تلاوت مجلسی آیات ۱۱۹-۲۲۸ سوره بقره توسط محمد حسین سعیدیان در اینجا قابل دریافت است.

تلاوت مجلسی آیات ۱۱۹-۲۲۸ سوره بقر با صدای محمد حسین سعیدیانبه گزارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛سوره بقره دومین سوره قرآن کریم و بزرگترین سوره آن است. به نحوی که از جزء اول قرآن شروع شده و در جزء سوم پایان می‌پذیرد. این سوره اولین سوره مدنی است که پس از هجرت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به مدینه به تدریج و در زمان‌های پراکنده نازل شده و «۲۸۶» آیه دارد. علت نامگذاری این سوره به «بقره» داستانی است در مورد گاو بنی اسرائیل که در آیات ۶۷ تا ۷۳ آمده است. این سوره که طولانی‌ترین سوره‌های قرآن مجید است.

 

تلاوت مجلسی آیات ۱۱۹-۲۲۸ سوره بقره


إِنَّا أَرْسَلْنَاکَ بِالْحَقِّ بَشِیرًا وَنَذِیرًا وَلَا تُسْأَلُ عَنْ أَصْحَابِ الْجَحِیمِ﴿۱۱۹﴾
ما تو را بحق فرستادیم تا بشارتگر و بیم‏ دهنده باشى و [لى]درباره دوزخیان از تو پرسشى نخواهد شد (۱۱۹)
وَلَنْ تَرْضَى عَنْکَ الْیَهُودُ وَلَا النَّصَارَى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَى وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُمْ بَعْدَ الَّذِی جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَکَ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَلِیٍّ وَلَا نَصِیرٍ ﴿۱۲۰﴾
و هرگز یهودیان و ترسایان از تو راضى نمى ‏شوند مگر آنکه از کیش آنان پیروى کنى بگو در حقیقت تنها هدایت‏ خداست که هدایت [واقعى]است و چنانچه پس از آن علمى که تو را حاصل شد باز از هوسهاى آنان پیروى کنى در برابر خدا سرور و یاورى نخواهى داشت (۱۲۰)
الَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْکِتَابَ یَتْلُونَهُ حَقَّ تِلَاوَتِهِ أُولَئِکَ یُؤْمِنُونَ بِهِ وَمَنْ یَکْفُرْ بِهِ فَأُولَئِکَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿۱۲۱﴾
کسانى که کتاب [آسمانى]به آنان داده‏ ایم [و]آن را چنانکه باید مى‏ خوانند ایشانند که بدان ایمان دارند و [لى]کسانى که بدان کفر ورزند همانانند که زیانکارانند (۱۲۱)
یَا بَنِی إِسْرَائِیلَ اذْکُرُوا نِعْمَتِیَ الَّتِی أَنْعَمْتُ عَلَیْکُمْ وَأَنِّی فَضَّلْتُکُمْ عَلَى الْعَالَمِینَ ﴿۱۲۲﴾
اى فرزندان اسرائیل نعمتم را که بر شما ارزانى داشتم و اینکه شما را بر جهانیان برترى دادم یاد کنید (۱۲۲)
وَاتَّقُوا یَوْمًا لَا تَجْزِی نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَیْئًا وَلَا یُقْبَلُ مِنْهَا عَدْلٌ وَلَا تَنْفَعُهَا شَفَاعَةٌ وَلَا هُمْ یُنْصَرُونَ ﴿۱۲۳﴾
و بترسید از روزى که هیچ کس چیزى [از عذاب خدا]را از کسى دفع نمى ‏کند و نه بدل و بلاگردانى از وى پذیرفته شود و نه او را میانجیگرى سودمند افتد و نه یارى شوند (۱۲۳)
وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِکَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّی جَاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِنْ ذُرِّیَّتِی قَالَ لَا یَنَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ ﴿۱۲۴﴾
و، چون ابراهیم را پروردگارش با کلماتى بیازمود و وى آن همه را به انجام رسانید [خدا به او]فرمود: من تو را پیشواى مردم قرار دادم [ابراهیم]پرسید از دودمانم [چطور]فرمود: پیمان من به بیدادگران نمى ‏رسد (۱۲۴)
وَإِذْ جَعَلْنَا الْبَیْتَ مَثَابَةً لِلنَّاسِ وَأَمْنًا وَاتَّخِذُوا مِنْ مَقَامِ إِبْرَاهِیمَ مُصَلًّى وَعَهِدْنَا إِلَى إِبْرَاهِیمَ وَإِسْمَاعِیلَ أَنْ طَهِّرَا بَیْتِیَ لِلطَّائِفِینَ وَالْعَاکِفِینَ وَالرُّکَّعِ السُّجُودِ ﴿۱۲۵﴾
و، چون خانه [کعبه]را براى مردم محل اجتماع و [جاى]امنى قرار دادیم [و فرمودیم]در مقام ابراهیم نمازگاهى براى خود اختیار کنید و به ابراهیم و اسماعیل فرمان دادیم که خانه مرا براى طواف‏کنندگان و معتکفان و رکوع و سجودکنندگان پاکیزه کنید (۱۲۵)
وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ رَبِّ اجْعَلْ هَذَا بَلَدًا آمِنًا وَارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَرَاتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُمْ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ قَالَ وَمَنْ کَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِیلًا ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلَى عَذَابِ النَّارِ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ ﴿۱۲۶﴾
و، چون ابراهیم گفت: پروردگارا این [سرزمین]را شهرى امن گردان و مردمش را هر کس از آنان که به خدا و روز بازپسین ایمان بیاورد از فرآورده ‏ها روزى بخش فرمود: و [لى]هر کس کفر بورزد اندکى برخوردارش مى ‏کنم سپس او را با خوارى به سوى عذاب آتش [دوزخ]مى ‏کشانم و چه بد سرانجامى است (۱۲۶)
وَإِذْ یَرْفَعُ إِبْرَاهِیمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَیْتِ وَإِسْمَاعِیلُ رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّکَ أَنْتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ ﴿۱۲۷﴾
و هنگامى که ابراهیم و اسماعیل پایه ‏هاى خانه [کعبه]را بالا مى ‏بردند [مى گفتند]اى پروردگار ما از ما بپذیر که در حقیقت تو شنواى دانایى (۱۲۷)
رَبَّنَا وَاجْعَلْنَا مُسْلِمَیْنِ لَکَ وَمِنْ ذُرِّیَّتِنَا أُمَّةً مُسْلِمَةً لَکَ وَأَرِنَا مَنَاسِکَنَا وَتُبْ عَلَیْنَا إِنَّکَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ ﴿۱۲۸﴾
پروردگارا ما را تسلیم [فرمان]خود قرار ده و از نسل ما امتى فرمانبردار خود [پدید آر]و آداب دینى ما را به ما نشان ده و بر ما ببخشاى که تویى توبه‏ پذیر مهربان (۱۲۸)
انتهای پیام/

برچسب ها: تلاوت ، قرآن
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار