به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ، همه ساله طی ایام محرم در همه جای کشورمان مراسم‌های بزرگی برای زنده نگهداشتن یاد و هدف عاشورا برگزار می‌شود که متاسفانه سال‌های اخیر در برخی مجالس مشاهده می‌شود که مداح برای عرض ارادت به اهل بیت (علیهم السلام) از کلماتی سخیف و موسیقی‌های ناشایست استفاده می‌کند.

حال از آنجایی که یکی از اصلی‌ترین دستمایه‌های ماندگاری اسلام هیات مذهبی است بهتر آنکه آیین عزاداری طبق سنت و فرهنگ بومی مردم هر دیار برگزار شود زیرا آئین‌ها در تلفیق با فرهنگ بومی و محلی رنگ و بوی خاصی به خود می‌گیرد.

مازندران به عنوان خاستگاه اولین حکومت علوی، مردمی دلداده و شیدا نسبت به اهل بیت (ع) دارد و مردم هر ساله در عزاداری امام حسین (ع) و یاران با وفایش، در این ماه آئین‌های خاصی برگزار می‌کنند که کرب زنی و موسیقی ل. له وا از جمله آنهاست.

ل. له وا و آمیختگی آن با روح و جان مازندرانی‌ها

یکی از انواع موسیقی توصیفی که در مازندران از واقعه عاشورا اجرا می‌شودروضه خوانی با ل. له وا (نی محلی) است.

به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ،میثاقی، کارشناس فرهنگ عامه به نقش ل. له وا در باور‌های مردم مازندران اشاره کرد و گفت: «ل له وا» با زندگی و باور‌های عامه مردم استان گره خورده و از «ل له» استفاده بسیاری می‌شود.

وی افزود: از ل. له، گاه برای حصیربافی، کشاورزی و دامداری استفاده می‌کنند. «ل له وا» همچنین مقام‌های موسیقیایی مانند طالبا وامیری دارد و این نوا‌ها با روح و جان مردم استان آمیخته شده و علاوه بر آن روایتگر درد و رنج، باور‌ها و فرهنگ مردم استان است و در افسانه‌های بومی استان نقش پررنگی دارد.

کرب زنی نماد ندامت و پشیمانی جاماندگان عاشورا

به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ،کرب زنی از دیگر آلات موسیقی مازندرانی‌ها در ایام سوگواری محرم و خاصه اقوام ساکن در استان‌های شمالی ایران است که معمولاٌ در ماه محرم و در دهه نخست این ماه برگزار شده و موسوم به عاشورا و مصادف با سالگرد شهید شدن امام سوم شیعیان حسین ابن علی (ع) است که همزمان با سینه زنی صورت می‌گیرد.

کرب تکه چوبی است تراشیده شده، به اندازه‌ای که در کف دست جا می‌گیرد و سطح بیرونی آن صاف است و در پشت آن بندی قرار دارد که به پشت دست می‌افتد و عزاداران با خواندن اشعار مداحان به صورت دو ضرب، سه ضرب و هفت ضرب و چند ضرب آن‌ها را به هم می‌کوبند.

کرب زنی حرکاتی نمادین از عملکرد نادمانه‌ی اقوام و طوایفی است که به هنگام وقوع نبرد، میان امام سوم شیعیان و یزید بن معاویه در دشت نینوا و صحرای کربلا ساکن بودند و این رسم در واقع ابراز ندامت و پشیمانی این قوم است.

روضه خوانی‌ها، اطعام، علم گردانی، علم بندان، پخش نذورات، کرپ زنی و تشت گذاری از جمله آئین‌های ویژه تاسوعا و عاشورا در مازندران است که به صورت گسترده و همراه با شور و شعور حسینی در تمامی مناطق مازندران برپا می‌شود.

سارا فرهمندراد

انتهای پیام /ر