به گزارش خبرنگار حوزه سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان،  15 مه 1948  از منحوس ترین تاریخ‌های ثبت شده در  تقویم جهان است چرا که  رژیم غاصب صهیونیستی، چنین روزی در سرزمین فلسطین تاسیس  و از فردای همان روز، درگیری ها بین این رژیم و کشورهای عربی آغاز شد،  مهم ترین آن جنگ های  سال 1948 (یک روز پس از تاسیس رژیم صهیونیستی)، سال 1967(موسوم به جنگ شش روزه) و 1973(موسوم به جنگ رمضان) بودند و در این میان  هر از چندگاهی بحث مذاکره هم به میان می آمد.

 سال 1993 مذاکراتی سِری میان یاسر عرفات، اسحاق رابین و بیل کلینتون در بنیاد فافو  در  اسلو انجام شد که دو سال به طول انجامید. در آن زمان یاسر عرفات رئیس جنبش فتح،  قرارداد موسوم به اسلو را با رژیم صهیونیستی و  تحت نظارت آمریکا امضا کرد،  سپس تشکیلات خودگردان در سال 1994 بر اساس این قرارداد شکل گرفت  و یاسر عرفات پس از سال ها وارد رام الله شد.

اما رژیم صهیونیستی هیچ گاه به قرارداد اسلو پایبند نبود  و تشکیلات خودگردان را در کرانه غربی و نوار غزه محدود کرد. در این میان سران اتحادیه عرب بدون حضور یاسر عرفات در اجلاس دوره‌ای شرکت کرده و طرحی را با عنوان صلح عربی به تصویب رساندند که بر مبنای آن قرار شد اسرائیل به مرزهای 1967 بازگردد و در مقابل کشورهای عربی آن را به رسمیت بشناسند.

رژیمی که به هیچ صراطی مستقیم نیست

اما همانطور که ذکر شد رژیم صهیونیستی هیچ گاه به معاهدات خود وفادار نمانده و سرانجام یاسر عرفات را هم پس از سه سال محاصره در مقر خود در رام الله  به شیوه مرموزی به قتل رساند. آن زمان بود که محمود عباس ریاست تشکیلات خودگردان را به عهده گرفت  و روند مذاکره با اسرائیل را آغاز کرد.

پس از انتخاب محمود عباس، شارون نخست وزیر وقت اسرائیل برای جلوگیری از تشکیل انتفاضه دوم، پیشنهاد مذاکره را داد و طرفین در این مذاکرات درباره نقشه راه صلح توافق کردند، اما هیچ گاه این مذاکرات به سرانجام مطلوبی نرسید و سال ها  مذاکره بین تشکیلات خودگردان  و رژیم صهیونیستی، جز اتلاف وقت برای فلسطینی‌ها ثمری نداشت.

پس از مذاکرات سال 2000 این دومین نشست جامعی بود که در جهت سازش برگزار شده و همه نگاه‌ها معطوف به آن بود. اولمرت، عباس و دبیر کل سازمان ملل و نمایندگان 40 کشور در این نشست حضور داشتند که در پی آن، رژیم صهیونیستی با تشکیل دولت مستقل فلسطین موافقت کرد، اما با وجود تمام خوشبینی‌ها، نتیجه این موافقت سوری از سوی اسرائیل حمله به غزه و در هم کوبیدن آن بود.

در سال 2013 بود که جان کری از طرف کاخ سفید مامور از سرگیری مذاکرات سازش به بهانه حمایت مالی از فلسطینیان و حمایت امنیتی از اسرائیل شد. با وجود اینکه حماس اعلام کرد محمود عباس مشروعیتی برای مذاکرات ندارد باز هم جان کری بر انجام مذاکره اصرار ورزید و رایزنی بین دولت خودگردان فلسطین و اسرائیل در وزارت خارجه آمریکا آغاز شد.

مسئله بازگشت آوارگان و تشکیل دولت مستقل فلسطین با پایتختی بیت المقدس و موضوع شناسایی این کشور  به عنوان دولتی مستقل، از سوی  آمریکا  و رژیم صهیونیستی نادیده گرفته شد ، از این رو روند مذاکرات پس از سال ها متوقف و آمریکا با تهدید و اعمال تحریم‌های  جدید علیه فلسطین سعی کرد تشکیلات  خودگردان را وادار به مذاکره کند.

در دوره باراک اوباما رئیس جمهور سابق آمریکا تلاش‌ها و مذاکراتی برای شکست بن بست واشنگتن انجام شد،  اما به دلیل جانبداری آمریکا از رژیم صهیونیستی این مذاکرات با شکست مواجه شد و در حال حاضر با توجه به اینکه دونالد ترامپ، بیت المقدس را به عنوان پایتخت  رژیم صهیونیستی قلمداد کرده، به نظر می رسد  هرگونه مذاکره بین آمریکا و تشکیلات خودگردان به شکست منجر خواهد شد.

سازش با هدف خرید وقت برای اسرائیلِ در حال نابودی

هدف مذاکرات مجدد از سوی آمریکا این است که زمان را به نفع رژیم صهیونیستی تغییر دهد و شرایطی را فراهم آورد  تا مذاکرات به صورت طولانی و بدون هدف و خروجی قابل قبول ادامه یابد که طبیعتا به ضرر فلسطین است. اکنون آمریکا در انتظار مرگ محمود عباس و جانشینی فرد سازش کار دیگری است تا مذاکرات را از سر بگیرد؛ در واقع  این امر یک نوع وقت تلف شده است که آمریکایی ها سعی می کنند از آن به نفع رژیم صهیونیستی استفاده کنند.  این بخشی از سخنان حسن هانی زاده کارشناس مسائل غرب آسیا در زمینه مذاکرات سازش است.

اما معامله قرن مسئله مهم دیگری است که از سوی دونالد ترامپ، محمدبن سلمان  ولیعهد عربستان و بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی مطرح شده که هدف آن نادیده گرفتن بیت المقدس به عنوان پایتخت فلسطین و در اختیار قرار دادن آن به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی و همچنین نادیده گرفتن حق بازگشت فلسطینیان به اراضی اشغالی  و اخراج شماری از ساکنان غزه به سمت شهرک جنوب در مقابل دریافت سالانه 10  میلیارد دلار کمک مالی از عربستان به  تشکیلات خودگردان است؛ طرحی که اگر عملیاتی شود، مساله  فلسطین برای همیشه به حاشیه رانده خواهد شد و چه بسا به فراموشی سپرده شود. آمریکا به تشکیلات خودگردان فلسطین فشار می آورد که به جای بیت المقدس به شهر ابودیس در کرانه غربی به عنوان پایتخت دولت خودگردان اکتفا کند و این یک اهانت آشکار به یک و نیم میلیارد مسلمان در جهان است. با توجه به شرایط منطقه و همکاری تنگاتنگ عربستان، امارات و بحرین با رژیم صهیونیستی اکنون فصل اجرای نهایی این تراژدی دردناک از سوی محمد بن سلمان و بنیامین نتانیاهو و دونالد ترامپ است.

انتهای پیام/

گزارش از مهدیا جوهرپور