به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ روزنامه «حمایت» در یادداشتی از «جواد منصوری» نوشت:
بنیانگذاران سازمان ملل از روزی که این نهاد بینالمللی را در دهه 40 میلادی پیریزی کردند، سازوکارهایی را برای بهاصطلاح کنترل نظم جهانی و حاکمیت قوانین مصوب این سازمان بر کشورهای عضو، طراحی نموده و «اعلامیه جهانی حقوق بشر» و بازوی اجراییاش (کمیسیون حقوق بشر) را در تارک آن، بهعنوان به اصطلاح یکی از گامهای بلند تاریخ بشری در احقاق حقوق انسانها گنجاندند.
هر دولتی که درخواست عضویت در سازمان ملل را میداد، عملاً باید متعهد میشد که از مفاد این اعلامیه پیروی کرده و اجرای آن را ذیل عمل به سایر الزامات، ضمانت میداد اما جهان هر چه بیشتر از سال 1945 فاصله میگرفت، بهتدریج پرده از روی اغراض منادیان حقوق بشر نیز گرفته میشد و این حقیقت را مسلم میکرد که شعار صیانت از حقوق انسانها، ابزاری است در دست قدرتهای سلطهگر برای پیشبرد مقاصد و منافع خود در جایجای دنیا.
اگر تا پیش از جنگ جهانی دوم، ابزار استیلا بر کشورها تنها در چارچوب مداخلات نظامی منحصر بود، دولتهای سلطهگر اروپایی با سوارشدن بر امواجی همچون حقوق بشر، لوازم جدیدی برای زورگویی و اعمال سیاستهای خود به کشورهای دیگر، به دست آوردند.
آمریکاییها با اعمالنفوذ در کمیسیون و شورای حقوق بشر سازمان ملل، بهصورت مستقیم و غیرمستقیم، سعی بلیغی در استفاده ابزاری از این نهاد قانونی علیه کشورهای غیرهمسو به عمل آوردند اما ازآنجاکه نمیتوانستند ادعاها و مطالبات خود از این مجرا را به شکل مدنظرشان مطرح کنند، از حدود سه دهه پیش، انتشار گزارشهای سالیانه حقوق بشر را در دستور کار قرار دادند. این گزارشها که هرسال از سوی تشکیلات مشخصی در وزارت خارجه آمریکا تهیه و تنظیم میشود، به خود جرأت میدهد در کسوت پلیس بینالملل، نسبت به اجرا یا عدم اجرای حقوق بشر در کشورهای مختلف با سنگ محک مصالح واشنگتن، اظهارنظر و اقدام کند.
بهعبارتدیگر، آنچه از ابتدا در منشور حقوق بشر مدنظر کشورها بود، توسط آمریکا و کشورهای مدعی غربی به گروگان گرفته شد و به مستمسکی در جهت حمایت از شرکای کاخ سفید، تضمین منافع آمریکا و طرد کردن کشورهای معارض با سیاستهای واشنگتن - با صبغه کاملاً سیاسی- مبدل گشت. آش استانداردهای دوگانه آمریکا آنقدر شور شده که حتی صدای گروههای نهچندان خوشنام حقوق بشری مثل «دیده بان حقوق بشر» و «سازمان عفو بینالملل» را هم درآورده و بهعنوان نمونه، آخرین گزارش وزارت خارجه آمریکا را به دلیل نادیده گرفتن فجایع منطقه غرب آسیا، به باد انتقاد گرفتهاند.
نشریه «فارین پالیسی» طی گزارشی در این خصوص، نوشته است که گروههای مدافع حقوق بشر آمریکا ضمن انتقاد از گزارش سالانه وزارت خارجه آمریکا، برآیند دستگاه دیپلماسی واشنگتن را به دلیل بیتوجهی به نقض حقوق بشر در برخی کشورها ازجمله یمن و حذف عبارت «سرزمینهای اشغالی» از کرانه باختری را غیرقابلقبول خواندهاند.
اعتراض این گروهها، ناظر به این واقعیت است که این گزارش در بخش مربوط به وضعیت حقوق بشر در عربستان و تخریبهای گسترده ناشی از بمبارانهای تحت حمایت آمریکا در جنگ داخلی یمن، بیتوجه بوده، گزارش دیده بان حقوق بشر را درباره سبعیت سعودیها تحریف کرده و در مقایسه با گزارشهای پیشین، حقوق بیشتری از فلسطینیها را تضییع کرده است. این اقدام، افزون بر انتقاد گسترده نهادهای حقوق بشری، انتقاد مقامات آمریکایی ازجمله «الیوت انگل»، عضو کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان آمریکا را در پی داشته و به موضعگیری در مقابل معیارهای گزینشی کاخ سفید واداشته است.
نکته دردناک ماجرا اینجاست که رعایت یا نقض حقوق بشر، به شکل بسیار انحرافی و فریبکارانهای از سوی واشنگتن و شرکایش مطرح میشود، بهگونهای که مقامات جنایتکار و فاسد آمریکایی و سعودی، حقوق بشر را مانند کالا با پول مبادله میکنند، متصدیان سازمان ملل در این حوزه را میخرند، کارنامه ننگین خود را امحا میکنند و درحالیکه دستانشان تا مرفق به خون بیگناهان آلوده است، خود را خود مدافع حقوق انسانها جا میزنند!
عربستان سعودی با آن طومار طولانی و سیاه خود در اجرای اعدامهای قرونوسطایی، تضییع حقوق اقلیتها، حمایت از تروریسم تکفیری و بدتر از همه، بمباران شبانهروزی ملت مظلوم یمن، وقتی در خردادماه دو سال پیش در لیست رژیمهای کودک کش، قرار گرفت، با پرداخت رشوه به مسئولین ردهبالای سازمان ملل، از این سیاهه خط خورد! تأسفبارتر اینکه در شهریورماه سال 94، درست چند روز پس از بمباران شیمیایی یمن توسط متجاوزان سعودی، نماینده عربستان بهعنوان رئیس یکی از پنلهای مهم حقوق بشر سازمان ملل منصوب شد !!
درحالیکه هنوز پیامدهای اقدام خائنانه «بان کی مون»، دبیر کل وقت سازمان ملل، در خصوص حذف نام عربستان از لیست کشورهای کودک کش فروکش نکرده بود، خبر اعجابآور دیگری منتشر شد که حکایت از آن داشت که آمریکا برای عقد قراردادهای جدید و جذب دلارهای عربستان، حاضرشده چشم خود را بر روی محتوای محرمانه گزارش 28 صفحهای حملات 11 سپتامبر ببندد.
این 28 صفحه جنجالی با تیتر «نقش عربستان در حملات 11 سپتامبر» شناخته میشود اما مسئله قابل تأمل آنکه در آن ایام فاش شد عربستان، صراحتاً واشنگتن را تهدید کرده که در صورت انتشار این گزارش، سرمایههای خود را از آمریکا خارج خواهد کرد. این رویه نشان میدهد پدرخوانده تروریستها برای تأمین منافع اقتصادی خود، نهتنها آماده است که مثل آب خوردن، فجایع جاری در غرب آسیا را به هیچ انگارد، بلکه حاضر است از خون مردمش در عوض دوشیدن گاو شیرده سعودی نیز بگذرد. درست به همین دلایل است که آمریکای دوران ترامپ، از نقش عربستان در ماجرای 11 سپتامبر چشمپوشی کرد و بهجای آن، صدها میلیارد دلار تسلیحات به آل سعود میفروشد، برای سرمایهگذاری سرمایهگذاران تروریسم، تسهیلات ویژه در نظر میگیرد و با متوحشترین رژیم غرب آسیا رقص شمشیر میکند.
ناگفته نماند که واشنگتن در حالی چشم خود را به روی نسلکشی عربستان در یمن و کشتار فلسطینیهای حاضر در راهپیمایی بازگشت در غزه بسته است که برای یک ادعای ثابت نشده و پوچ در سوریه و به بهانه نقض حقوق بشر، پایگاههای نظامی این کشور را موشکباران کرد و رئیسجمهور قانونی سوریه را نقش پر رنگی در محو تروریستهای داعش در منطقه داشته را با الفاظی که در شأن خود و سران مرتجع منطقه است، مورد خطاب قرار داد.
اینها واقعیاتی تلخ از دنیای امروز ماست. آمریکاییها برای تأمین منافع حداکثری خود، پیکرهای منحوس از حقوق بشر تراشیدهاند؛ بهجای آنکه مقیاس انسانی و وجدانی را خط کش حقوق بشر قرار دهند، مطامع اقتصادی خود را شاقول تشخیص حق انسانها کرده و بهاینترتیب، به لکه ننگی برای تاریخ بشریت تبدیل شدهاند.
منبع: روزنامه حمایت
انتهای پیام/