به گزارش گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان، عبدالباری عطوان – سردبیر روزنامه رای الیوم لندن -- نوشت بزرگ ترین پیروزی که عربستان و امارات می توانند به دست آورند اعتراف به شکست و خارج کردن نیروهایشان و واگذار کردن یمن به یمنی هاست.
عطوان در گزارشی نوشت: سردار قاسم سلیمانی فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب (اسلامی) ایران یک هفته قبل با تاکید بر آمادگی خود و نیروهایش برای اجرای توصیه های (آیت الله) سید علی خامنه ای، رهبر معظم انقلاب ایران در بستن تنگه هرمز در صورت جلوگیری از صادرات نفتی ایران (در دل دشمنان) ترس انداخت. اما امروز شاهدیم که تهدید برای اقدام عملی در بستن تنگه باب المندب در ورودی دریای سرخ وجود دارد و عربستان عبور نفتکش هایش از این تنگه را تعلیق کرد، جایی که از آن روزانه پنج میلیون بشکه نفت به اروپا صادر می شود. در اثر این اقدام مهمترین منبع درآمد مالی مقامات مصر یعنی درآمدهای حاصل از کانال سوئز نیز که به 5.2 میلیارد دلار می رسد کاهش خواهد یافت.
خالد الفالح، وزیر انرژی عربستان روز چهارشنبه در بیانیه ای از توقف موقت عبور همه نفت کش های سعودی از تنگه باب المندب (حدود 800 هزار بشکه در روز) در پی حمله موشکی انصارالله یمن به دو نفتکش غول پیکر این کشور خبر داد که باعث خسارات جزئی یکی از آنها شد.
حوثی ها حمله به دو نفت کش غول پیکر سعودی را که هر یک دو میلیون بشکه ظرفیت دارند رد و در بیانیه ای رسمی که از کانال المسیره پخش شد اعلام کردند نیروهای این جنبش ناوچه سعودی ”الدمام“ را با موشکی مناسب هدف قرار داده اند. اطلاعات موجود حاکی از وجود تعداد زیادی موشک های بسیار پیشرفته ضد کشتی در اختیار جنبش انصارالله یمن است.
قیمت نفت با این حمله موشکی دریایی یک درصد افزایش یافت و سپس کمی فروکش کرد اما پیامدهای این تصمیم عربستان شاید فرای همه تصورها باشد زیرا این معنا را می رساند که دریای سرخ دیگر امن نیست و نفتکش های سعودی باید از مسیر الرجاء الصالح در جنوب آفریقا استفاده کنند که خود به معنای افزایش هزینه های باربری به علت طولانی تر شدن مسافت به مدت 15 روز و افزایش هزینه نیروهای امنیتی خواهد بود.
همه اینها یعنی بیشتر نقشه های ترامپ برای کاهش قیمت نفت نقش بر آب خواهد شد. مسئله دیگر فقط هزینه های مالی نیست. این که دو تنگه راهبردی و مهم اولی در ورودی خلیج (فارس) یعنی هرمز و دومی در ورودی دریای سرخ (باب المندب) تحت سیطره ایران و متحدانش دربیایند مسئله مهمتری است و باعث می شود تهران از آنها به عنوان اهرم فشار در جنگ روانی بین آمریکا و متحدانش از یک سو و تهران و متحدانش از سوی دیگر استفاده کند تا زمانی که بتواند از آن در عملیات نظامی بهره ببرد.
حوثی ها بارها تهدید به بستن تنگه باب المندب کرده اند اما این تهدیدها آن طور که انتظار می رفت از سوی طرف های مقابل به ویژه آمریکا و عربستان جدی گرفته نشد و آنها اکنون این تهدیدات را به صورت جزئی عملی کرده اند. از سوی دیگر سردار قاسم سلیمانی اعلام کرد دریای سرخ دیگر با حضور نیروهای آمریکایی در منطقه امن نیست و دونالد ترامپ باید بداند ما در انتظار آن هستیم. او در ادامه گفت: شما جنگ را آغاز خواهید کرد ولی ما پایان آن را تعیین خواهیم کرد.
برخی تحلیل های کارشناسان حاکیست حمله حوثی ها به دو نفتکش سعودی به عربستان و امارات که از حدود چهار سال قبل وارد جنگ با یمن شده اند این فرصت را داد که حمایت و تایید بین المللی را برای آن کسب کنند و حملات خود را به الحدیده که از چند هفته قبل به علت عدم پیشروی محسوس متوقف کرده بودند از سر بگیرند. هرچند علت توقف جنگ را فرصت دادن به تلاش های مارتین گریفیتس، فرستاده سازمان ملل متحد به یمن عنوان کردند. بزرگ ترین پیروزی که این دو کشور می توانند به دست آورند اعتراف به شکست و خارج کردن نیروهایشان و واگذار کردن یمن به یمنی هاست. آنها از طریق گفتگو بهتر و با هزینه کمتر می توانند مشکلات خود را حل کنند. گمان نمی رود هیچ کشور خارجی اعم از کوچک یا بزرگ به این جنگ ورود کند زیرا این کشورها خوب می دانند ورود به یمن شاید آسان به نظر بیاید اما خروج از آن بسیار دشوار خواهد بود به ویژه آن که نتیجه دخالت عربستان به خوبی یادآورد این عبارت تاریخی است که: ”یمن گورستان متجاوزان است“.
در ادامه این گزارش آمده است: کشورهای عضو ائتلاف (موسوم به عربی) اگرچه در متقاعد کردن یا فریفتن کشورهای عربی متحد خود موفق شدند اما معلوم نیست بتوانند روسیه، آمریکا و انگلیس را که تاریخ یمن را خوب می دانند با خود همراه کنند. الحدیده هرگز سقوط نخواهد کرد و حتی اگر به علت عدم موازنه قوا بین مهاجمان و مدافعان سقوط کند این اتفاق راهبردی و مقدمه جنگی جدید و سخت تر خواهد بود و به ورطه بزرگ تری برای ائتلاف عربی تبدیل خواهد شد. کافی است مدافعان از تیرکمان های خود برای سنگ باران نیروهای نظامی از فراز کوهها استفاده کنند تا چه رسد به استفاده از موشک ها و گلوله های توپ و عملیات هجومی ویژه.
عطوان در پایان تاکید می کند: امروز بستن باب المندب و فردا بستن تنگه هرمز و پس فردا مین های شناور دریایی و بعد هم هواپیماهای بدون سرنشین مجهز به موشک و بمب. چه کسی می تواند ملتی را شکست دهد که بیشتر آنها می توانند ماهها با مشتی برنج یا گندم و یک بطری آب و چند عدد خرما زندگی کنند و اوج آرزویشان شهادت در راه دفاع از وطن است؟ در تاریخ هیچ گاه ملتی متجاوزان به کشورش را فارغ از انگیزه ها و اهدافشان دوست نداشته است و اگر عده ای از آنها با متجاوزان به صورت موقت همکاری کرده اند از باب تقیه بوده است. از افغانستان می توان درس ها و پندهای زیادی گرفت و بیشتر ملت یمن نیز از این قاعده مستثنی نیستند. یمن را به یمنی ها واگذارید. آنها در روز می جنگند و برای شب غذا ذخیره می کنند و در پایان با یکدیگر از در آشتی وارد می شوند. یمن ملتی عظیم است که ژن های تمدن امپراطوری را که تاریخ در برابر آن تعظیم کرد در رگ های خود دارند.
انتهای پیام/