پوریا رحیمی سام بازیگر فیلم سینمایی کوپال در گفتگو با خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛با بیان اینکه «کوپال» به اندازه کافی زبان و بیانیه متفاوت برای خودش دارد، اظهار کرد: از این حیث می دانستم این کار یک کار تجربه گرای موفق در سینمایی است که برای این نوع آثار تجربه گرا و پیشرو محدودیت بسیاری وجود دارد و می دانستم که قسمتی از یک تجربه خوب خواهم بود.

رحیمی سام در خصوص نحوه حضورش در این فیلم گفت: من طی سال های گذشته چند فیلمساز جوان و درجه یک را از قالب فیلم های کوتاه شناخته بودم، با آنها آشنا بودم و همیشه کار کردن با آنها برای من وسوسه برانگیز بود. در طول این سال ها در سینما برای من زیاد پیش آمده که از بین فیلمنامه و کارگردان، کارگردان را انتخاب می کردم و بر اساس نبوغ و استعداد ویژه ای که من در وجود آنها کشف کرده بودم، دوست داشتم قسمتی از آن فیلمی باشم که این کارگردان ها کار می کنند. یکی از این کارگردان ها کاظم ملایی بود که حدودا از جشنواره فیلم کوتاه 7 سال گذشته تاکنون با او در ارتباط بودم و دوست داشتم که با او کار کنم.

بازیگر فیلم سینمایی کوپال ادامه داد:وقتی او پیشنهاد حضور در فیلم «کوپال» را به من داد علیرغم اینکه نقش کوتاهی هم بود و زمان زیادی از فیلم را در بر نمی گرفت، پذیرفتم. چون می خواستم با او کار کنم و این نقش را قبول کردم. کاظم ملایی هم از قبل در قالب فیلم های کوتاه و سینمایی های متاخر که در آنها حضور داشتم مرا می شناخت و هر دوی ما در پی فرصتی برای کار کردن با هم بودیم و این باعث شد ما «کوپال» را با هم کار کنیم.

وی افزود: من همان زمان که هنوز این همه اتفاقات خوب در جشنواره های متعدد برای «کوپال» نیفتاده بود می دانستم که کوپال تجربه سربلندی است. از حیث اینکه این فیلم شبیه به هیچ قسمت از سینمای قبل از خودش در ایران نبود.

رحیمی سام با بیان اینکه کوپال به اندازه کافی کار متفاوتی بود، ادامه داد:همان طور که پیش بینی می کردم کاظم ملایی آدم بسیار دقیقی در کارگردانی بود و در اجرا هم اتفاقات خوبی افتاد.

این بازیگر در مورد ویژگی های فیلم «کوپال» گفت: فکر می کنم این فیلم از این حیث که کاری است با گزاره های حمایت از محیط زیست و احترام به موجودیت باقی موجودات زنده دنیا، قابل توصیه است. چون این موضوع دغدغه من است.

وی افزود: یکی از توصیه های من تشویق دیگران و حتی دوستانم برای دیدن این فیلم است. همچنین این فیلم به اندازه کافی مستقل و متفاوت است و شبیه به هیچ قسمت از سینمای ایران نیست.

رحیمی سام در مورد حضور این فیلم در گروه هنر و تجربه و علاقه خود به این نوع فیلم ها گفت: من در این سال ها چند فیلم در بخش هنر و تجربه داشتم که بهترین و موفق ترین آنها «احتمال باران اسیدی» بود. این گروه سینمایی برای فیلم هایی مانند فیلم «کوپال» قالب بسیار خوبی است و بسیار خوشحالم که در این بخش اکران می شود. چون با توجه به زمانی که برای اکران به این فیلم ها داده می شود علی رغم سانس های بسیار کم، این نوع فیلم ها باید مدت زمان بلندی در معرض دید تماشاگر قرار بگیرند.

وی افزود: تماشاگر باید در طول زمان این فیلم ها را ببیند و مخاطبان خاص خودش را پیدا کند. اکران هنر و تجربه، اکران بسیار موفقی است و تصمیم اکران «کوپال» در گروه هنر و تجربه را تصمیم بسیار درستی می دانم. کمااینکه در این سال ها فیلم ها و فیلمسازان زیادی از طریق اکران هنر و تجربه بیشتر شناخته شدند و اتفاقات خوبی برایشان افتاد.

این بازیگر با اشاره به نقش خود در فیلم «کوپال» توضیح داد:کاظم ملایی راهنمای خوب و انگیزه دهنده بود که چه میزان این نقش ها برایش مهم هستند. خصوصا ما بازیگرانی که از تئاتر می آییم هرگز در این سال ها نقش ها را به لحاظ طول و عرض نسنجیده ایم و سعی کرده ایم همانجایی که هستیم کارمان را به درستی انجام دهیم.

وی افزود:کاظم ملایی برای کاراکتری که بازی کردم ایده داشت و این نشان می داد که چه میزان این کاراکتر برایش اهمیت دارد. پروسه های چالشی مثل لهجه و گریمی که با هم به آن رسیدیم کمک می کرد این نقش را با تمام وجود بازی کنم. می دانستم که برای فیلمی که محوریتش بر اساس رابطه یک انسان و سگش است، رنگ هایی وجود دارد که اهمیت آن کاراکتر را بیشتر می کند.

رحیمی سام گفت:کاراکتر کلیدسازی که من بازی کردم علی رغم کوتاه بودن، اهمیت حضور یک فانتزی و لطافت را در قسمت هایی از فیلم با خود داشت که کمک می کرد من روی همین ویژگی ها کار کنم. کمک کرد تا فیلمی که کمی تلخ است و تصاویرش، تصاویر متعارف سینمایی نیست،پذیرفتنی تر شود.

وی درباره تجربه همکاری با مرحوم لوون هفتوان نیز عنوان کرد: این روزها برای من صحبت کردن از کوپال کمی سخت است. وقتی از من درباره تجربه همکاری با لوون عزیز می پرسید، تازه به یاد می آورم که ایشان را از دست داده ایم. برای من که همیشه سینما در مقابل مقام انسانیت و مقام آدم بودن امر بسیار کوچکی بوده و همیشه فکر می کردم که همه دوندگی های ما در سینما به درد این می خورد که ما روزی آدم تر از این دنیا برویم، به نظرم لوون هفتوان یکی از مهم ترین نشانه ها بود. از سال های قبل لوون را می شناختم و با او مراوده هایی داشتم ولی اوج ارتباط ما سر فیلم «کوپال» بود. عجیب است که توصیف کردن لوون هنوز هم برای من به کلمه نمی رسد. نه به خاطر اینکه عزیزی را از دست داده ایم بخواهیم همه صفت های خوب را قطار کنیم، ولی همه کسانی که لوون را می شناختند می دانند از چه حرف می زنم. لوون شبیه یک کودک معصوم دوست داشتنی بود، او انسان جذابی برای معاشرت بود.

رحیمی سام اضافه کرد: تولید فیلم هایی مثل «کوپال» کار بسیار دشواری است، تولید فیلم هایی متفاوت و تجربه گرا در ایران به نظرم کاری نشدنی است که امثال کاظم ملایی با خون دل و با به حراج گذاشتن همه زندگی شان موفق به ساختن آن شده اند. در این شرایط پر تنش فیلم، لوون یکی از بهترین متعادل کننده ها بود. او در سخت ترین شرایط کمک می کرد و جو را آرام می کرد. مصاحبت با لوون این نکته را به من یادآوری می کرد که چرا این آدم را اینقدر جلوی دوربین دوست داریم. واقعا دقت به لوون به من یادآوری می کرد که وقتی انسان زیبایی باشید به اندازه کافی جلوی دوربین هم دوست داشتنی هستید. امیدوارم جایگاهش در بهترین جاها باشد. لوون از آن دسته آدم هایی بود که طوری زندگی کرد که ادامه زندگی اش در همه ما جریان داشته باشد.

انتهای پیام/

«فیلم کوپال» اثر پیشرو در سینمای ایران