به گزارش خبرنگار دنیای ورزش گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان؛ تیم ملی فوتبال کشورمان با جام جهانی روسیه وداعی سرافرازانه داشت. کسب ۴ امتیاز از گروه مرگ، و پهلو به پهلوی قهرمان جهان و اروپا ساییدن بی شک اتفاقی غرور انگیز است.
اخبار و حواشی داغ مربوط به جام جهانی ۲۰۱۸ را لحظه به لحظه در اینجا (جام جهانی ۲۰۱۸) دنبال کنید.
جوانان غیور و بی ادعای وطن در حالی با جام جهانی ۲۰۱۸ خداحافظی کردند که صحنههایی از غیرت و مردانگی و ایستادگی و سرفرازی را به آلبوم افتخارات این «مرز پرگهر» افزودند.
روزها و ساعتهای نخست پس از قرعه کشی را خوب بخاطر میآوریم، آن روز که بخت با ما سر ناسازگاری گذاشت و قهرمان جهان، قهرمان اروپا و قهرمان قاره سیاه را در گروه دوم جام جهانی ۲۰۱۸ با ما همسایه و همنشین کرد.
بلافاصله فضای مجازی پر شد از لطیفهها و متلکهایی که برخی از آنها بوی اعتمادزدایی از جوانان کشورمان را میداد.
از خود میپرسیدیم گیریم از پس مراکش بربیاییم و چند نفر را مامور مهار رونالدو کنیم، با اسپانیای پر ستاره چه کنیم؟ برفرض محال اگر از پیکه و راموس گذشتیم با دخیا چه کنیم؟
اما حالا به لطف شجاعت و جسارت جوانان توانمند این مرز و بوم و «تیم» ملی ایران ورق کاملا برگشته است. دیگر آن تمسخرها و لطیفههای روزهای پس از قرعه کشی تا قبل از شروع جام، جای خود را به غرور و افتخار داده است.
حالا دیگر وقتی از جام جهانی صحبت میکنیم این فقط حماسهی ملبورن و خندههای احمدرضا و فرار غزال تیز پای فوتبال کشورمان و شادی اشکبار استیلی و فرار موشک هامبورگ نیست که در ذهنمان نقش میبندد و از جلوی چشمان قطار وار میگذرند.
جوانان غیورمان در هر سه بازی جام بیست و یکم صحنههای ناب دیگری خلق کردند. دفاع جانانه برابر اسپانیا در مقابل دروازه، آنجا که برای حفظ دروازه که گویی حراست از جانی شیرین است، سربازان وطن یک به یک خود را بر روی توپ میانداختند، لایی امیری بی دعا به پیکهی نامدار، از خودگذشتگی امید ابراهیمی و بر جای ماندن رد استوک بازیکن حریف بر بدن او، مهار پنالتی رونالدوی پر ادعا و مغرور و فاتح ۵ توپ طلا بدست پر توان بیرانوند، دویدنها و جنگیدنهای تک تک بازیکنان سالهای سال برگهای زرینی بر آلبوم خاطراتمان از جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه خواهد بود.
صفحات شبکههای مجازی و رسانهها حالا پر شده از تعریف و تمجید. غیرت فرزندان وطن حالا نه تنها در ایران بزرگ بلکه در آن سوی مرزها نقل محافل شده است.
حالا دیگر در تیتر خبرها میخوانیم: «اسپانیا مرد تا برد»، «ایران جنگید، پرتغال برد.»، «۱۰ میلیون پرتغالی تا مرز سکته رفتند.» و «برای ایران کلاهایتان را بردارید.»
اگر پیشتر در هر شکستی بازیکنی را مقصر میدانستیم و تمام فریادها منصافانه یا غیرمنصفانه را بر سر او میکشیدیم این بار، اما فقط بر بخت بدمان و البته کمی هم بی مهری داوران لعنت میفرستیم.
حتی مهدی طارمی هم که با از دست دادن فرصت طلایی در واپسین ثانیهها خود را مقصر میداند، از نگاه مردم مقصر نیست.
حالا صاحبان کامنتها به او میگویند، «سرت را بالا بگیر مرد.»
حذف شدیم، اما یادمان نمیرود که اسپانیای قهرمان جهان با انبوهی از ستارهها برابر شیر بچههای ما ۳۰ دقیقه نفسش به شماره افتاد، وقت کشی کرد و پیروزی حداقلی خود را جشن گرفت.
دلاوران وطن، حذف شدیم، اما یادمان نمیرود در همین بازی آخر کریس رونالدو بجز ضربه پنالتی که به لطف داور به دست آورد فرصت دیگری نداشت اسیر «شیران پارسی» بود. فاتح ۵ توپ طلا را چنان زمین گیر کرده بودید که مجبور شد بدون توپ گنج دفاع ما، پور علی گنجی، را از پیش رو بردارد و کسی چه میداند شاید اگر نامش رونالدو نبود تا پایان بازی در زمین دوام نمیآورد.
اما به قول یکی از هموطنان، ما فکر میکردیم VAR برای اجرای عدالت آمده، غافل از این که آمده تا از تیمها و بازیکنان محبوب حامی های مالی حمایت کند.
حذف شدیم، اما یادمان نمیرود صحنهای را که پور علی گنجی از کوارشمای اسم و رسم دار که نفسش تنگ شده بود، میخواست وقت را تلف نکند.
سربازان غیور وطن، در حالی صحنه جهانی روسیه را ترک میکنید که هنرنماییتان هنوز نقل محافل است و ملتی به داشتنتان افتخار میکند.
هرگز فراموش نخواهیم کرد که از تساوی برابر قهرمان اروپا ناراحت بودیم، از باخت خفیف برابر قهرمان جهان دلمان شکست. نه این که توقعاتمان بالا باشد، اعتقادمان به توانمندی هایتان بالا بود.
درود بر شرفتان که غیرت را برایمان دوباره معنا کردید.
انتهای پیام/
مردان پارسی
دوستتون داریم
خدا قوت