به گزارش خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ «زمستان یورت» مستندی است 38 دقیقه ای به کارگردانی میلاد میرزاباقری که به ریزش معدن یورت و وضعیت کارگران آن می پردازد. این مستند سال گذشته جایزه ویژه بخش نقد درون گفتمانی هشتمین دوره جشنواره عمار را نیز کسب کرده است.
عباس سلیمی نمین مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران بعد از تماشای مستند جنجالی «زمستان یورت» که در اکران های خود هم با موانعی مواجه شده،گفت: ورود هنرمندان به عرصه مسائل اجتماعی و اقتصادی بسیار امیدبخش است و موجب می شود با کمترین هزینه، برخی مشکلات موجود در این عرصه ها را برطرف کنیم. اگر جامعه ای هنر را در حوزه هایی که با مسائلی مواجه است، به خدمت بگیرد قادر به حل آنها خواهد بود.
وی افزود: ورود هنر موجب می شود افکار عمومی جذب و جلب شود و به رفع مشکلاتی که اگر به آن بی توجهی شود می تواند به شرایط حادی تبدیل شود که آن زمان باید با هزینه بسیار بیشتری در جهت رفع آن بکوشیم، کمک کند.
سلیمی نمین ادامه داد: از آنجایی که تبیین مسائل اجتماعی و اقتصادی دشواری های خاص خود را دارد باید هنرمندان در این عرصه بسیار دقیق عمل کنند، به گونه ای که پذیرش جامعه نسبت به طرح این انتقادات بهتر انجام شود.
مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران خاطرنشان کرد: در مستند «زمستان یورت» انگیزه بسیار ارزشمندی را شاهد هستیم که طی آن هنرمند قصد بیان مشکلات جامعه خود را دارد اما این مستند، آنگونه که باید در حوزه های ساخت و دقت در مسائل هنری موفق عمل نکرده است.
سلیمی نمین بابیان اینکه ضعف دیگر وارد به مستند «زمستان یورت» نوع بیان این قضایا برای مخاطبان است، ادامه داد: می توان گفت که مستند از فیلمنامه خوبی برخوردار نیست. همانگونه که یک فیلم داستانی به فیلمنامه ای قوی نیازمند است، یک اثر مستند نیز برای تاثیرگذاری قوی بر روی مخاطبان، فیلمنامه ای خوب لازم دارد.
مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران بیان کرد: اینکه دوربین را بین افرادی که هرکدام یک حرفی دارند رها کنید و سپس در مرحله مونتاژ به دنبال تهیه یک مستند خوب باشید چیزی جز یک اثری ناهمگون به جا نمی گذارد. مگر اینکه قبل از آغاز فیلمبرداری فیلمنامه ای داشته باشید و بدانید که از مصاحبه های خود چه می خواهید استخراج کنید.
وی اظهار داشت: اگر این امر محقق شود و تمامی موضوعات به سوژه واحدی تبدیل شوند، در نهایت مستند خوبی را شاهد خواهیم بود اما این موضوعی است که در مستند «زمستان یورت» آن را نمی بینیم و این موضوع تاثیرگذاری فیلم را کاهش می دهد. حتی صحنه هایی که فرزندان کارگرانی هم که جان خود را در انفجار معدن یورت از دست دادند، صحبت می کنند نیز نمی تواند در دل مخاطبان بنشیند و بر روی آنها تاثیر عمیق بگذارد.
سلیمی نمین تصریح کرد: مستند «زمستان یورت» به لحاظ انگیزه ای بسیار قوی است و ای کاش موضوع این مستند در قالب کاری قدرتمند ارائه می شد تا ریشه های این نوع جفاها و بی توجهی ها در جامعه به خوبی خشکانده شود.
مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران در بخش دیگر سخنانش با بیان اینکه حادثه معدن یورت همزمان با ایام انتخابات بود، اظهار داشت:متاسفانه در موقع بروز این حادثه، به دلیل اینکه برخی از رسانه های مختلف در آستانه انتخابات، رویکردی خاص و جناحی داشتند و به دنبال بهره گیری سیاسی از پرداختن به این موضوع برای تبلیغات انتخاباتی موضوع بودند به پوشش رسانه ای این حادثه لطمه وارد کردند.
مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران یادآور شد: در پرداختن به چنین موضوعاتی اگر بتوانیم هنر را در خدمت به مسائل و مشکلات مردم جامعه به خصوص کارگران قرار بدهیم نه جنبه سیاه نمایی به خود گرفته و نه مورد بهره برداری سیاسی قرار می گیرد. بلکه کاری ارزشمند در ارتباط با مشکلی که پیش آمده ساخته می شود. ضمن اینکه باید بخشی از این مسئله را هم برعهده بیننده بگذاریم و به او اجازه بدهیم که خود به نتیجه برسد.
سلیمی نمین با بیان اینکه هنرمندان ما باید جامعه خود را به این جمع بندی برسانند که خودشان کاملا این توانایی را دارند که مشکلات خود را حل کنند، ادامه داد: در حقیقت بهترین و دلسوزانه ترین راه حل ها از توجه مردم به مشکلات خود به دست می آید. این موضوع تفاوتی است که بین کار ساخته شده در داخل با اثر تولید شده در رسانه های معاند وجود دارد.
انتهای پیام/