چرا تحلیل «حاج‌قاسم» از پشت عینکی جناحی قدرنشناسی است؟
حاج‌قاسم می‌داند که در این معرکه بین‌المللی نباید به روحانی به چشم سیاستمداری که ایده‌هایش شکست‌خورده نگریست.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ هم آدم‌های انقلابی سخت است؛ مواضع و رفتارهایشان که متر و معیارهای معمول در سیاست را ندارد، سخت درک می‌شود. آنها به سیاست نگاهی تکلیف‌گرایانه دارند. البته که نتیجه را می‌سنجند، اما هر راهی را برای رسیدن به نتیجه دنبال نمی‌کنند.
حاج‌قاسم سلیمانی یکی از این آدم‌های انقلابی است که همیشه خود را «سرباز ولایت» خطاب کرده، نه چیزی بالاتر. پای نامه‌هایش را با همین عنوان امضا کرده و پایش ایستاده. اگر لازم باشد در سخت‌ترین جنگ روز دنیا کوه‌ها و دشت‌ها را بپیماید، این کار را می‌کند.
اگر لازم باشد برای مواجهه با مکر و حیله دشمنان دست به قلم شود، این کار را می‌کند و می‌گوید سیاست چیزی نیست که او بخواهد سودایش را در سر بپروراند! چراکه جز به خدمت به مردم و ولایت نمی‌اندیشد. هم آن روز که در دفاع از عزت و استقلال کشور می‌گوید: «اینکه یک کشور پاسپورت ما را قبول کند یا نه مقابل حفظ عزت و استقلال ما چه اهمیتی دارد؟» هم امروز که در نامه به رئیس‌جمهور می‌نویسد: «دست شما را برای ایراد این سخنان به‌موقع، حکیمانه و صحیح می‌بوسم و برای هر سیاستی که مصلحت نظام اسلامی باشد در خدمت هستم.»
مواضع حاج‌قاسم البته از سوی برخی خوب فهم نشده. کسانی که عضو دسته‌های سیاسی‌اند و همه‌چیز را جناحی تحلیل می‌کنند و با عینک گروه و دسته‌شان به مسائل می‌نگرند، حاج‌قاسم را نمی‌فهمند؛ چراکه «او مظهر همان روحی است که حزب‌ا... را از انسان‌های دیگر جدا می‌کند» و آنها که مصداق «کل حزب بمالدیهم فرحون» هستند، او را درک نخواهند کرد.
حاج‌قاسم هم آن روز که دستان فرزند شهید مدافع حرم را می‌بوسد و هم امروز که به مزد خدمتگزاری روحانی در مسیر ولایت، از او تقدیر می‌کند، یک حاج‌قاسم است، با یک انگیزه، با یک اعتقاد و با یک نگاه ارزشی به همه مناسبات فکری و عقیدتی و سیاسی و اجتماعی.
حاج‌قاسم می‌داند مواضع غرب‌ستیزانه روحانی (هرچند خدای‌نکرده مقطعی و تصادفی و غیرعقیدتی باشد) دشمنانی در داخل و خارج دارد که سال‌ها حاج‌قاسم و ارزش‌هایش را تخطئه کرده‌اند و سردار سلیمانی نه امروز با حمایت از روحانی که سال‌ها در حمایت از ولایت با آنان ستیز کرده است؛ با تک‌تک افعال و رفتارش؛ با وجب‌به‌وجب تحرکات سیاسی و اجتماعی‌اش.
حاج‌قاسم می‌داند که در این معرکه بین‌المللی نباید به روحانی به چشم سیاستمداری که ایده‌هایش شکست‌خورده نگریست، بلکه به‌عنوان رئیس‌جمهوری اسلامی ایران باید پشتش ایستاد و حتی در خدمتگزاری‌اش که مبادا غرب، دست برتر در مذاکرات آتی را داشته باشد.
حاج‌قاسم به نظام و حفظش فکر می‌کند، همان‌طور که یک‌بار گفته بود: «امروز دفاع از نظام اسلامی، مساوی است با دفاع از اسلام؛ امام حفظ نظام را اوجب واجبات دانستند؛ چراکه اگر نظام صدمه ببیند نماز صدمه می‌بیند.»
اگر می‌خواهید تبار عقیدتی و فکری حاج‌قاسم را بیشتر بشناسید، پیام امام به‌مناسبت شهادت چمران را بخوانید، آنجا که می‌فرمایند: «چمران عزیز با عقیده پاک خالص غیروابسته به دسته‌جات و گروههای سیاسی و عقیده به هدف بزرگ الهی، جهاد را در راه آن از آغاز زندگی شروع و به آن ختم کرد. او در حیات، با نور معرفت و پیوستگی به خدا قدم نهاد و در راه آن به جهاد برخاست و جان خود را نثار کرد.
او با سرافرازی زیست و با سرافرازی شهید شد و به حق رسید. هنر آن است که بیهیاهوهای سیاسی و «خودنمایی»های شیطانی، برای خدا به جهاد برخیزد و خود را فدای هدف کند نه هوی، و این هنر مردان خداست.»
و حاج‌قاسم همواره به‌دنبال همین هدف بوده است، آنجاکه در پاسخ به شایعه شهادت و مجروح‌شدنش با لبخند می‌گوید: «کوه‌ها و دشت‌ها را برای پیدا کردنش (شهادت) پیموده‌ام.»
این حاج‌قاسم را با عینک سیاسی و جناحی تحلیل کردن، جفا به تاریخ است، قدر ندانستن است.
منبع:فرهیختگان
انتهای پیام/
حاج‌قاسم را با عینک جناح‌تان تحلیل نکنید
