وی درباره امکان به تصویرکشیدن مفاهیم اخلاقی و دینی در فیلم گفت: سینما تنها قصه نیست؛ سینما متشکل از اشارات، نشانه‌شناسی و بسیاری از موارد دیگر است و هرکسی بر اساس فهم خود از معارف دینی و اخلاقی می‌تواند، تصویری نو در اذهان بسازد.

الماسی تصريح كرد: سینمای قصه‌گو در سطح باقی می‌ماند. البته ایرادی ندارد، اما به شخصه توقعم از سینما و هنر چیز دیگری است. بعضی مواقع یک تابلوی نقاشی، یک بیت شعر و یا یک جمله را، نه به لحاظ قصه بلکه به خاطر مضمون و نکته در باطن اثر،‌ بیشتر از یک فیلم دوست دارم؛ چون اسباب تحولی در من می‌شود که شاید در قصه سینمایی رخ ندهد.

وی افزود: سینما در ایران عمر طولانی ندارد و هنوز خیلی از بزرگان، با سینما غریبه اند؛ زیرا زوایای آن شناخته و بررسی نشده است. سینمای ما فاصله زیادی با سینمای آمریکا دارد. در آمریکا از همان روز‌های نخست و در قالب سینمای صامت کلیمی‌ها – كه تعلقات دینی داشتند- از این ابزار نوظهور در جهت تکوین قواعد دینی‌شان سود بردند. من به تأثیر سینما در حوزه اخلاق و رفتار جامعه به شدت اعتقاد دارم؛ البته نه لزوماً به خاطر قصه گويی بلکه به خاطر ذات سینما. معتقدم شیوه روایتی قرآن، استعاره، اشاره و شبیه سینمای نوین است.

بازیگر فیلم سینمایی «پشت پرده مه» ادامه داد: گاهی یک مفهوم طولانی و تاریخی با یک جمله ویا یک واژه در سینما و فیلم، قابل درک و فهم می‌شود. اگر ما به عنوان سینماگر و مردم به عنوان مخاطب به این درک و ظرفیت برسیم، می توانیم زیبایی‌های باطنی سینما را مثل موسیقی کشف کنیم. البته نباید از غرب تقلید کرد. در دوران یکی از مدیران سینمایی، ما شاهد ابلاغ دستورالعمل دهه ۵۰ هالیوود بودیم، دستورالعملی که می گفت؛ باید در آثار، قهرمان وجود داشته باشد و با پایان خوش تمام شود. درصورتی که قرآن اینگونه نیست، آیا همه قصص و روایت‌های قرآنی پایانشان خوش است؟ اتفاقاً عبرت گاهی با پایان تلخ همراه است.

وی اظهار کرد: در قرآن بار‌ها آمده است،‌ ای محمد،‌ای عزیزترین بنده، تو در انتخاب مردم مسئولیتی نداری؛ بگو و بگذر، تا بشر به انتخاب و درک خود مسیری را برگزیند. به نظر من نیاز است که میان حوزه مطالعاتی قرآن کریم و حوزه علمی فنّاوری و ارتباطات نوین، سلسله نشست‌هایی برگزار شود تا نظرگاه‌های جدیدی طرح شود؛ اما نه به صورت دستورالعمل. در سینمای ایران مبانی تئوریک وجود ندارد و هرآنچه که می گوییم ترجمان و یا تقلید دنیای غرب است. این در حالی است که مفهوم زیبایی شناسی در فرهنگ ایرانی و اسلامی با نگاه غربی متفاوت است.

الماسی در پایان خاطرنشان کرد: پرداختن به مفاهیم اخلاقی در جامعه اسلامی اهمیت بسیاری دارد. مهمترین امری که ما را به سمت و سوی درست در این زمینه می‌برد، استفاده از مسئولان و افرادی است که دغدغه دین، فرهنگ و هنر قرآنی دارند. در این میان رسانه‌های ارتباط جمعی به خصوص رسانه ملی، می‌توانند کمک زیادی به تبیین و تفهیم درست مفاهیم اخلاقی کنند.

انتهای پیام/