات آمریکا" مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است، نشان دهنده وجود گاز کلر و عامل عصبی نامعلوم است چرا گزارش های تجزیه و تحلیل و جزئیات علمی منتشر نشده است و زنجیره ای از ابهام وجود دارد؟ و چرا آنها بر روی این موضوع تاکید دارند که گاز نامشخص همان گاز سارین است؟

7- چرا نباید علت مرگ و میرهای سریع، یک ترکیب بسیار ساده و مرگبار مانند سیانید باشد؟ شاید به این دلیل است که تولید سیانید به وسیله مخالفان دولت سوریه کار آسانی است، اما تولید سارین بسیار دشوار است؟! پاسخ اینجاست که اگر سیانید به عنوان علت مرگ سریع اعلام شود، مخالفان متهم خواهند شد، اما با سارین دولت سوریه متهم می‌شود. اگر دولت سوریه می خواست مردم خود را مجازات کند چرا به جای سارین از سیانید استفاده نکرده است؟

8- عجیب است که کسانی که نمونه‌ها را جمع آوری کرده‌اند همه به دنبال نشانه‌های سارین هستند. چرا آنها هیچ آزمایشی برای ترکیبات کشنده مانند سیانید ندارند؟ چرا آنها فقط به دنبال سارین هستند؟ چرا آنها خیلی مطمئن بودند که راه های دیگر را دنبال نمی کنند؟

9- اگر تعداد کمی از علائم بالینی را در اینترنت برای گاز اعصاب و سارین بررسی کنیم، این علائم با علایم مسمومیت با گاز ارگانوفسفات مشابه است. استفاده از حشره‌کش های ارگانوفسفات (به ویژه ترکیب ناپیوسته) که به طور گسترده ای برای کشاورزی استفاده می شود، می تواند علائم مشابهی و همچنین مرگ و میرهای مشابهی مانند گاز سارین را نیز به همراه داشته باشد. چرا هیچ کس موضوع حشره کش های ارگانوفسفات مورد استفاده در کشاورزی را که می تواند کاربرد تسلیحاتی داشته باشد، بررسی نکرده است.

10- در پرونده اخیر سرگئی اسکریپال، جاسوس سابق روس، یک شباهت چشمگیر وجود دارد. ترکیب شیمیایی مورد استفاده نوویچوک Novichok که ادعا می شود منحصر به زرادخانه شیمیایی روسیه است در این حمله استفاده شده است. هنگامی که یک هدف را می توان با یک ترکیب مانند سیانید کشت که هیچ ردی را از خود برجا نمی گذارد چرا باید از ترکیبی استفاده شود که ادعا می شود که یک کشور خاص آن را تولید کرده است و در گذشته به آن دسترسی داشته است؟ شاید این امر برای تسهیل روند اتهام‌زنی باشد؟ این داستان به طرز شگفت انگیزی مشابه حادثه دوما است.

سؤال‌های بسیار جدی دیگری وجود دارد که می‌تواند مطرح شود که پس از انتشار گزارش سازمان منع تسلیحات شیمیایی به چاپ خواهد رسید.

انتهای پیام/