به گزارش خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ وقایع مهم تاریخی برای تمام هنرمندان و سینماگران جهان از اهمیت بالایی برخوردارند؛ زیرا گوشههای مبهم و دیده نشده زیادی وجود دارد که میتواند پرده از حقایق جدیدی بردارد و با استقبال مخاطبان مواجه شود.
در سالهای اخیر که سینمای ایران سرگرم مشکلات داخلی و پرداختن به موضوعات کم ارزش شده است، بیش از هر زمان دیگری نبود سینمای راهگشا و جریان ساز و فیلمهای فاخر طراز اول احساس میشود. مشغول بودن مسئولان فرهنگی و اهالی سینما به ماجراهای غیر ضروری نشان میدهد که برنامه ریزی درستی در این باره وجود ندارد.
نه تنها در سینما به بسیاری از وقایع مهم انقلاب و سده اخیر پرداخته نشده است؛ بلکه تلاشی هم برای شناساندن آن به اهالی سینما در راستای ایجاد انگیزه نشده است. سینمای ایران به اندازهای از پرداختن به اتفاقات مهم تاریخی چشم پوشی کرده که در برخی موارد حتی سینمای هالیوود و جهان به آنها پرداخته است.
بیشتر بخوانید: چرا هالیوود فیلم ضد ایرانی میسازد؟/ راهکار مقابله سینمایی با پروژه ایران هراسی غرب
نپرداختن به ماجرای تسخیر لانه جاسوسی آمریکا منجر شد تا هالیوود با ساخت فیلم «آرگو» از سینمای ایران پیشی بگیرد و تاریخ را تحریف کند. این قبیل فیلمها نشان میدهد که غفلت از سینمای راهبردی به مراتب هزینه بیشتری نسبت به نپرداختن به آن دارد؛ زیرا پس از پرداخت سینماهای بیگانه به موضوعات داخلی، تصحیح تاریخ کار سختی خواهد بود.
ماجرای بکری که هنوز سینما به سراغش نرفته است
از نمونه های بارزی که می توان به آن اشاره کرد، ماجرای قیام مردم مشهد علیه کشف حجاب و قتل عام مردم توسط حکومت رضا شاه است. پس از گذشت 83 سال از این واقعه مهم تاریخی هنوز سینمای ایران به آن نپرداخته و ابعاد مختلف این ماجرا برای بسیاری از مردم نا گفته باقی مانده است. بسیاری از کشورهای جهان با موضوعاتی کم اهمیت تر از ماجرای گوهرشاد، داستان سرایی کرده و قهرمانانی آفریدهاند که اصلاً ما به ازای خارجی ندارند. این در حالی است که ماجرای گوهرشاد پر از قصه های جذاب برای پرداخت سینمایی است؛ شخصیت ها و قهرمانانی مانند شیخ محمد تقی بهلول که پرچمدار این قیام بودند.
تأکید مقام معظم رهبری بر لزوم پرداخت به موضوع قیام مسجد گوهرشاد
پایگاه اطلاعرسانی دفتر مقام معظم رهبری با انتشار حاشیههای دیدار رمضانی رهبر انقلاب با شعرا در سال ۹۵، به این توصیه رهبری نیز اشاره کرده و نوشته است: «وحید جلیلی سر سفره نزدیکتر میشود. آقا در آغوشش میگیرد و او را میبوسد. جلیلی مجموعهای از خاطرات شفاهی درباره قیام گوهرشاد را نشان میدهد و فعالیتهایی که در این حوزه داشته است. آقا میفرمایند: «کاش این کار زودتر اتفاق میافتاد. چون خیلیها دیگر نیستند.» ذکر خیری هم از آقای بهلول میکند. جلیلی با لبخند میگوید: مادر خود ما البته خاطرات زیادی دارد. آقا میگویند این کارها خوب است، اما تاریخ نگاری صرف کفایت نمیکند. باید فیلم ساخته شود. نام کارگردانی را هم میبرند و میگویند مثلاً فلانی باید در این باره فیلم سینمایی بسازد.»
ترویج فرهنگ تاریخی ایران میان اهالی هنر
ترویج فرهنگ تاریخی ایران میان اهالی سینما و هنرمندان حس کنجکاوی آنان را برمی انگیزد و منجر می شود تا نسبت به مسائل مهم تاریخی عکس العمل نشان دهند. تبیین سیاست های راهبردی سینما توسط مسئولان و تولید حداقل یک اثر ملی در طول سال، لزوم برنامه ریزی در این امر را می طلبد.
انتهای پیام/