سمانه محمدی روانشناس و مشاور خانواده در گفتگو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ اظهار کرد: طلاق و اختلافات خانوادگی بر روی کودکان در سنین مختلف تاثیرات تخریبی بسیار عمیقی می‌گذارد.

وی گفت: اختلالات روحی و روانی بسیاری در کودکان طلاق رخ می‌دهد و منجر به بروز مشکلات جسمانی و ذهنی در آن‌ها می‌شود.

واکنش نوزادان به تغییرات خلقی والدین

این روانشناس و مشاور خانواده افزود: نوزادان نمی‌توانند تعارضات را درک کنند، البته ممکن است آن‌ها نسبت به تغییرات خلقی و سطح انر‍‍ژی والدینشان واکنش نشان دهند،  آن‌ها در این شرایط اشتهای خود را از دست می‌دهند یا دچار اضطراب می‌شوند.

عذاب وجدان کودکان طلاق در سنین پیش از دبستان

محمدی ادامه داد: کودکان در سنین 3 تا 5 سالگی این فکر را می‌کنند که موجب طلاق و جدایی والدین شان شده‌اند؛ به طور مثال ممکن است فکر کنند که اگر شامشان را خورده بودند، پدر از آنان دور نمی‌شد.

وی با بیان اینکه آنان به طور معمول تغییرات را انکار کرده و همکاری نمی‌کنند، افزود: آن‌ها ممکن است افسرده یا خشمگین شوند و همچنین ممکن است پرخاشگرانه و نافرمان عمل کنند.

کودکان دبستانی، طلاق والدین را خوب درک می‌کنند

وی تصریح کرد: بسیاری معتقدند که سازگاری با موضوع جدایی و طلاق والدین، برای کودکان پایه ابتدایی از کودکان کوچک تر یا بزرگ تر مشکل تر است. کودکان بالای 7 سال به اندازه کافی بزرگ هستند و درد و رنج ناشی از جدایی والدینشان را خوب درک می‌کنند، در عین حال که برای درک یا کنترل واکنش نسبت به این درد و رنج، خیلی کم سن و سال هستند.

بیشتر بخوانید: چرا والدین باید با کودک خود زیاد صحبت کنند؟

محمدی افزود: کودکان در این سنین، امید دارند که والدینشان نزد یکدیگر بازگردند. کودک ممکن است احساس طردشدگی از سوی والدی که او را ترک کرده داشته باشد و مدام از سر درد یا دل درد، شکایت کند.

استرس بالا در نوجوانانی که والدینشان طلاق گرفته‌اند

وی با بیان اینکه نوجوانان 10 تا 19 ساله خشم، ترس، تنهایی، افسردگی و گناه را تجربه می‌کنند، عنوان کرد: نوجوانانی که درگیر طلاق والدین می‌شوند، انرژی پایینی دارند و میزان استرس بالایی را تجربه می‌کنند.

در نهایت این روانشناس و مشاور خانواده گفت: درک عواملی که به جدایی والدین منجر شده و به یاد آوردن استرس طلاق، ممکن است به توانایی نوجوان در حل مشکلات خانواده اش صدمه بزند.

بیشتر بخوانید: با کودک بیش فعال خود چگونه رفتار کنیم؟

انتهای پیام/