به گزارش خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران؛ گوش یکی از اعضای حساس بدن محسوب می شود که در طول روز شاید گذرتان چند باری به آن بیفتد. اما این عضو حساس در صورت خیس شدن و یا به نوعی آب رفتن به داخل گوش در زمان استحمام و یا استخر باید خشک شود یا خیر؟!

بسیاری از متخصصان گوش، حلق و بینی با تاکید بر خشک نکردن گوش ها پس از استحمام، تاکید فراوانی بر انجام ندادن این کار با گوش پاک کن دارند. متخصصان برای افرادی که مستعد به عفونت های قارچی هستند و یا از خیس بودن گوش آزار می بینند توصیه هایی برای پیشگیری و درمان دارند.

در همین راستا باشگاه خبرنگاران جوان قصد دارد تا در این مطلب شما را با پاسخ این سوال که چرا نباید گوش را خشک کنید و ترفندهایی امن برای خشک کردن گوش و همچنین  راه هایی برای جلوگیری از خیس شدن و نفوذ آب به داخل گوش آشنا نماید، پس با ما همراه باشید.

پس از حمام و استخر گوشتان را خشک نکنید

پس از حمام و استخر گوش خود را به ویژه با گوش پاک کن خشک نکنید چرا که خشک کردن گوش زمینه ابتلا به عفونت‌های قارچی کانال گوش خارجی را فراهم می‌کند.

استفاده از گوش‌ پاک‌کن را برای تمیز کردن گوش به هیچ عنوان توصیه نمی‌کنیم و تنها زمانی مصرف گوش پاک‌کن توجیه‌پذیر است که قرار باشد دارویی مانند پماد در گوش استفاده شود.

‌گوش پس استخر و حمام نیاز به خشک کردن ندارد و فردی که پرده گوشش سالم است احتیاج به فرو کردن پنبه در گوش و استفاده از گوش‌گیر در حمام ندارد.

بیشتر بدانید:شستشوی گوش چیست و چه موقع باید به پزشک مراجعه کرد؟ 

اگر افراد مستعد ابتلا به عفونت قارچی استخر بروند، می‌توانند پس از خارج شدن از استخر از دور با سشوار گوش خود را خشک کنند و با نظر پزشک از قطره‌هایی که خاصیت اسیدی دارند استفاده کنند در نتیجه لازم نیست از گوش‌پاک کن استفاده کنند چرا که گوش پاک کن باعث از بین رفتن جرم گوش و قلیایی شدن محیط آن می‌شود علاوه بر آن موجب ایجاد زخم در گوش، از بین رفتن استخوانچه‌های گوش و حتی پارگی پرده گوش و کَری برگشت‌ناپذیر می‌شود.

عفونت‌های قارچی کانال گوش خارجی، عفونت‌های شایعی در فصل تابستان هستند و مهم‌ترین علت ابتلا به آن شنا کردن و شست‌و‌شوی مکرر کانال گوش است.

جرم گوش به طور طبیعی در گوش وجود دارد و کانال گوش را اسیدی می‌کند و مانع رشد قارچ در کانال گوش می‌شود. اما زمانی که جرم در معرض آب قرار می‌گیرد ph (میزان اسیدیته کانال خارجی گوش) به سمت قلیایی شدن سوق پیدا می‌کند در نتیجه محیط بسیار خوبی برای رشد قارچ‌ها فراهم می‌شود چرا که قارچ‌ها در محیط‌های گرم، مرطوب و قلیایی بسیار خوب رشد می‌کنند.

ببینید: داخل گوش شما چه خبر است؟ 

به طور طبیعی در کانال گوش همه افراد قارچ وجود دارد.

گاهی اوقات بیماران به اشتباه کشت کانال گوش می‌دهند و در این آزمایش قارچ و میکروب در گوش دیده می‌شود این در حالی است که وجود این عوامل در گوش، طبیعی است و تنها در صورت ایجاد علامت در بیمار، اقدامات درمانی انجام می‌شود.

نخستین علامت این بیماری، خارش گوش است و در ادامه بیمار دچار درد بسیار شدید و ترشحات بیرنگ و آبکی از گوش می‌شود و حتی ممکن است به تب و کاهش افت شنوایی مبتلا شود.

متاسفانه مردم هنگام خارش گوش، با جسمی نوک تیز کانال گوش را خاراننده و آن را تمیز می‌کنند به ویژه خانم‌ها برای این کار از سنجاق مو استفاده می‌کنند.

در این شرایط پوست کانال گوش زخم می‌شود و قارچ زیر پوست نفوذ می‌کند و عفونی می‌شود، البته نخستین راه پیشگیری از ابتلا به عفونت قارچی تلاش در جهت قلیایی نشدن محیط کانال گوش است.

متاسفانه بسیاری از اوقات خانواده‌ها در مراجعه به پزشک می‌گویند که گوش کودکان آنان به طور مرتب عفونت می‌کند.

ببینید: چرا نباید از گوش پاک کن استفاده کرد؟

آنان معمولا به بهداشت فرزندانشان بیش از حد توجه می‌کنند و حتی داخل حمام کانال گوش آنان را با صابون می‌شویند این در حالی است که صابون باعث قلیایی شدن کانال گوش و ایجاد زمینه ابتلا به عفونت‌ گوش می‌شود. در این شرایط به خانواده‌ها توصیه می‌کنیم که داخل کانال گوش کودک را نشویند.

توجه به این نکته ضروری است که جرم گوش به طور طبیعی برای سلامت این عضو ضرر ندارد، پس با این تفاسیر جرم باید در حد طبیعی در گوش وجود داشته باشد چون ph گوش را اسیدی می‌کند و مانع رشد بسیاری از میکروارگانیسم‌ها در گوش می‌شود ولی در صورت افزایش بیش از حد ممکن است روی شنوایی تاثیر منفی بگذارد و گاهی اوقات تا 40 درصد باعث کاهش شنوایی شود و محیط خوبی را برای رشد قارچ‌ها فراهم کند.

برخی از افراد به غلط تصور می‌کنند که اگر کانال گوش یک بار جرم‌گیری شود، گوش به جرم‌گیری عادت می‌کند، این در حالی است که ترشحات زیاد گوش علت جرم‌گیری‌های دوره‌ای است.

لازم است پزشکان متبحر جرم گوش را تمیز کنند چون اگر پزشک تخصص لازم را نداشته باشد ممکن است باعث آسیب دیدن گوش و دچار شدن بیمار به ناشنوایی‌های برگشت‌ناپذیر شود.

چگونه آب را از گوشمان خارج کنیم؟ / راه خشک کردن گوش بعد از حمام

تکان دادن

یک روش اولیه و بسیار مبتدی و ساده برای خشک کردن گوش این است که سر را به سمت شانه بچرخانید و آهسته آهسته بدن را بالا و پایین کنید. این تکان دادن کمک می کند قطرات آبی را که داخل گوش مانده اند بیرون ریخته و گوش خشک شود.

استفاده از حوله

برای خشک کردن گوش به راحتی می توانید از سنگینی بدن خود استفاده کنید.

بیشتر بدانید: 6 روش ساده برای خارج کردن آب از گوش 

یک حوله تمیز روی بالشت خود پهن کنید و چند دقیقه گوشتان را به روی بالشت بگذارید، آب به آرامی از گوش شما خارج می شود. سمت دیگر هم به همین ترتیب خشک کنید.

کمپرس گرم

گاهی اوقات به این راحتی نخواهد بود و آب در مجاری لوله های باریک قسمت شیپوری گوش یا Eustachian گیر می افتد. این ناحیه مربوط به گوش میانی شده که به فضای پشت بینی متصل است. در این حالت وز وز و سر و صداهایی در گوش شما پیچیده می شود که بسیار آزار دهنده است. بهترین راه در این مواقع استفاده از یک کمپرس گرم است.

یک دستمال یا پارچه مرطوب شده از آب گرم را به آرامی بر روی گوش خود بگذارید و تا 30 ثانیه نگه دارید و بعد از آن را بردارید. بعد از یک دقیقه مجدد این کار را تکرار کنید. تکرار این عمل تا حدود 5 مرتبه به شما کمک می کند که فضای داخلی گوشتان به راحتی خشک شود.

سشوار

استفاده از گرمای خشک کن هایی مانند سشوار به خوبی آب داخل کانال های گوش را تبخیر می کند.

بدن و سر خود را به سمت گوشتان خم کنید و آهسته سشوار را به سمت سرتان بگیرید سر را به سمت عقب و جلو حرکت دهید . این کار به خشک شدن مجاری گوش کمک می کند.

الکل یا سرکه

الکل به شما کمک می کند تا آب داخل گوش را به بخار تبدیل کنید و از رشد باکتری ها جلوگیری به عمل آورید. اگر رطوبت یا قطرات آب به موهای داخل مجاری گوش چسبیده باشد به کمک الکل یا سرکه تبخیر شده و کاملا آن محل را تمیز می کند.

سرکه و الکل را به نسبت 1 به 1 ترکیب کنید. محلول را در یک قطره چکان استریل و تمیز بریزید. 3 الی 4 قطره داخل گوش بریزید و به آرامی گوش را ماساژ دهید. پس از 30 ثانیه سر را به سمت گوش خم کنید تا محلول از گوش خارج شود.

بیشتر بدانید: شناسایی وضعیت سلامتی انسان از جرم گوش 

در صورتی که پرده گوش شما آسیب دیده است یا عفونت گوش داشته اید هرگز از این روش برای خشک کردن گوش استفاده نکنید.

استفاده از هیدروژن پراکسید

پراکسید هیدروژن کمک می کند تا تمام باکتری های باقی مانده و رطوبت از گوش شما پاک شود. به کمک یک قطره چکان کاملا تمیز 3 الی 4 قطره پراکسید هیدروژن را در گوش خود بریزید. در حدود 2 الی 3 دقیقه صبر کنید، سپس سر خود را خم کنید و اجازه دهید تا مایع از گوش خارج شود. این روش را نیز در صورتی که دچار مشکلات گوش به خصوص پارگی پرده گوش بوده اید انجام ندهید.

در صورتی که آب و رطوبت برای مدت طولانی در گوش شما ماند شما به عفونت گوش مبتلا خواهید شد. بهتر است در این مواقع گوش خود را دست کاری نکنید و به پزشک مراجعه کنید.

چطور نگذاریم آب وارد گوش‌مان شود؟

افرادی که سابقه ابتلا به عفونت گوش دارند و آب برایشان ضرر دارد، باید نسبت به تهیه قالب ضدآب برای گوش شان اقدام کنند. قالب ضدآب توسط شنوایی شناس ساخته می شود.

دوش گرفتن

بسیاری از اوقات هنگام دوش گرفتن، مقداری آب به طور ناخواسته وارد گوش می شود. البته باید مراقب بود که آب زیادی وارد گوش نشود.

اگر پرده گوش سالم باشد و مجرای گوش زخم و بیماری نداشته باشد، معمولا ورود آب تمیز به گوش، مشکلی برای فرد ایجاد نمی کند. اما گاهی به دلیل وجود عفونت گوش، پارگی پرده گوش، زخم و خونریزی داخل کانال گوش، ورود آب به داخل گوش بسیار دردناک و همراه با ایجاد مشکلات بعدی می باشد .

ببینید: هدفونی که نقش گوش پاک کن را بازی می‌کند

اگر مشکلی در گوش خود دارید، با رعایت موارد زیر می توانید موقع استحمام از ورود آب به گوش های خود جلوگیری کنید :

ابتدا کمی پنبه بردارید و آن را گوله کنید. سپس پنبه را طوری در سوراخ گوش آسیب دیده خود بگذارید که تمام مجرای گوش را بپوشاند و هیچ راهی برای ورود آب به داخل کانال گوش وجود نداشته باشد. البته دقت کنید که پنبه را خیلی به داخل مجرای گوش فشار ندهید تا مشکلی ایجاد نکند.

سپس قسمت بیرونی پنبه را به مقداری پماد وازلین آغشته کنید. استفاده از وازلین و یا هر کرم چرب دیگری باعث می شود آب جذب پنبه نشود و پنبه خیس نگردد. می توانید این پنبه را با چسب نواری به گوش خود بچسبانید و سپس دوش بگیرید.

در زمان دوش گرفتن مراقب باشید تا آب به طور مستقیم وارد گوش شما نشود، مثلا وقتی سر را به یک طرف کج کنید، آب مستقیما وارد گوش می شود پس از این کار خودداری کنید.

استفاده از گوش گیر در هنگام شنا کردن برای افرادی که گوش های حساسی دارند، توصیه می شود.

پس از استحمام، پنبه را از گوش خود درآورید. سپس لاله گوش خود را به سمت عقب و کمی بالا بکشید. اگر نوزاد است، باید لاله گوش او را به آرامی، به سمت عقب و پایین بکشید. سپس سر خود را به پایین خم کنید تا اگر مقداری آب وارد گوش شده است، خارج شود. سپس آن را با حوله خشک کنید.

بلافاصله بعد از خشک کردن لاله و کانال گوش، با حرارت ملایم مانند گرمای سشوار می توانید قطرات آب باقیمانده را خشک کنید. از دادن حرارت مستقیم سشوار به داخل گوش، خودداری کنید، زیرا ممکن است آسیب های جدی به گوش شما وارد شود .

بیشتر بخوانید: از عفونت گوش میانی تا نفوذ آن به مغز 

افرادی که سابقه ابتلا به عفونت گوش دارند و آب برایشان ضرر دارد، باید نسبت به تهیه قالب ضدآب برای گوش شان اقدام کنند. قالب ضدآب توسط شنوایی شناس ساخته می شود و قالب ضدآب هر فرد مخصوص به خود اوست. این افراد می توانند به جای استفاده از پنبه و وازلین در حین حمام کردن، از این قالب استفاده کنند.

استفاده از گوش گیر در هنگام شنا کردن برای افرادی که گوش های حساسی دارند، توصیه می شود. همچنین پوشیدن کلاه شنا نیز ضروری می باشد، استفاده از گوش‌گیر شنا موقع استحمام نیز مفید است.

استفاده از وسایلی که در بالا گفته شد مانع رسیدن آب به به گوش فرد می شود. در صورت عدم استفاده از این وسایل، خطرات جدی سلامتی فرد را تهدید خواهد کرد.

انتهای پیام/