به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از کرمان، همه ما چنین افرادی را می‌شناسیم: مثل آن مغازه داری  که همیشه دیر سر کار  می‌آید، یا همکاری که همیشه کارهایش را دیر تحویل می‌دهد، حتی شده چند ساعت، یا آن دوستی که تنها در صورتی به موقع سر قرار رستوران حاضر می‌شود که نیم‌ساعت زودتر با او قرار گذاشته باشید.

کمتر چیزی پیدا می‌شود که به اندازه کاشته‌شدن سر قرار آدم را عصبانی کند اما بعید است که دوستتان صرفاً از روی خودخواهی شما را منتظر گذاشته باشد.

 عطا اسلامی، روانشناس و مشاور خانواده در گفت و گو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از کرمان با اشاره به اینکه بررسی‌های روان‌شناسی نشان می‌دهد که تأخیر می‌تواند نتیجه ذهنی ناکارآمد باشد، گفت: در صورت داشتن این عادت، جای نگرانی نیست، راه‌حل‌های متعددی هم وجود دارد و افراد می‌توانند با در نظر گرفتن عاداتی که سبب تأخیر می‌شود، رفتارشان را تغییر دهند.

وی افزود: همه ی آدمها از روی بی‌ادبی یا تنبلی تأخیر نمی‌کنند و ما در اغلب موارد، نگاه خوبی به افراد وقت‌نشناس نداریم حتی اگر این کارمان از روی ناآگاهی باشد باید بدانیم افراد وقت‌نشناس زیادی هستند که زندگی کمابیش منظمی دارند و نمی‌خواهند باعث ناراحتی خانواده، دوستان و رئیسشان شوند.

این مشاور خانواده تصریح کرد: وقت‌نشناس‌ها اغلب به خوبی به صدماتی که این پدیده به روابط، اعتبار، زندگی کاری و وضع مالیشان وارد می‌کند، آگاه و از این مسئله شرمسار هستند.

اسلامی با اعلام اینکه دلایل زیادی برای تاخیر هست، ولی بهانه‌ها اغلب جدی گرفته نمی‌شوند، یادآور شد: بعضی از بهانه‌ها، به ویژه برای تأخیرات طولانی، عموماً به راحتی پذیرفته می‌شود، مثلاً تصادف یا بیماری اما بهانه‌های دیگر به این راحتی‌ها قابل هضم نیست.

 این مشاور و روانشناس با اشاره به اینکه بعضی از وقت‌نشناس‌ها، برای این‌که خودشان را در دل دیگران جا کنند، مدعی می‌شوند که ذهنشان درگیر مسائل بزرگ‌تری است و توجه به زمان بی‌اهمیت‌تر از آن است که برایش وقت بگذارند، گفت: بعضی‌ها می‌گویند که وقتی تحت فشار قرار می‌گیرند، کار دیگری از دستشان ساخته نیست، یا مثلاً مدعی می‌شوند که مثل جغدها شب‌نشین‌اند و نمی‌توانند مثل چکاوک‌ها سحرخیز باشند.

اسلامی با بیان اینکه کسانی که همواره تأخیر می‌کنند، شاید تقصیر خودشان نباشد و  ممکن است، بخشی از وجودشان باشد، افزود: به گفته متخصصان، افراد وقت‌نشناس غالباً زوایای شخصیتی مشابهی مانند خوش‌بینی، سطح پایینی از تسلط بر نفس، اضطراب، یا دست زدن به کارهای هیجانی دارند.

وی با تأکید بر اینکه تفاوت‌های شخصیتی حتی می‌تواند برداشت ما از گذر زمان را متفاوت کند، به یک کار تحقیقی انجام شده در دانشگاه ایالتی سن دیگو در سال 2001 اشاره و تصریح کرد: جف کنتی، استاد روان‌شناسی در دانشگاه ایالتی سن دیگو، در سال ۲۰۰۱ تحقیقی برگزار کرد که شرکت‌کنندگان در آن به دو گروه الف (جاه‌طلب و اهل رقابت) و ب (خلاق و اهل فکر و اکتشاف) تقسیم شده بودند.

وی با اعلام اینکه در ادامه از آنها خواسته شد، بدون استفاده از ساعت حدس بزنند یک دقیقه چقدر طول می‌کشد، یادآور شد: نتیجه کار این روانشناس این  شد که اعضای گروه الف بعد از گذشت تقریبا ۵۸ ثانیه و اعضای گروه ب بعد از گذشت تقریبا ۷۷ ثانیه ‌گفتند یک دقیقه گذشته است.

اسلامی بیان داشت: نتایج این تحقیق نشان داد که تفاوت‌های شخصیتی می‌تواند درک افراد از گذر زمان را متفاوت کند.

این روانشناس با بیان اینکه خطرناک‌ترین دشمن افراد، خودشان هستند، گفت: هرچند دلایل زیادی برای تأخیر هست، ولی در خیلی از موارد تقصیر تنها و تنها بر گردن خود فرد است، برای نمونه می‌توان به انتظار تأخیر کردن یا توجه بیش از اندازه به جزئیات اشاره کرد.

 وی افزود: برای بعضی‌ها تأخیر "نتیجه مشکلات روحی متداول شدیداً ناراحت‌کننده یا وضعیت عصبی" است.

اسلامی تصریح کرد: کسانی که از اضطراب رنج می‌برند، غالباً حاضر نیستند با برخی از مسائل روبه‌رو شوند، افرادی که عزت نفس کافی ندارند، معمولاً به توانایی‌های خود به دیده تردید نگاه می‌کنند و این باعث می‌شود که زمان بیشتری برای بررسی کارهای خود صرف کنند و افسردگی معمولاً با کمبود انرژی همراه است و نتیجتاً پیدا کردن انگیزه کافی برای تکان خوردن خیلی سخت می‌شود.

وی یادآور شد: اگر افراد همواره تأخیر داشته باشند، ممکن است دوستان و همکارانشان به این نتیجه برسند که فرد مورد نظر برای وقتشان ارزش قائل نیست.

این روانشناس و مشاور خانواده خطاب وقت شناس ها بیان داشت: اگر از اینکه همیشه باید انتظار دوستانتان را بکشید خسته شده‌اید، خط قرمزهای خود را مشخص کنید و نشان دهید که وقت‌نشناسی عواقب نامطلوبی در پی خواهد داشت.

اسلامی افزود: البته کسانی هم که همیشه کاشته می‌شوند، نباید امید خود را از دست بدهند شما هم می‌توانید خط قرمزهای خود را تعیین کنید.

 وی توصیه کرد: بهتر است به جای این‌که ناراحت و عصبانی شوید، موضع بگیرید و حد تحمل خود را مشخص کنید، به آن‌ها بگویید که اگر باز هم دیر کنند چه کاری خواهید کرد، مثلاً به دوست خود بگویید که اگر بیش از ده دقیقه تأخیر داشته باشد، دیگر منتظر او نخواهید ماند و بدون او داخل سینما خواهید رفت.

اسلامی تصریح کرد: به آن همکاری که همیشه کارهایش را دیر تحویل می‌دهد، بگویید که از آن به بعد منتظر او نخواهید ماند و پروژه را بدون در نظر گرفتن مسئولیت‌های او خواهید بست و به رئیس اطلاع خواهید داد.

انتهای پیام/ب

با افرادی که همیشه تأخیر دارند، چگونه برخورد کنیم؟