به گزارشگروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ میگرن یکی از مشکلات شایع سلامتی در سرتاسر جهان است. یکی از مطالعات انجام شده در سال ۲۰۱۵ نشان می دهد ۱۴.۲ درصد از بزرگسالان آمریکا میگرن یا سردرد شدید را در سه ماه گذشته تجربه کرده بودند.

علل، فاکتور خطر و درمان برای همه میگرن ها صرف نظر از اینکه میگرن خاموش است یا خیر، یکسان است.

همه چیز درباره میگرن خاموش
همه چیز درباره میگرن خاموش

در این مقاله سعی می کنیم نگاه دقیق تری به نشانه های میگرن خاموش بیندازیم و در مورد درمان و روش های پیشگیری با هم بحث کنیم.

نشانه های میگرن خاموش:

درد یکی از نشانه های رایج بیشتر میگرن هاست. با اینحال میگرن خاموش دردی را در فرد ایجاد نمی کند اما سایر نشانه های میگرن معمول را دارد. این نشانه ها بسته به فاز و مرحله ای که میگرن در آن قرار دارد متغیر است. فاز و نشانه های میگرن خاموش عبارت است از:

فاز اولیه بیماری:

این فاز قبل از بروز میگرن رخ می دهد و ممکن است چند روز قبل یا تنها چند ساعت قبل از آن ایجاد شود. نشانه های این فاز در برگیرنده موارد زیر خواهد بود:

افسردگی
مشکل در تمرکز کردن
مشکل در صحبت کردن و خواندن
خستگی و خمیازه کشیدن
هوس خوردن مواد غذایی
تحریک پذیری
سفتی عضلات
حالت تهوع
حساسیت به نور و صدا
اختلالات خواب
نیاز فوری و مکرر به دفع ادرار
بیشتر افراد این فاز را تجربه می کنند اما ممکن است چنین فازی قبل از هر حمله میگرن رخ ندهد.

فاز اورا (پیش آگهی دهنده):

تنها ۲۰ الی ۲۵ درصد از افرادی که میگرن دارند فاز اورا را تجربه می کنند. افرادی که میگرن خاموش دارند نشانه های این فاز را بدون سردرد خواهند داشت. نشانه های این فاز در برگیرنده موارد زیر است:

بی حسی و حس سوزش در بخش هایی از بدن
از دست دادن موقت بینایی
اختلالات بصری همچون ظهور الگوها، نورهای شعله ور یا نقطه های کور در جلوی چشم
این نشانه ها به طور تدریجی توسعه می یابد ممکن است برای بیش از یک ساعت دوام داشته باشد.

فاز سردرد:

در طول این فاز، افراد معمولا دردی را تجربه می کنند که می تواند از ۴ الی ۷۲ ساعت طول بکشد. برای ان هایی که میگرن خاموش دارند ،به احتمال زیاد در طول این فاز نشانه های زیر بروز می کند:

افسردگی یا اضطراب
سرگیجه و گیجی
ناتوانی در خوابیدن
احتقان بینی
حالت تهوع
درد و سفتی گردن
حساسیت به نور، بو و صدا
استفراغ

فاز بعد از بیماری:

تقریبا ۸۰ درصد از افرادی که میگرن دارند این فاز را تجربه خواهند کرد. این فاز در انتهای فاز سردرد رخ می دهد و به همین خاطر افراد آن را خماری یا اثر باقی مانده میگرن می نامند. چنین فازی ممکن است چیزی حدود ۲۴ الی ۴۸ ساعت طول بکشد و باعث ایجاد نشانه های زیر شود:

درد بدن
مشکل در تمرکز کردن
سرگیجه
افسردگی
خستگی

علل میگرن خاموش:

علل دقیق بروز میگرن هنوز مشخص نیست اما به نظر می رسد فاکتورهای محیطی و ژنتیکی در چنین شرایطی نقش دارد. میگرن ممکن است به خاطر ناهنجای در فعالیت مغزی رخ دهد که سیستم عصبی و رگ های خونی را تحت تاثیر خود قرار می دهد. تغییر در شیمی مغز همچون تغییر در سطح سروتونین هم می تواند یکی از این فاکتورها باشد.

علل بروز میگرن چیست؟

فاکتورهای متعددی وجود دارد که می تواند باعث شروع حمله میگرن شود. این فاکتورها عبارت است از:

برخی از غذاهای خاص
مصرف الکل و کافئین
تغییر در عادت های خواب
تغییر در آب و هوا و فشار بارومتریک
نوسانات استروژن در زنان
تمرینات و فعالیت های فیزیکی شدید
محرک های وابسته به مرکز حسی همچون نور روشن، صدای بلند و بوی تند
استرس
استفاده از برخی از داروها همچون داروهای ضد بارداری و کنترل کننده رگ ها

فاکتورهای خطر:

فاکتورهای زیر می تواند خطر بروز میگرن خاموش و سایر انواع میگرن را بیشتر کند:

جنسیت: زنان سه برابر بیشتر از مردان میگرن را تجربه می کنند. این موضوع عمدتا به خاطر نوساناتی است که در هورمون های زنانه رخ می دهد. خطر ابتلا به میگرن در طول بارداری، دوران قاعدگی و دوران یائسگی بالاست.

سن: خطر ابتلا و بروز میگرن در افرادی که ۳۵ الی ۴۵ سال سن دارند بالاتر است. با اینحال میگرن بیشتر افراد جوان تر یا کهنسال تر را تحت تاثیر خود قرار می دهد. پیک میگرن معمولا زمانی رخ می دهد که افراد در ۳۰ سالگی خود هستند و شدت و تکرار حملات معمولا با افزایش سن کاهش پیدا می کند.

سابقه خانوادگی: افرادی که اعضای نزدیک خانواده شان میگرن داشته اند بیشتر از سایرین در معرض ابتلا به این بیماری هستند.

انواع میگرن:

همانطور که قبلا نیز بیان کردیم میگرن انواع مختلفی دارد و میگرن خاموش تنها یکی از این هاست. گزینه های دیگر عبارت است از :

میگرن بدون اورا: این نوع میگرن زمانی رخ می دهد که افراد مرحله اورا را تجربه نمی کنند. بیشتر میگرن ها بدون این فاز رخ می دهد.

میگرن با اورا: در این نوع از میگرن افراد نشانه های فاز اورا را قبل از بروز فاز سردرد تجربه می کنند.

میگرن پایه ای: این شکل از میگرن نادر است و می تواند برای افراد ترسناک باشد. نشانه های چنین شرایطی در برگیرنده تاری یا دوگانگی دید، از دست دادن تعادل، غش کردن و مشکل در صحبت کردن باشد.

میگرن مربوط به فلج نیمه بدن: در طول این نوع میگرن فرد ممکن است بی حسی، ضعف یا فلج موقت یک طرف از بدن را تجربه کند

میگرن مربوط به فلجی چشم: این نوع نادر از میگرن باعث ایجاد ضعف در یک یا چند عضله ای می شود که چشم را حرکت می دهد. این شرایط بیشتر در افراد جوان بروز می کند.

میگرن Vestibular: افرادی که این نوع میگرن را دارند سرگیجه ای را تجربه می کنند که ممکن است از چند دقیقه تا چند ساعت طول بکشد.

تشخیص میگرن:

پزشک ممکن است میگرن را بر اساس نشانه های فرد و سابقه پزشکی اش تشخیص دهد. او همچنین ممکن است بررسی فیزیکی و نورولوژیکی را هم مدنظر داشته باشد. برای نشانه های حادتر و غیر عادی تر،پزشک ممکن است تست های دیگری همچون تست های زیر را تجویز نماید:

ازمایش خون
تست تصویربرداری همچون سی تی اسکن و MRI
پونکسیون کمری

زمانی که برای اولین بار نشانه های فاز اورا را تجربه می کنید باید از یک پزشک کمک بگیرید زیرا این نشانه ها ممکن است شبیه نشانه های شرایط دیگری همچون سکته یا مننژیت باشد.

درمان میگرن:

درمان میگرن می تواند تکرار و شدت دفعات میگرن را کاهش دهد. گزینه های درمانی موجود عبارت است از:

انواع اصلی داروهای میگرن عبارت است از:

مسکن ها: این نوع داروها می توانند نشانه ها را زمانی که آغاز شدند متوقف نمایند. مسکن هایی که برای میگرن استفاده می شود به صورت بدون نسخه یا تجویزی در دسترس است.

داروهای پیشگیرانه: افراد می توانند این داروها را به طور منظم برای کاهش خطر توسعه میگرن مصرف نمایند. پزشک معمولا این داروها را برای افرادی که میگرن شدید، دائمی یا عودکننده دارند تجویز می کنند. افرادی که به سایر مسکن های معمولی پاسخ نمی دهند نیز می توانند از چنین داروهایی بهره ببرند.

سبک زندگی و درمان های خانگی:

برخی از افراد به کمک داروها و درمان های خانگی ممکن است نشانه های میگرن شان بهبود یابد. این درمان های خانگی عبارت است از:

یادگیری تکنیک های آرام سازی همچون آرام سازی عضلات، مدیتیشن و یوگا
خواب کافی در طول شب
استراحت در یک اتاق تاریک و آرام به هنگام آغاز نشانه ها
قرار دادن بسته یخ بر روی پشت گردن
ماساژ دادن نواحی دردناک پوست سر
نوشتن نشانه ها و محرک های میگرن برای پیشگیری از بروز این شرایط

درمان های جایگزین:

برخی از افراد به خصوص آن هایی که درد میگرن مزمن دارند ممکن است از درمان های جایگزین بهره ببرند. درمان های جایگزین برای میگرن عبارت است از:

طب سوزنی: بر اساس یکی از مطالعات انجام شده در سال ۲۰۱۶، طب سوزنی می تواند تعداد حملات میگرن در افرادی که دوره های متعدد میگرن در ماه را تجربه می کنند کاهش دهد.

بیوفیدبک: ارزیابی بیوفیدبک برای میگرن نشان می دهد چنین درمانی می تواند نشانه هایی همچون استرس، اضطراب ، تحریک و ناتوانی مرتبط با سردرد را بهبود ببخشد. این درمان همچنین می تواند طول میگرن و تعداد روزهایی که سردرد شدیدی وجود دارد را کاهش دهد.

ماساژ درمانی: ماساژ درمانی معمولی می تواند استرس و تنش عضلات را کاهش دهد و تعداد میگرن را کمتر نماید.

مدیریت و پیشگیری:

برخی از تغییرات در سبک زندگی می تواند نشانه های میگرن را کاهش دهد یا از بروز آن پیشگیری نماید. افراد می توانند موارد زیر را امتحان کنند:

شناسایی محرک ها و اجتناب از آن ها

تمرین فعالیت های تسکین بخش استرس همچون مدیتیشن، درمان های خلاقانه، آگاهی ذهن و یوگا
تمرینات منظم اما اجتناب از انجام تمرینات ورزشی شدید که می تواند میگرن را بدتر کند.
خواب و بیداری منظم
داشتن برنامه زمانی منظم برای وعده های غذایی
اجتناب از خوردن کافئین و محدود کردن مصرف الکل
ترک سیگار

داشتن یک وزن سالم و متعادل

افرادی که میگرن مربوط به نوسانات هورمونی را تجربه می کنند باید با پزشک مشورت نمایند. برخی از افراد ممکن است مجبور شوند داروهای حاوی استروژن را کمتر کنند که در بیشتر قرص های ضد بارداری وجود دارد.

نتیجه گیری:

میگرن خاموش می تواند کیفیت زندگی فرد را تحت تاثیر قرار دهد به خصوص اگر شدت و تکرار بیشتری داشته باشد. با اینکه میگرن خاموش باعث ایجاد درد نمی شود اما سایر نشانه های آن ازاردهنده خواهد بود. دارو و تغییر در سبک زندگی می تواند به مدیریت نشانه ها کمک کند. دوره های میگرن و شدت آن ممکن است با افزایش سن خفیف تر و کمتر شود. افرادی که نشانه های میگرن را تجربه می کنند باید با پزشک مشورت نمایند.