به گزارش خبرنگار حوزه شهری گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در انتهای کلاس بر روی نیمکتی نشسته است. بعد از مدتی زنگ مدرسه به صدا در می آید و با دوستانش به سمت درب خروجی مدرسه به راه می افتد. پدر و مادر دوستانش برای بردن آنها جلوی درب مدرسه آمده اند. با دوستانش خداحافظی می کند و  به سمت خانه راه می افتد.

در مسیر خانه از مقابل ویترین های رنگارنگ فروشگاه های نزدیک مدرسه اش عبور می کند و با حسرت به وسایل داخل ویترین نگاه می کند،کفش های ورزشی، لباسهایی که در ویترین خودنمایی می کنند و بچه های هم سن و سالش که به همراه پدر و مادر خود برای خرید داخل این فروشگاه ها در حال انتخاب هستند.

با کمی پیاده روی وارد محله شان می شود؛ محله ای که در یک طرف آن خانه هایی به صورت مورب و کج در کوچه های پلکانی بر روی تپه ها قرار دارد و در طرف دیگر کوچه باغها با خانه هایی که دارای بافت قدیمی هستند به چشم می خورد. محمد از مقابل معتادان و کارتن خواب‌های کنار خیابان در محله خودشان عبور می کند. مسیری که سرنگ های تزریقی معتادان بر روی زمین به چشم می خورد و مسافتی را با شوت کردن این سرنگ ها به سمت خانه طی می کند.

 محمد، کودک گزارش ما با پدر و مادر و برادرش در یک خانه قدیمی زندگی می کند، ۱۰ ساله است و در کلاس چهارم ابتدایی تحصیل می کند. پدرش کارگر است و مادرش خانه دار. او به خاطر اینکه در محله خودشان مدرسه ای برای درس خواندن وجود ندارد باید برای تحصیل به محله سعادت آباد برود. اهالی محل زندگی محمد علاوه بر نداشتن مدرسه، بسیاری از امکانات رفاهی برای انجام یک زندگی معمولی را ندارند. محله ای در شمال تهران و خوش آب و هوا که می تواند بیشتر از اینها توسعه پیدا کند و جای پیشرفت بسیار در زمینه های مختلف دارد.

اسلام آباد، محله ای در شمال تهران و در منطقه ۲ شهرداری واقع در سعادت آباد است. این محله از جنوب به خیابان ملاصدرا، از شرق به بزرگراه چمران، از غرب به بلوار فرهنگ و خیابان ایران زمین و از شمال تا دره اوین دسترسی محلی دارد. این محله که در قدیم به زورآباد معروف بوده، به دره ای در میان ساختمان ها و برج های شهرک آتی ساز و بلوار ۲۴ متری سعادت آباد تبدیل شده و وقتی به آن نگاه می کنیم، فضای دوقطبی ساختمان ها و ساکنین این مناطق به چشم می خورد و نگاه از بالا به پایین کاملا در این فضا مشهود است.

اهالی این محله با مشکلات زیادی مواجه هستند که مهمترین مشکل آنها مسکن  است. خانه هایی با بافت قدیمی و فرسوده در حال ریزش که در کوچه باغ های اسلام آباد بنا شده اند. در سمت غربی محله این خانه ها بر روی پله ها و تپه ها و در سمت دیگر آن خانه های قدیمی در کوچه باغ‌ها بنا شده اند و بسیار وضعیت نابسامانی دارند؛ چرا که اگر زلزله ای نسبتا شدید تهران را بلرزاند این خانه ها تقریبا با خاک یکسان خواهند شد.
به گفته اهالی محله اسلام آباد، از سال ۱۳۴۶ زمین ها را با قولنامه ها و سند های عادی خریداری کرده اند و اقدام به ساخت خانه در این زمین ها کرده اند و پس از سالها حالا می خواهند این خانه های با بافت قدیمی را بازسازی و ترمیم کنند؛ آنها سالهاست که با رفت و آمد های بسیار در شهرداری منطقه ۲ تهران به دنبال دریافت مجوز ساخت هستند.

اما مشکل اینجاست که شهرداری مجوز ساخت نمی دهد و هرگونه ساخت و ساز با واکنش شهرداری مواجه می شود. به گفته اهالی و کسبه محله اسلام آباد، دلیل مجوز ندادن شهرداری برای ساخت منازل وجود رودخانه در وسط محله است؛ در واقع این خانه ها در در حریم رودخانه قرار دارند و ساخت و ساز در حریم رودخانه غیرقانونی و خطرناک است.

یکی از اهالی محله اسلام آباد با اشاره به ساختمان تازه احداث شده شهرداری و ساختمان های شهرک نیایش و ساختمان احداث شده در اوین می گوید: «چرا این ساختمان ها با وجود قرار داشتن در حریم رودخانه مجوز ساخت و ساز را گرفته اند و احداث شده اند؟ ما خواهان این هستیم که یا به ما مجوز ساخت دهند یا زمین و خانه ما را به قیمت روز و قیمت محله های اطراف از ما بخرند و ما از این محل برویم.»

مشکل  این محله فقط مسئله مسکن نیست؛ اهالی اسلام آباد از نبود درمانگاه در محله نیز ناراضی هستند. در همین رابطه یکی از خانم های محله اسلام آباد به خبرنگار ما می گوید: «برای یک مسئله ساده پزشکی باید به شهرک غرب، سعادت آباد، ونک و... برویم. می بایست حتما یک درمانگاه برای خدمت رسانی به اهالی در محله احداث شود تا در مواقع لزوم اهالی به آن مراجعه کنند. ما در طول شب ممکن است که دچار بیماری و سرماخوردگی شویم و برای یک سرماخوردگی ناچیز باید تا درمانگاه های محلات اطراف برویم و این کار برای ما سخت است.»

نبود فضای سبز و پارک و مجموعه ورزشی که کودکان و جوانان به این محل ها بروند و اوقات فراغت خود را در آنجا بگذرانند، باعث ناراحتی کودکان، نوجوانان و جوانان شده است. محمد از نبود مکانی که بخواهد با دوستانش بازی کند ناراحت است و به ما می گوید: «ما اگر بخواهیم به عنوان مثال یک فوتبال بازی کنیم باید در خیابان ها و کوچه ها بازی کنیم و خیابان هم محل عبور ماشین هاست و نمی شود با خیال راحت و بدون دردسر بازی خودمان را انجام دهیم. تفریح ما این است که به کنار رودخانه برویم و در آنجا بازی کنیم.»

همانطور که گفته شد در محله اسلام آباد رودخانه نسبتا عمیقی وجود دارد که  و معمولا بی آب است و بیشتر به دره شباهت دارد تا یک رودخانه؛ هیچ حفاظی برای پوشش کامل دور این رودخانه وجود ندارد. محمد درباره این رودخانه به ما می گوید: «یک روز در حال بازی با دوستم بودیم که دوستم داشت از لبه رودخانه راه میرفت و نزدیک بود به داخل دره پرت شود.»

به گفته ساکنین اگر کودک یا فردی از روی پل و رو گذر هایی که بر روی رودخانه قرار دارند عبور کند و بر اثر بی احتیاطی و یا غفلت به پایین رودخانه پرت شود، هیچکس مسئولیت این حادثه را به عهده نمی گیرد و پاسخ گو نخواهد بود. از طرفی وضعیت بد کوچه و خیابان هایی که بعضا از آسفالت مناسبی برخوردار نیستند و چاله های خیابان های اصلی موجب می شود که تردد با اتومبیل در برخی نقاط خیابان های اصلی محله کمی سخت باشد. معابری که نبود تیر چراغ برق در برخی از کوچه باغ های این محله، رفت و آمد در شب را برای ساکنین اسلام آباد دچار مشکل کرده است.

یکی از کسبه محل درباره تاریکی معابر در شب و نبود تیر چراغ برق در برخی از کوچه های اسلام آباد می گوید: گاهی اوقات که افراد به دلیل شاغل بودن در تاریکی شب به خانه خود می روند، با مشکلاتی از قبیل مورد آزار قرار گرفتن توسط کارتن خواب ها و معتادین مواجه می شوند که این کار باعث ایجاد ترس و اضطراب در بین آنها می شود. یعنی برخی کارمندان برای اینکه بخواهند به سمت خانه هایشان بروند با ترس اینکه مبادا معتادی به آنها تعرض کند، راه خود را ادامه می دهند.

مشکل دیگری که در اسلام آباد مطرح است نبود یک کیوسک نیروی انتظامی برای برقراری امنیت در محله است. از انجا که برخی از معابر و کوچه باغ های اسلام آباد بدون تیر چراغ برق است و تاریکی مطلق بر فضای شب اسلام آباد حاکم است، رفت و آمد در شب  سخت است. به گفته اهالی، در این محله معتادین و کارتن خوابها در شب ها در حال رفت و آمد هستند و کسی هم جرات ندارد که به آنها چیزی بگوید، چرا که اهالی از حمله و تعرض توسط معتادین به خودشان هراس دارند.

یکی از اهالی اسلام آباد در این باره می گوید: « زیر پل مدیریت محلی برای اسکان کارتن خوابها و معتادین متجاهر شده است؛  کیوسک نیروی انتظامی در محله وجود ندارد و ماموران گشت انتظامی نیز هر چند روز و بعضا حتی هر چند هفته یک بار برای گشت زنی به اسلام آباد می آیند. اگر یک کیوسک انتظامی در محل باشد، امنیت محله ما کمی بیشتر خواهد شد.»

گفتنی است؛ در این محله حدود ۳۰ خانواده شهید زندگی می کنند. اما بنیاد شهیدنیز به اهالی این محله توجهی ندارد. یکی اهالی محل می گوید: «برادرم و پدرم در جنگ تحمیلی برای دفاع از کشور شهید شدند اما بنیاد شهید به ما توجهی ندارد؛ ما هم چیز خاصی از آنها نمی خواهیم فقط مقدمات گرفتن مجوز ساخت و ساز را برای ما فراهم سازند مابقی امور را خودمان انجام خواهیم داد.

در سال ۱۳۹۳ اهالی محله اسلام آباد مقابل شورای شهر تهران تجمع کردند و بر اجرای طرح تفصیلی اصرار داشتند و از طرفی خواهان شکسته شدن پلمپ مغازه های خود و ادامه روند رو به جلو صدور سند منازل خود بودند. حتی شهرداری تهدید به تخریب خانه ها و مغازه های این افراد کرده است.

با وجود این همه مشکل که در محله اسلام آباد واقع در منطقه سعادت آباد وجود دارد، مردم محله و ساکنین زندگی ساده و سخت خود را دارند و با وجود مشکلات، زندگی خود را فارق از هر گونه مشکل به جریان انداخته اند. آنها امیدوارند که شهرداری منطقه فکری به حال آنها کند و مجوز ساخت و ساز خانه هایشان را صادر کنند تا با ساختن خانه هایشان به ادامه زندگی امیدوار باشند.

در همین ارتباط رسول کشت پور، شهردار منطقه 2 تهران گفت: مسیر ساماندهی شهرک نیایش (اسلام آباد) با حفظ هویت و اصالت محلی آن طی می شود .

وی در دیدار با معتمدین و شورایاران محله شهرک نیایش منطقه 2 اظهار داشت: مردم این محله از معتمدترین و اصیل ترین شهروندان منطقه 2 هستند و بنده بر این اعتقادم که مشکلات این محدوده باید با نگاه مساوی به همه ساکنین آن حل و فصل گردد.

شهردار منطقه 2 در این دیدار با بیان ضرورت رسیدگی هر چه سریعتر مدیریت شهری به موضوع شهرک نیایش افزود: با مشورت و استفاده از توان نخبگان محلی وبهره مندی از مشاور طرح ساماندهی شهرک نیایش امید آن داریم این محله با حفظ هویت و اصالت محلی آن بزودی در مسیر ساماندهی قرار گیرد.

گزارش از اشکان دوستی پور

انتهای پیام/