این فضاپیما تا دسامبر سال ۲۰۲۴، به سریعترین فضاپیمای کل تاریخ تبدیل خواهد شد و این فضاپیما قرار است با طی فاصله ۶ میلیون کیلومتری، نزدیکترین فاصله به خورشید را ثبت کند.
سرعت این فضاپیما، ۶۹۲ هزار کیلومتر در ساعت است و اگر بخواهیم با یک مثال معادل زمینی این سرعت را مثال بزنیم باید بگوییم که با این سرعت میتوان فاصله واشنگتن دی سی تا توکیو را در کمتر از یک دقیقه طی کرد.
با وجوداین، مسیر برای حرکت این فضاپیما کاملا صاف نخواهد بود زیرا پارکر تنها شیء در حال حرکت در آن فضا نیس؛ فضاپیمای پارکر توسط آنچه دانشمندان محیط گرد و غبار هیپرولوسیتی مینامند، احاطه شده است.
این محیط گردوغبار حاوی شمار ذرات کوچکی است که با سرعت بالایی در حال حرکت هستند و بعضی از آنها به طور ناگزیر به فضاپیما برخورد خواهند کرد؛ به همین منظور پارکر حاوی پوشش کولار شده است تا از اثرات این برخوردها در امان بماند.
در میان فضاپیماهایی که به خورشید نزدیک شدند، پارکر رکورددار است؛ برای مثال فضاپیمای وویجر ۱ که در سال ۱۹۷۷ به فضا پرتاب شد، اکنون با سرعتی در حدود ۶۱ هزار کیلومتر بر ساعت در حال حرکت است که به گفته ناسا سرعت آن کمتر از ۱۰ درصد از سرعت حداکثری پارکر است.
هنگامی که این فضاپیما در سال ۲۰۱۶ وارد مدار مشتری شد، کاوشگر جونوی ناسا با سرعت ۲۶۶ هزار کیلومتر در ساعت، سریعترین فضاپیمای ناسا شناخته شد و برخی مدعی هستند این سرعتهای اعلام شده تقلبی هستند.
اما از لحاظ سرعت فضاپیماهای در حال گردش به دور خورشید، تنها ۲ فضاپیمای هلیوس ۱ و ۲ رکورددار هستند که سرعت آنها ۲۴۱ هزار کیلومتر در ساعت بوده است.
سرعت فضاپیماهای در حال چرخش به دور خورشید از فضاپیماهایی که به مدار خورشید نزدیک میشوند، بیشتر است و با در نظر گرفتن این نکته میتوان گفت که پارکر سه برابر این فضاپیما سرعت دارد.
انتهای پیام/
پرتاب سریع ترین فضاپیمای ناسا به فضا