طبق نظریه محبوب، حیوانات امروزی نتیجه میلیون‌ها سال تکامل هستند، یک مطالعه شگفت‌انگیز جدید باعث تردید جدی در مورد این نظریه محبوب شده است.

محققان پس از بررسی DNA میتوکندری هزاران گونه جانوری، از جمله انسان، به نتیجه خیره کننده‌ای دست یافتند، نتیجه مطالعات آنها نشان می‌داد تقریبا عمر تمام گونه‌های جانوری بین 100 هزار تا 200 هزار سال است.

90درصد گونه‌های جانوری تغییرات DNA میتوکندریایی داشته‌اند

طبق نظریه‌ متداول تکامل که شامل سازگاری مبتنی بر جهش‌های ژنتیکی و تنازع بقا است، انتظار می‌رود گونه‌های قدیمی‌تر و گونه‌هایی که جمعیت‌های بزرگ‌تری دارند، دارای تنوع ژنتیکی بیشتری باشند. با این حال، محققان در واقع متوجه شدند که 90 درصد از گونه‌های جانوری دارای تغییرات DNA میتوکندریایی هستند.

مفهوم مشترک تکامل گونه‌ها که فرآیندی رو به جلو و آهسته است به ندرت توسط مطالعات علمی به چالش کشیده است.

محققان در این مطالعه رویکردی متفاوت نسبت به مطالعات گذشته داشتند، مطالعات گذشته همواره بر DNA هسته‌ای متمرکز بودند.

هر حیوانی در DNA خود میتوکندری دارد؛ یکی از ژن‌های موجود در میتوکندری، COI است که برای بارکد گذاری DNA استفاده می‌شود، در حالی که DNA هسته‌ای به طور چشمگیری از گونه‌ای به گونه دیگر متفاوت است، گونه‌های جانوری دارای یک نوع DNA میتوکندریایی هستند که پایه خوبی برای مقایسه فراهم کرده است.

پس از تجزیه و تحلیل این بارکد‌ها در میان 100 هزار گونه، شواهد محکمی به دست آمد که نشان می‌داد تقریبا پیدایش تمام حیوانات در زمانی رخ داده است که انسان‌ها نیز حضور داشتند، این به این دلیل بود که هیچگونه تفاوتی در جهش ژنتیکی یا تغییراتی در DNA که برای افزایش شانس بقا رخ داده باشد، وجود نداشت.

از نظر زیست شناسی انسان‌ها مانند پرندگان هستند

همچنین بسیار جالب توجه است که یافته‌ها نشان می‌داد تفاوت‌های ژنتیکی میان انسان‌های سراسر جهان بیشتر از تفاوت‌های میان دو کبوتر یا حیوانات دیگر نیست. فرهنگ، شیوه زندگی و موارد دیگر می‌تواند مردم را از یکدیگر بسیار متمایز کند اما از نظر زیست شناسی اولیه، ما مثل پرندگان هستیم.

چگونه می‌توان با استدلال ژنتیکی گفت که اکثریت قریب به اتفاق حیوانات تقریبا هم سن هستند؟ با توجه به یافته‌ها، با در نظر داشتن با ساعت میتوکندریایی اکثر گونه‌های جانوری در واقع از 200.000 سال پیش زندگی خود را آغاز کردند. اعتقاد بر این بود که پیدایش آنها در سطح کوچکی بود و بعدا احتمالا در پاسخ به شرایط شدید مانند آخرین عصر یخبندان گسترش یافتند.

انتهای پیام/