به گزارش خبرنگار حوزه اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان؛ علی ربیعی وزیر سابق تعاون، کار و رفاه اجتماعی نسبت به حادثه تروریستی اخیر در شهر اهواز واکنش نشان داد. ربیعی در تازه ترین پست منتشر شده در صفحه شخصی اینستاگرام خود ضمن ابراز همدردی با مردم اهواز، تأکید کرد این حادثه قومیتی نبوده است.

ربیعی در پست اینستاگرامی خود نوشت:

«حادثه تروریستی اهواز قومیتی نیست

حادثه دلخراش به خون نشستن جمعی از هموطنانان عزیز در پی حملات تروریستی کور در اهواز بار دیگر غم و اندوه جانکاهی را به دل ایرانیان نشاند، ضمن ابراز همدردی عمیق با خانواده‌های این عزیزان، این ضایعه را به ایشان و ملت ایران تسلیت می گویم.این اقدام تروریستی برخی نکات مهم را به مردم ما یاداوری می کند که توجه به انها مفید است.

1- ایرانی که برخی قدرت های متخاصم همواره از آن به عنوان متهم حمایت از تروریسم یاد می کنند در حادثه اهواز بار دیگر به عنوان یکی از بزرگترین قربانیان تروریسم در صدر خبرهای جهان قرار داد . واقعیت این است که حال آنکه شاید هیچ کشوری با پدیده تروریسم آنگونکه ایران و ملت ایران مواجه شده، مواجه نشده است، مقامات ایرانی از جمله رهبر، رئیس جمهور، نخست وزیر، 72 تن از نمایندگان مجلس، دانشمندان و شهروندان عادی، بارها و بارها در هدف حملات تروریستی قرار گرفته‌اند، ترور سال‌ها در کف خیابان‌های این کشور بود. ایرانیان به خوبی جنس تروریسم را می‌شناسند.

2. برای من به عنوان یک کارشناس امنیت ملی، مولفه‌های قدرت و امنیت ملی ابعاد و شاخص‌های متعدد دارد. منفجر شدن یک بمب یا ترور یک فرد هیچ آسیبی برای امنیت ملی نیست بلکه آثار عاطفی و روانی برای یک جامعه به همراه دارد. ما ترورهای متعددی را تجربه کردیم، کابینه از دست دادیم و ترور هرگز نتوانست خدشه‌ای به امنیت ملی کشور وارد کند. اقداماتی تروریستی در طبقه‌بندی عوامل مختل کننده‌های امنیت ملی در بحث‌های امنیتی، اقداماتی فاقد ارزش محسوب می‌شوند. از این رو به نظر من این حادثه بیش از آنکه ضربه به نظام یا برهم زننده تصویر جزیره ثبات باشد، خدشه‌ای غیرقابل انکار بر تصویر ادعایی تروریسم مبنی بر داشتن توان برهم زنندگی امنیت است.

3. معتقدم ماهیت اقدامات تروریستی در ایران از جنش حرکات اعتراضی اجتماعی که برخی درصدد القاء آن هستند، نیست بلکه تروریسم در ایران برآمده از توهمات ایدئولوژی‌های افراطی همراه با حمایت های مادی لجستیکی برخی گشورهای منطقه ( ثروت و قدرت ) است.

4. مقابله با تروریسم این پدیده شوم که سالانه جان هزاران هزار نفر را در سراسر دنیا می‌گیرد، با موانع متعددی مواجه است. یکی از کلیدی‌ترین این موانع، مواجه برخی دولت‌های مدعی دفاع از حقوق بشر ( مانند آمریکا) با این پدیده بر اساس منطق خود و برخورد سلیقه‌ای و منفعت‌طلبانه با گرو‌ه‌های تروریستی است. برای نمونه جریاناتی نظیر سازمان مجاهدین خلق است، گروهی که گاهی در لیست تروریست ها قرار می‌گیرند و گاهی همانان به عنوان حامیان سینه چاکشان اسباب نمایش‌های پرزرق و برق شان ظاهر می‌شوند و ابزاری برای تحت فشار قرار دادن کشوری دیگر. امروز اطلاع داریم که گروهی 50 – 60 نفری از نیروهای این سازمان تروریستی در حال همکاری با خزانه‌داری آمریکا و سازمان اطلاعات اسرائیل(موساد) مشغول هستند. این رویکرد دوگانه دولت‌ها در مواجه با تروریسم در رویکرد رسانه‌های جهانی نظیر ایران ناشیونال و ... به پدیده تروریسم باز تولید شده، که در قالب تفکیک تروریسم به تروریسم خوب و تروریسم بد ادامه یافته است.

5. یکی از مهم‌ترین مولفه‌ها در موفقیت عملیات‌های تروریستی این چنینی برای عوامل آن، هویت اجتماعی و قومی بخشیدن به اقدامات خود است یا به بیان دیگر کسب حمایت و تایید این اقدام از سوی گروه‌های قومی، اجتماعی، مذهبی و ... است. مطالعات نشان من می‌دهد که اقدامات تروریستی ارتباط معنادای با مسئله قومیت ندارد. قومی دیدن حادثه اهواز در واقع دنبال کردن خطی است که دقیقا عوامل تروریست دنبال القای آن هستند. این رویکرد سناریویی نخ نما و شکست خورده با هدف ضربه زدن به دولت‌های مرکزی در کشورهایی با تنوع قومیتی گسترده است که اغلب از سوی حامیان گروه‌های تروریستی بکار بسته می‌شود. آنچه پیش از این نیز توسط گروه های با مشی مسلحانه در سال‌های آغازین انقلاب اسلامی دنبال شد و شکست مفتضحانه‌ای خورد، نمونه‌ای از این سناریوست. از سوی دیگر مروری بر سوابق تروریستی در ایران نشان می‌دهد که فرقان، پیکار، مجاهدین خلق و بسیاری دیگر از گروه‌هایی که رویکرد مسلحانه را در ایران در پیش گرفتند فاقد هرگونه خصلت قومیتی بودند.

نکته آخر اینکه بارها و بارها در دیدارها و نشست‌های متعدد خود با نخبگان قومی، اعم از بلوچ، عرب، کرد و ... شاهد نگاه ملی‌ در دفاع از منافع و مصالح این فعالین قومی بوده ام. نگاهی که بعضا از خیلی از مرکز نشینان بیشتر است. بر این باورم که .هر چند تنوع قومیتی همواره ابزار فشار برای از هم پاشیدن هویت ایرانی از سوی بدخواهان بوده اماجنبش قومی-مدنی در ایران به رغم همه مشکلات همواره خودش را به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از قاب ایرانی یکپارچه دیده است و با رویکردی صلح‌آمیزی، ضد خشونت و اصلاح‌‍طلبانه در چارچوب مصالح و امنیت ملی حقوق خود را مطالبه کرده است.»

انتهای پیام/