شهر فلینت (Flint) در فاصله ۱۰۶ کیلومتری شمال غرب «دیترویت» واقع در ایالت میشیگان آمریکا قرار دارد و بیشتر جمعیت آن را سیاه‌پوستان تشکیل می‌دهند.

به گزارشگروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛  فلینت تا چند دهه پیش یکی از شهر‌های پررونق آمریکا بود، اما هم‌اکنون بر اثر سیاست‌های اشتباه و طمع‌کارانه مقامات ایالتی با فاجعه‌ای دست‌وپنجه نرم می‌کند که بسیاری آن را رسوایی ملی آمریکا می‌دانند.

در اوایل سال 2016 میلادی، رسانه‌های جهان خبری را مخابره کردند که موجب حیرت مردم آمریکا و دیگر نقاط جهان شد؛ باراک اوباما در پی تشدید بحران آلودگی آب در شهر «فلینت» ایالت میشیگان در این شهر وضعیت اضطراری اعلام کرد؛ اعلام شرایط فوق‌العاده از سوی رئیس‌جمهور وقت آمریکا در حالی بود که این شهر بیش از دو سال بود که با بحران آلودگی آب دست و پنجه نرم می‌کرد؛ بحرانی که اکنون و پس از روشن‌ شدن ابعاد ماجرا همه اذعان می‌کنند که جمعیت ۱۰۰ هزارنفری شهر فلینت قربانی اشتباهات و طمع مقامات ایالت میشیگان شده‌اند.

در ماه آوریل سال ۲۰۱۴ مقامات شهر «فلینت» در ایالت میشیگان اعلام کردند در راستای کاهش هزینه‌های تأمین آب آشامیدنی شهر قصد دارند که منبع تأمین آب شهر را تغییر دهند؛ تقریباً ۵۰ سال بود که فلینت آب شیرین و بهداشتی را از دیترویت می‌خرید و میان مردم توزیع می‌کرد از این پس قرار شد که خرید آب از دریاچه هوران Huron دیترویت متوقف و به جای آن، آب لوله‌کشی مردم فلینت از رودخانه خود این شهر تأمین شود.

مقامات محلی شهر فلینت برای توجیه این اقدام خود استدلال کردند که با تغییر منبع تأمین آب شهر طی ۲۵ ساله آینده می‌توان نزدیک ۲۰۰ میلیون دلار در هزینه‌های شهر صرفه‌جویی کرد.

«آنا کلارک»، روزنامه‌نگاری که اخیرا نیز کتابی درباره بحران آب در فلینت نوشته می‌گوید: بحران آب فلینت باید زنگ هشداری برای مردم باشد تا توجه بسیار ویژه‌ای به آب آشامیدنی مورد استفاده خود داشته باشند.

کلارک از سال ۲۰۱۴ اخبار مربوط به مسائل و مشکلات آب آشامیدنی را دنبال می‌کرده و از سال ۲۰۱۵ که در پی تغییر منابع آب آشامیدنی «بحران آب فلینت» آشکار شد این روزنامه‌نگار به یکی از مهمترین منابع خبری در زمینه این بحران و شکست دولت‌های آمریکا در تضمین آب آشامیدنی سالم برای مردم این منطقه که اکثر آنان آفریقایی تبار هستند تبدیل شد.

کتاب کلارک با عنوان «شهر مسموم؛ آب فلینت و تراژدی شهری آمریکا» دستانی واقعی است از شکست‌ها و بی‌مسئولیتی‌ها.

این روزنامه‌نگار در پاسخ به این سؤال که اگر رسانه‌ها بحران آب فلینت را رسانه‌ای نمی‌کردند آیا مقامات میشیگان هیچگونه اقدامی در این زمینه انجام می‌دادند، می‎گوید: توجه به رسانه‌های محلی و ملی درباره این بحران بسیار ضروری است، پیش از آشکار شدن این بحران و حتی پس از آن گفته مقامات و رسانه‌ها تا حدودی یکی بود، مقامات دولتی می‌گفتند که این آب مشکلی ندارد و رسانه‌ها نیز همین را می‌گفتند، در چنین وضعیتی چه باید کرد؟ ماه اکتبر سال ۲۰۱۵ مقامات اذعان کردند، که آب فلینت آلوده است و وصل شدن به منابع آبی دترویت نه به عنوان یک راه حل دائمی، اما بسیار ضروری است، در ژانویه سال ۲۰۱۶ این موضوع حالت انفجاری به خود گرفت و به هشتگ بحران آب فلینت (FlintWaterCrisis#) تبدیل شد.

آنا کلارک درباره بی‌تفاوتی مقامات آمریکا درباره این مسئله و اینکه مقامات چشم خود را به روی خطری که سلامتی افراد فقیر و رنگین پوست را تهدید می‌کند بسته‌اند می‌گوید: آنچه در فلینت رخ داد این بود که مردم این منطقه برای تصمیم‌گیری درباره موضوعی که به شدت زندگی آنان را تحت تأثیر قرار داد هیچگونه قدرت و حق انتخابی نداشتند، زمانی که منابع آب فلینت تغییر کرد نه تنها مردم این شهر از تمام ابزار‌های موجود استفاده کردند تا نارضایتی خود را از این موضوع ابراز کنند بلکه رسانه‌های محلی نیز این موضوع را اعلام کردند، اما کافی نیود و کسانی که قدرت انجام کاری در این زمینه را داشتند به طور جد هیچ اقدامی نکردند.

بنا به گفته مقامات محلی در حدود ۴۰ درصد ساکنان این شهر زیر فقر هستند و بیش از ۱۵ درصد خانه‌ها خالی از سکنه شده‌اند، «کارن ویور» شهردار کنونی شهر در گفتگو با «نیویورک تایمز» می‌گوید که شهر ۱۰۰ هزار نفری فلینت حتی یک خواروبار فروشی ندارد و حالا نیز آب آشامیدنی تمیز نیز از این مردمان این شهر دریغ شده است.

در سال ۲۰۱۱ مقامات محلی شهر فلینت به صورت رسمی از لحاظ اقتصادی اعلام وضعیت اضطراری کرد و به همین دلیل مقامات ایالتی تصمیم به کنترل بودجه این شهر گرفتند؛ براین اساس در زمان بحران آب تمام تصمیمات از سوی مقامات ایالتی اتخاذ شده و شورای شهر یا شهرداری فلینت در این زمینه نقشی نداشته‌اند.

دکتر مونا هانا آتیشا، متخصص اطفال اولین کسی بود که بیماری‌های روز افزون پوست و مو در میان کودکان این شهر را به آب لوله کشی فیلینت نسبت داد. در آزمایش خون کودکان شهر، مشخص شد که کودکان این شهر به سرب و مس آلوده شده اند. در واقع، همه مردم شهر آلوده شده بودند. با انتشار خبر آلودگی آب شهر فیلینت، روزنامه واشنگتن پست فاش کرد که در سال ۲۰۱۱ تحقیقی درباره رودخانه فیلینت انجام شده بود و در آن آمده بود که اگر روزی قرار باشد از آب این رودخانه استفاده شود، باید عامل ضدخورندگی به آب اضافه شود. اما شرکت‌های عامل می‌دانستند که این اقدام، روزانه برای آن‌ها صد دلار هزینه دارد و برای همین از این پژوهش چشم پوشی کردند.

بعد از افشای این فاجعه، مقامات ایالتی اعلام کردند که دکتر مونا دچار اختلالات روانی است، اما در نهایت با ورود تیم‌های تحقیقاتی متعدد، حقانیت دکتر مونا فاش شد. پس از آن بود که تظاهرات و اعتراض‌های گسترده‌ای در سراسر شهر برگزار شد و مردم پلاکارد‌هایی با عنوان آب آشامیدنی حق مسلم ماست با خود حمل می‌کردند. کارن ویور، شهردار شهر فلینت زمانی گفته بود، هیچ وقت در تصورم هم نمی‌گنجید که زمانی برای نوشیدن آب تمیز و مقرون به صرفه مجبور به التماس و گریه کردن در برابر مقامات محلی باشم.

به مدت ۱۸ ماه مقامات آمریکایی اصرار داشتند که آب فلینت استاندارد‌های فدرال را تأمین می‌کند و برخی گزارش‌ها حاکی از آن است که مقامات شواهد موجود مبنی بر آلوده بودن آب فلینت را مخفی می‌کردند و اطلاعات ارائه شده درباره وضعیت آب شهر فلینت را دستکاری می‌کردند تا نشان دهند سرب موجود در آب فلینت کمتر از میانگین حد مجاز میزان سرب در آب (۱۵ بخش در میلیارد) است.

آنا کلارک در بخش دیگری از مصاحبه خود در پاسخ به این سؤال که آیا (بحران) فلینت‌های بیشتری در آینده وجود خواهند داشت گفت: بحران آب فلینت باید پیام هشداری برای مردم باشد تا نگاه بسیار دقیقی به سیستم آب آشامیدنی خود داشته باشند.

منبع: میزان

انتهای پیام/

بحران آب فلینت، شهر مسموم و تراژدی شهری در آمریکا