جانشین نماینده کمیسر عالی پناهندگان سازمان ملل در ایران گفت: حدود یک میلیون پناهنده در کشور ایران حضور دارد که اکثریت آنها از کشورهای افغانستان و عراق هستند.
"ایرینا کرنیاک" نماینده کمیسر عالی پناهندگان سازمان ملل در ایران در گفتوگو با خبرنگار سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در پاسخ به این سوال که از نگاه کمیساریا پناهنده چه تعریفی دارد، گفت: پناهنده بر اساس تعریف کمیساریای عالی سازمان ملل کسی است که نمیتواند به کشور خود بازگردد و سکونت داشته باشد و دلایلی از جمله جنگ، درگیری، آزار و اذیتهایی در کشور خودش تهدیدش میکند.
وی افزود: برای اینکه مشخص شود چه کسی پناهنده است، آن پناهنده باید یک روندی را طی کند که به آن "تعیین وضعیت" میگویند، بر اساس آن مشخص میشود که آیا این شخص واجد شرایط پناهنده بودن هست یا خیر.
کرنیاک ادامه داد: وقتی کسی به عنوان پناهنده شناخته شد و این هویت تأیید شد، بعد به تبع آن باید خدماتی در اختیار او گذاشته شود که این خدمات اولیه شامل بهداشت و آموزش میشود.
جانشین نماینده کمیسر عالی پناهندگان سازمان ملل در ایران تصریح کرد: در جمهوری اسلامی ایران، این دولت ایران است که تعیین وضعیت پناهندگی را انجام میدهد و به واسطه آن کسانی که به عنوان پناهنده احراز هویت شوند، پناهنده محسوب شده و به آنها کارتهایی به اسم آمایش داده میشود، لذا فردی که کارت آمایش را داشته باشد میتواند از خدمات اولیه بهرهمند شود.
وی در پاسخ به این سوال که پناهندگان حاضر در ایران بیشتر از چه کشورهایی هستند و برخورد ایران با وجود مشکلات اقتصادیاش با پناهندگان چگونه است، اظهار کرد: تعیین وضعیت پناهندگی توسط جمهوری اسلامی ایران تعیین میشود، بنابراین پناهندگان "کارت آمایش" دارند.
کرنیاک ادامه داد: حدود یک میلیون پناهنده در ایران حضور دارند که اکثریت آنها یعنی بیش از ۹۵۷ هزار نفر از پناهندگان افغانستانی و بیش از ۲۸ هزار نفر عراقی هستند.
جانشین نماینده کمیسر عالی پناهندگان سازمان ملل در ایران گفت: ایران چهارمین میزبان پناهندگان در دنیا محسوب میشود و در میزبانی از پناهندگان افغانستانی در رده دوم قرار دارد.
وی بیان کرد: ۹۷ درصد از جمعیت پناهندگان افغانستانی در سطح شهرها ساکن هستند و فقط حدود ۳ درصد از آنها در مهمان شهرها که مدیریت آن با اداره کل اتباع مهاجران زیر نظر وزارت کشور قرار دارد، حضور دارند. ایران یکی از بزرگترین و طولانی مدتترین میزبانان پناهندگان در دنیا است.
جانشین نماینده کمیسر عالی پناهندگان سازمان ملل در ایران افزود: دولت و مردم ایران بسیار سخاوتمندانه این میزبانی را برای مدت ۴۰ سال است که بر عهده دارند و کمیساریای سازمان ملل هم قدردان این میزبانی است.
وی ادامه داد: دولت جمهوری اسلامی ایران سیاستهای بسیار سخاوتمندانهای را برای پناهندگان در دستور کار خود دارد که بسیاری از آنها زبانزد هستند و نمونه به حساب میآیند، از جمله میتوان به بحث داشتن بیمه سلامت به پناهندگان و تحصیل در مدارس دولتی اشاره کرد.
کرنیاک با بیان اینکه بیش از ۳۶۰ هزار پناهنده در مدارس ایران مشغول به تحصیل هستند، گفت: از سال ۲۰۱۵ بعد از فرمان رهبر انقلاب اعلام شد که تمام پناهندگان افغانستانی بدون در نظر گرفتن مدارک شناساییشان میتوانند به مدرسه بروند که این خود مصداق بسیار بارزی از سخاوتهای ایران در قبال پناهندگان است.
جانشین نماینده کمیسر عالی پناهندگان سازمان ملل در ایران در پاسخ به این سوال که کمیساریای عالی سازمان ملل در کنار اقدامات ایران چه کارهایی انجام داده است، اظهار کرد: کمیساریای عالی سازمان ملل درباره پناهندگان بیش از ۳۵ سال است که در ایران مشغول فعالیت است.
وی افزود: کمیساریای عالی سازمان ملل بزرگترین آژانس سازمان ملل در ایران است که در سطح کشور دفاتر دیگری هم دارد، دلیل این موضوع هم این است که میخواهیم به پناهندگان نزدیکتر باشیم و در عین حال با دولت بتوانیم همکاریهای بیشتری داشته باشیم تا در نهایت بتوانیم در زمینههای بهداشت، آموزش و معیشت فعالیت کنیم.
کرنیاک با بیان اینکه تمام فعالیتهای ما در چارچوب برنامه راهبردی برای پناهندگان افغانستانی تعریف میشود، بیان کرد: یکی از وظایف مهم ما این است که بتوانیم از تمام خدمات و میزبانی ایران حمایتهای بیشتری را از جامعه بینالملل طلب کنیم تا ایران حمایتهای بیشتری را از جامعه بینالملل در جهت خدمترسانی به پناهندگان به دست بیاورد.
وی تصریح کرد: دولت جمهوری اسلامی ایران یکی از شرکای جهانی کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان محسوب میشود و این سخاوتمندی و میزبانی دولت و ملت ایران جای تشکر دارد.
جانشین نماینده کمیسر عالی پناهندگان سازمان ملل در ایران در پایان خاطر نشان کرد: ایران با وجود مشکلات به میزبانی خودش ادامه داده، ما نیز شراکت کاری مان را با دولت ایران ادامه میدهیم و وظیفه خود میدانیم که در جهت آوردن حمایتهای بیشتر از سوی دولتهای مختلف و جامعه بینالمللی تلاش کنیم.
انتهای پیام/