ناصر پروانی شاعر در گفتگو با خبرنگارحوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان در خصوص غلط های نگارشی و املایی که در جامعه زیاد دیده می شود، گفت:  بخشی از  غلط های املایی و نگارشی  تعمدی و بخشی از روی ناآگاهی و سهل انگاری در نوشتار مردم به وجود می آید.آن قسمت از غلط های املایی و نگارشی که براساس شناخت و درایت نداشتن نسبت به کلمات در نوشتار مردم وجود دارد از قبل در میان مردم وجود داشته و مسئله ای نیست که در حال حاضر نسبت به قبل پررنگ تر شده باشد.

وی افزود:برخی افراد نسبت به واژه های زبان فارسی شناخت کاملی ندارند و ممکن است در نوشتارشان برخی کلمات را غلط بنویسند که درباره آن صحبت نمی کنیم و موضوع ما آن قسمت  از غلط های املایی و نگارشی است که می توان نام آن را هجمه به زبان فارسی گذاشت  قسمتی که کلمه  از روی عمد  غلط نوشته می شود.

پروانی ادامه داد: می بینم دختر خانم ها  در یک سنینی برای نزدیکی و صمیمیت بیشتر یا یکدیگر  کلمات را اشتباه استفاده می کنند و همین کلمات اشتباه در شبکه های اجتماعی نوشته می شود.به عنوان مثال کلمه آقا را با (غ) می نویسند و می بینید همین  کلمه ها تکرار می شود و متاسفانه به کلمه ای رایج  در زبان مردم تبدیل می شود.ریشه این غلط  های املایی در گفتاری است که متاسفانه در جامعه به وجود آمده است چرا که در بین نسل جوان ما تعمدا برخی کلمات غلط نوشته و گفته می شود و تکرار این غلط نویسی ها سبب می شود چشم های ما متاسفانه به این کلمات غلط عادت کند و  این غلط ها را می بینیم و عکس العملی نشان نمی دهیم.

این شاعر با اشاره به اینکه متولی رسیدگی به غلط های املایی و نگارشی در جامعه مشخص نیست، بیان کرد:مشخص نیست چه سازمانی باید از رواج غلط های املایی را در جامعه جلوگیری کند؛ آیا فرهنگستان زبان و ادب فارسی باید از این موضوع جلوگیری کند؟ یا وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یا حوزه هنری باید به این موضوع رسیدگی کنند.

پروانی گفت:متاسفانه شیوع غلط نویسی در جامعه  بسیار زیاد است آن دوستانی که از روی تعمد این کار را انجام می دهند نمی دانند چه تبری به ریشه زبان فارسی می زنند.

این شاعر با اشاره به تاثیر غلط های املایی بر نگارش نسل های بعد اظهار کرد: چگونه زبان و نوشتار به وجود آمد اگر در تاریخ زبان فارسی و ادبیات کهنمان تحقیق کنیم می بینیم در ابتدا گفتاری وجود داشته  است و یک کلمه ای را در منطقه ای با یک لحنی استفاده کردند سپس همین کلمه گفتاری به نوشتار مردم راه پیدا کرده  و فرهنگ و  ساختار فرهنگی نوشتاری ما را تشکیل داده است.اگر زبان فارسی را لشکری حساب کنیم که مثلا سی هزار سرباز دارد این  سی هزار سرباز،سی هزار  واژه اصیل زبان فارسی هستند  هر واژه ای را که غلط می نویسیم یکی از این سرباز ها را از بین می بریم و در آینده می بینیم  که  زبان فارسی را خلع سلاح کرده ایم.

وی ادامه داد:اگر ما از  رواج غلط های املایی در جامعه جلوگیری نکنیم و حمله به زبان فارسی را ادامه بدهیم  در سال های آتی  می بینیم ما با تعداد زیادی واژه غلط و اشتباه روبرو هستیم.

پروانی گفت:آگاهی به افرادی که  از روی عمد کلمات زبان فارسی را غلط می نویسند کافی نیست و باید با این مسئله مقابله کرد چون این کار حمله به زبان فارسی است و در مقابله با حمله باید دفاع کرد چرا که هر کدام از ما در برابر زبان فارسی مسئول هستیم.

وی گفت:معلمی که در کلاس درس می بیند دانش آموزانش چگونه کلمات را به کار می برند و با هم صحبت می کنند باید مقاومت کند و کلمه درست را به  آن ها گوشزد کند و استاد دانشگاه هم همین کار را انجام بدهد چرا که این فقط وظیفه گروه ادبیاتی ها نیست.

این شاعر با اشاره به وظیفه معلمان در برابر زبان فارسی تصریح کرد: کسی که علوم تجربی درس می دهد وقتی می بیند دانش آموزانش  فعل ها را  برای  شوخی و خنده اشتباه می نویسند باید با این مسئله برخورد کند چون تعداد فارسی زبان ها در میان ما هشتاد و یک میلیون ایرانی زیاد است و همه ما وظیفه داریم از زبان فارسی حفاظت و حراست کنیم تا زبان فارسی به این زیبایی حفظ شود.

پروانی گفت:اگر از دید زیباشناسی به جایگزین هایی که برای کلمات فارسی استفاده می شود،نگاه کنیم می بینیم این معادل ها کلمات زیبایی نیستند و در این غلط نویسی ها کلمات زیبای ما را نشانه گرفته اند.

انتهای پیام/

 رواج غلط های املایی در جامعه چه ضربه ای به زبان فارسی وارد می کند؟