امید احمدی صفا ملی پوش تیم ملی بوکس در گفتگو با خبرنگار گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان، درباره شرایط این روزهای ورزشکاران بوکس پیش از حضور در بازی های آسیایی جاکارتا بیان کرد: در این یک ماه اخیر با صلاحدید کادر فنی تیم ملی به منظور آمادگی بیشتر پیش از حضور در بازی های آسیایی جاکارتا در مسابقات معتبر مغولستان حضور یافتیم. در آن رقابت تیم های قدرتمندی شرکت کرده بودند تا بتوانند ورزشکاران شان را محک بزنند تا متوجه شوند در چه شرایطی از آمادگی قرار دارند. خوشبختانه ما در «اولان باتور» با همت و تلاش سایر بچه ها به نتایج خوبی دست یافتیم. همه میدانند که هر چه تعداد بازیهای تدارکاتی بیشتر باشد و شرایط برای سبک وزنهای ایران هم فراهم شود، موفقیت دور از دسترس نیست.
او ادامه داد: بلافاصله پس از اتمام مسابقات مغولستان طبق برنامه از پیش تعیین شده اکبر احدی و کادر فنی تیم ملی برای یک مسابقه به تایلند رفتیم و برای کادر فنی تیم ملی چندان تفاوتی نداشت که تیم چه نتیجه ای را بدست آورد، چرا که ما نتیجه مطلوب و دلخواهمان را در مغولستان گرفته بودیم اما خدا را شکر با وجود این پیش بینی همانطور که در اولان باتور فینالیست شده بودم در تایلند هم با عملکردی خوب و درخشان ضمن کسب صعود به فینال به مقام قهرمانی هم دست یافتم و پس از این نتیجه توانستم تمام نگاه ها را دوباره به خانواده بوکس معطوف کنم که در صورت حمایت بیشتر می توانیم هنوز هم با حمایت بیشتر مدال آوری بیشتری کنیم. بدون شک اگر همین روند ادامه داشته باشد به راحتی می توانیم در جاکارتا هم به مدال های خوشرنگی دست یابیم.
ملی پوش تیم ملی بوکس در ادامه گفت: نزدیک به یک هفته ای می شود که مرحله جدید اردوهای تیم ملی بوکس شروع شده و طبق برنامه هم روزی سه وعده تمرین می کنیم تا بتوانیم به آمادگی که می خواهیم برسیم. چون هنگامی که در مسابقات مغولستان و تایلند شرکت کردیم در شرایط خوبی نبودیم و در آمادگی بدنسازی قرار داشتیم. البته چند وقتی می شود با پشت سر گذاشتن تمرینات لازم فاز مسابقه ای به خود گرفته ایم و مطمئنا اگر همین حمایت ها ادامه دار شود بدون شک می توانیم در هر تورنمنتی که حضور می یابیم به مدال برسیم. در ضمن از لحاظ اردویی هم امکانات بسیار رضایت بخش است و تنها مانده ایم تا ببینیم پیش از اعزام به بازی های آسیایی جاکارتا چه جوایزی را مسئولان برایمان در نظر می گیرند تا با روحیه ای خوب روانه اندونزی شویم.
دارندهی مدال طلای تورنمنت اولان باتور مغولستان درباره اینکه آیا می تواند در جاکارتا به مدال برسد یا خیر،گفت:همانطور که ثوری گفت بوکس یک ورزش رکوردی نیست که بتوانیم از الان پیش بینی کسب مدال کنیم. بوکس ورزشی است که اگر یک لحظه دچار غفلت شوم امکان دارد از دست یابی به مدال بازبمانم. مرزی برای اینکه من بتوانم و می خواهم به مدال برسم وجود ندارد، هر چند که من تمام تلاشم را می کنم همانند سه تورنمنت اخیر باز هم در جاکارتا پرچم کشورمان را به اهتزاز در بیاورم. امیدوارم از این شانسی که نصیب من شده نهایت استفاده را ببرم تا به نتیجه ای که مسئولان وزارت ورزش و جوانان و اهالی بوکس توقع دارند دست یابم.
بوکسور سبک وزن تیم ملی درباره اینکه جدی ترین رقیبانش در بازی های آسیایی چه کسانی هستند، توضیح داد: در مسابقات اخیری که حضور یافتم با بیشتر حریفان اصلی ام در جاکارتا مبارزه کردم و به خوبی با نحوه مبارزه و تاکتیک های آنها آشنایی کامل دارم. البته از شانس بد من تنها ورزشکاری که قسمت نشد با او مبارزه کنم بوکسوری از کشور ازبکستان بود که خیلی دوست داشتم فارغ از نتیجه برد و باخت با او مبارزه کنم تا ببینم در چه اندازه ای هستم. سایر ورزشکاران هم بسیار آماده بودند اما خوشبختانه با درایت کادر فنی و آنالیز خوب توانستم بدون هیچ گونه مشکلی اکثر بازی هایم را با پیروزی پشت سر بگذارم. بدون شک در جاکارتا با بوکسورهایی که در مغولستان و جام پادشاهی تایلند بازی کردم دوباره مبارزه خواهم کرد و به همین علت چندان دغدغه ای از اینکه با چه ورزشکاری روبرو شوم ندارم و تنها هدفم کسب مدالی خوشرنگ در اندونزی برای کشور عزیزم است تا نه تنها دل همه مردم ایران و اهالی بوکس را شاد کنم بلکه حتی بتوانم بوکس را به روزهای خوبش دوباره باز گردانم.
او در رابطه با اینکه قرار است بوکس با سه ورزشکار در بازی های آسیایی جاکارتا حضور یابد، تصریح کرد: به دلیل اینکه اوزان سنگین وزن طبق صلاحدید مسئولان برگزاری مسابقات از بازی های آسیایی کنار گذاشته شدند از همین رو فدراسیون تصمیم گرفت تا با سه ورزشکار در بازی های آسیایی حضور یابد. از شانس بد ما اوزانی که در دوره های گذشته موفق به کسب مدال شده بودیم و می توانستیم باز هم مدال بگیریم حذف شدند. هر چند که قبلا مسئولان روی مدال آوری بوکسورهای سبک وزن حسابی باز نمی کردند اما خوشبختانه و با وجود این بی مهری ها در این سه تورنمنت اخیر در رقابت هایی که شرکت کردم نه تنها به مدال رسیدم بلکه حتی به همگان اثبات کردم که بوکس ده وزن دارد . در هر مسابقه ای که شرکت کردیم با همین نفراتی که قرار است در جاکارتا حضور یابیم، حاضر شدیم و فدراسیون و شخص اکبر احدی چندان پا فشاری نکردند تا اینکه اوزان ما برای بازی های آسیایی جاکارتا بیشتر شود، زیرا مسئولان وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک علاقه چندانی به افزایش سهمیه بوکس در جاکارتا نداشتند.
احمدی صفا درباره عملکرد ثوری هم در فدراسیون بوکس گفت: عملکرد ثوری رئیس فدراسیون بوکس در مدتی که جانشین احمد ناطق نوری شده بسیار خوب بوده است، زیرا در این مدت تیم های ملی جوانان و بزرگسالان در هر رقابتی که شرکت کرده اند به نتایج ایده آلی برای نخستین بار دست یافته اند. قرار است در آینده ای نزدیک، یک تیم عازم رقابت های دانشجویان جهان و یک تیم هم به رقابت های ارتش جهان سیزم اعزام شوند. در کنار آن حقوق مان هم سر موعد مقرر پرداخت می شود و ملی پوشان تیم ملی از این آگاهی دارند که دیگر مجانی ورزش نمی کنند. در مجموع همه چیز رضایت بخش است و امیدوارم در ادامه هم همین شرایط باقی بماند.
امید احمدیصفا درباره اینکه در صورت کسب مدال در بازی های آسیایی جاکارتا چه توقعی از مسئولان وزارت ورزش و جوانان دارد، بیان کرد: به نظرم نه تنها در ایران بلکه در سایر کشورها هم اولویت اولشان فوتبال است. درست نیست بوکس را با فوتبال قیاس کرد و باید رشته خودمان را با رشته هایی چون کاراته و تکواندو ببینیم، چرا که ما از آنها هم پایین تر هستیم و نسبت به آنها هم از ما حمایت نمی شود. صحبت مسئولان این است که ما باید مدال بگیریم تا به ما هم رسیدگی شود. البته سوال من این است زمانی که یک نفر از لحاظ روحی و انگیزشی تامین نباشد آیا می تواند در مسابقاتی که شرکت می کند به مدال برسد!؟
او در پایان اظهار داشت: در هنگام شروع اردوها دغدغه بیشتر ورزشکاران رفتن به خدمت مقدس سربازی و رفتن به دانشگاه است، در کنار آن هم مواردی چون حقوق و .... پیش روی آنهاست و شاید پنجمین هدف آنها بوکس باشد. از مسئولان ورزش کشور این درخواست را دارم که برای این ورزشکاران حداقل برای دانشگاه و حقوق قدم های مثبتی را بر دارند تا از این رو دغدغه ورزشکاران کاهش یابد و راحت تر بتوانند برای تیم ملی جانفشانی کنند. چنانچه سایر ورزشکاران مانند (کمبود امکانات) تمرین کنند بدون شک نمی توانند کاری از پیش ببرند. متاسفانه مربیان تیم ملی با وجود سختی فراوان حقوقی دریافت نمی کنند و بر عکس با جذب اسپانسر کاری می کنند تا بوکس همچنان سر پا بماند. در این دو مسابقه اخیر جایزه نفر برتر هزار دلار بود که شاید چندان زیاد به نظر نرسد اما با این وجود بچه های ما با جان و دل برای رسیدن به این پول ناچیز تلاش کردند، انتظار نداریم مانند فوتبال به ما برسند بلکه مانند سایر رشته های ورزشی به ما رسیدگی کنند تا به نتایج بهتری دست یابیم. بوکس هنوز هم با طلای علی مظاهری در بازی های آسیایی زنده است و این در حالی است که واترپلو و جودو نتوانسته اند به مدالی در این رقابت ها دست یابند.
بیشتر بخوانید:
احمدی صفا: در نظرگرفتن ۳ سهمیه ظلم بزرگی به بوکس است
انتهای پیام/