«آقای سید محمدعلی افشانی
شهردار تهران
سلام علیکم
اظهارات شما در پاسخ به اعتراضات پیرامون «انتصابات فامیلی» برای مردم منتقد، ناامیدکننده و برای خواص ذینفع، امیدوارکننده بود. از شما دعوت میکنیم علاوه بر بازخوانی نامه سرگشادهای که دوم مردادماه خطاب به شما منتشر کرده ایم، به نکات و تذکرات ذیل نیز توجه جدی بفرمایید:
گفتهاید «در خصوص انتصابات فامیلی به بازرسی شهرداری ارجاع داده ام که رسیدگی شود.» آقای شهردار! آیا صرف «انتصاب رابطه سالارانه» فرای شایستگی کافی یا ناکافی، به جای «انتخاب شایسته سالارانه» در فضای رقابت عادلانه، نشانه عقب ماندگی و سلطنت گونگی فرایند جاری در شهرداری تهران نیست؟ در رویکرد شما نیز مانند عملکرد شهرداران سابق، مخالفتی با «اصل انتصاب رانتی» مشاهده نمیشود، این سبک مدیریت، شایسته شهرداری پایتخت جمهوری برآمده از انقلاب اسلامی نیست، واجب است جداً تجدیدنظر کنید.
جناب شهردار! شما که به وجود «انتصابات فامیلی» در شهرداری معترف شده اید، آیا از تعداد شگفت انگیز آن نیز اطلاع یافته اید؟ میزان قابل توجه انتصابات رابطهای و بکارگیری فرزندان، برادرزادگان و سایر بستگان در حوزه فعالیت خود یا دوستان، هر عقل سلیمی را به وجود فساد رانتی معترف و معترض میکند.
اگر شما از تعدد انتصابات رانتی در زیرمجموعه مدیریتی خود اطلاع ندارید، فهرست بلندبالای آن را که در رسانهها منتشر شده مشاهده کنید، هرچند این عدم اطلاع تان در افکار عمومی نشانه ضعف مدیریت سهوی شما تصور خواهد شد، اما اگر اطلاع دارید، این رویکرد محافظه کارانه توجیه ناپذیرتان در جهت تثبیت و تشدید رانت سالاری موجود، نشانه سوءمدیریت عمدی شما تلقی خواهد شد.
گفته اید «اگر فرد دارای صلاحیت بود مانعی وجود ندارد»!
آقای افشانی! صلاحیت آقازادهها چگونه احراز شده و حالا چگونه به آزمون گذاشته میشود؟ با فرض شایستگی انگشت شماری از نورچشمیها _که همین هم محصول فرصت و امکانات نابرابر پلکانی پیشینی است_ طبق چه حق و قانون و انصافی «انتصاب خواص وابسته» بر «انتخاب جوانان غیروابسته» که شایستگی «برابر یا بیشتر» هم دارند، ترجیح داده میشود؟
گفته اید «اگر به صرف آشنایی مسئولیت گرفته باشد برکنار گردد.»
دکتر افشانی! اعتراض ما به «فرایند فسادخیز انتصاب در شهرداری تهران» است، نه صرفا «مصداقهای موجود که محصول این ساختار معیوباند»، آیا برای اصلاح اساسی این وضعیت، برنامه کارشناختی و کارآمدی دارید؟ برای همین توصیه رسانهای حداقلیتان که گویا صرفا برای رفع تکلیف ابراز شده، چه «تدبیر علمی و تضمین عملی» در نظر گرفته اید؟
گفته اید «انتصابات در شهرداری بر مبنای شاخص دانش فرد، تحصیلات دانشگاهی و تجربه عملی خواهد بود.»
آقای شهردار! چرا «فرایند انتصاب» را که در عمل تابع سلیقه شخصی و فامیلی است و نه شاخص علمی و عملی، با «فرایند انتخاب» در سازوکاری مبتنی بر شفافیت، مهارت و عدالت، جایگزین نمیکنید؟ ضمنا هر متفکر منصفی که معتقد و متعهد به عدالت مطلق باشد، نمیتواند از تأثیر «گذشته ناعادلانه» در «حال و آینده ناعادلانه» چشم بپوشد، جهتگیری جبرانی عدالت اسلامی «به نفع مستضعفین» ناظر به همین مسئله است.
در مصداق بحث، گذشته و شرایط نابرابر «جوانان وابسته طبقه ویژه» در رقابت با «جوانان مستقل طبقات مستقل»، زمینه ساز تبعیض فزاینده در «سرمایههای دانشی و تجربی» و تفاوت نجومی «رزومههای بازاری» آنهاست، و این انکارنشدنی، اما جبران شدنی است.
شهردار تهران! مواضع شما مبنی بر «پیشتازی در اجرای قانون منع بکارگیری بازنشستگان» و سابقه سوءاستفاده رانتی از «شعار جوانگرایی» در کشور، ما را ملزم به تکرار مطالبات و تذکرات نامه قبل میکند؛ «انتظار مردم و پیشنهاد ما عزل فوری و بیملاحظه همه آنهایی است که هرگونه نسبت فامیلی، رفاقتی، شراکتی یا غیره با مسئولان فعلی، سابق و اسبق ردههای مختلف نظام دارند.
با همکاری شورای شهر تدبیری پیشگیرانه بیاندیشید تا هم پشتیبان قاطع اقدامات لازم برای جبران گذشته و اصلاح حال شود و هم مانعی مستحکم مقابل تکرار این تجربههای تلخ در آینده باشد.»
آقای شهردار! در صورت تداوم رویکرد غیرانقلابی ضدمردمی و تعلل در رسیدگی سریع، اساسی و ثمربخش به این مسئله که آشکارا در جهت تضییع حقوق مردم و ضدیت با عدالت اسلامی، و درنتیجه سرخوردگی ملت ایران و خرسندی دشمنان انقلاب است، ما دانشجویان و مردم را بالاجبار وارد «مرحله دیگری از اعتراضات انقلابی» خواهید کرد.»
انتهای پیام/
انتهای پیام/