به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ شرایط اقتصادی کشور باعث پربازدید شدن یکی از تحقیقات روان شناسی در شبکه های اجتماعی کشورمان شده است. پستی که در آن، عکسی از یک پیرمرد و پیرزن بسیار شاد وجود دارد و در توضیحات آن نوشته: «زندگی بعد از 50 سالگی شادتر می شود! محققان معتقدند چرخه شادی U شکل است و شما بعد از گذراندن پیچ 50 سالگی به شادی می رسید و این احساسات در 70 سالگی به اوج می رسد! خلاصه که طاقت بیارین!». شاید این پست یک شوخی به نظر برسد اما در این مطلب و به بهانه روز جهانی سالمندان می خواهیم از نظر علمی صحت و سقم آن را بررسی کنیم.

آیا زندگی بعد از 50 سالگی شادتر می شود؟

وقتی «جاناتان راش» نویسنده کتاب «پیچ شادی» به بحران 40 سالگی دچار شد، دلیل آن را نمی دانست. او زندگی خوبی داشت: شغل موفق، زندگی مشترک محکم، سلامت جسمی و شرایط مالی خوب. با این حال، وقتی درباره منحنی شادی آگاهی پیدا کرد همه چیز برایش روشن شد. مراکز علمی شواهد فزاینده ای به دست آورده اند که نشان می دهد شادی در بزرگ سالی U شکل است. طبق این ادعا، رضایت از زندگی در دهه دوم و سوم زندگی کاهش می یابد و سپس در اواخر دهه چهارم و تا قبل از رسیدن به دهه هشتم رو به افزایش می گذارد.

پیچ شادی پس از بحران میان سالی

«راش» که روزنامه نگار و یک فعال اجتماعی نیز است، وقتی به یافته های محققان که افسردگی 40 سالگی اش را توضیح می دادند برخورد کرد بسیار خرسند شد و چون بر این باور بود که بسیاری از افراد این افسردگی را تجربه می کنند، تلاش کرد یافته های محققان را به شکل گسترده ای منتشر کند. او کتابی با عنوان «پیچ شادی: چرا زندگی بعد از 50 سالگی بهتر می شود؟» نوشت که شامل داستان های شخصی، آخرین اطلاعات و نیز گفت و گوهای روشنگرانه ای با اقتصاددانان، روان شناسان و دانشمندان علوم اعصاب است. «راش» در این باره به گاردین می گوید: «عجیب این است که سن و سال به نفع شادی عمل می کند و بحران میان سالی علت و عامل خاصی ندارد.» او می افزاید: «افسردگی که در میان سالی شاهد آن هستیم یک روند طبیعی است که صرفا به دلیل گذر زمان ایجاد می شود. این مارپیچ خود خورنده نارضایتی، ناشی از مشکلی نیست که در زندگی، ازدواج، ذهن یا سلامت ذهنی وجود دارد.»

همه بعد از 50 سالگی شادتر نمی شوند

این نویسنده و روزنامه نگار خاطرنشان می کند که همه افراد در 50 سالگی و پس از آن، چشم انداز روشن تری را تجربه نمی کنند زیرا عواملی مانند طلاق، بیکاری یا بیماری می تواند مانع از داشتن چنین چشم اندازی باشد؛ با این حال در شرایط یکسان، این تغییر جهت U شکل وجود خواهد داشت. وی می افزاید: «کسانی که بیشتر از همه متوجه فلش زمان می شوند، افرادی هستند که تغییرات یا مشکلات زیادی در زندگی شان نداشته اند، همه چیز برای آن ها به خوبی پیش رفته است، به اهداف شان رسیده اند و شاهد تغییرات زیادی نبوده اند. این افراد با خودشان فکر می کنند چرا نسبت به آن چه که انتظار می رفت، رضایت کمتری دارم؟ چرا این شرایط، هر سال ادامه پیدا می کند؟ چرا به نظر می رسد شرایط بدتر می شود نه بهتر؟ باید مشکلی در زندگی ام وجود داشته باشد اما واقعیت این است که مشکلی در زندگی این افراد وجود ندارد بلکه آن ها فقط تاثیر گذشت زمان را که دیگران به دلیل مشکلات شان زیاد متوجه آن نمی شوند، بیشتر احساس می کنند.»

اثبات منحنی شاد در 55 کشور دنیا

راش در کتابش به تحقیقاتی اشاره می کند که ادعای او را تایید می کنند. یک مطالعه که در سال 2008 توسط «دیوید بلانچ فلاور» و «اندرو اسوالد» انجام شد، نشان داد پایین ترین نقطه منحنی U شکل در 55 کشور از 80 کشور دنیا به طور متوسط در 46 سالگی است. این محققان به 20 تحقیق دیگر که در آن از منحنی U شکل یاد شده است اشاره کرده اند. این مرحله از زندگی درکشورهای ثروتمندتر که مردم عمرهای طولانی تر و زندگی های سالم تری دارند بیشتر خود را نشان می دهد.

اختلافاتی که در این زمینه وجود دارد

با این حال همه اقتصاددانان و روان شناسان روی این موضوع توافق ندارند. «پاول فریجترز» و «تونی بیتون» معتقدند این امکان وجود دارد که کسانی که در مطالعات بعد از 50 سالگی شادتر بوده اند، همان کسانی باشند که در ابتدا نیز رضایتمندی بیشتری داشته اند. به طور مثال، شرایط زندگی به آن ها اجازه داده است شغل مناسب تر و روابط موفق تری داشته باشند و این عوامل شادی بیشتر این افراد را به دنبال داشته است. با در نظر گرفتن این تاثیرات، منحنی U شکلی وجود نخواهد داشت.

چگونه می توان پیچ شادی را توضیح داد؟

توضیحات متعددی برای این که چرا ما بعد از 50 سالگی شادی بیشتری احساس می کنیم، ارائه شده است. اولا به تحقیقاتی اشاره می شود که براساس آن ها افراد میان سال استرس و پشیمانی کمتری احساس می کنند؛ میان سالان همچنین زیاد روی خبرها و اطلاعات منفی متمرکز نمی شوند، بهتر می توانند احساسات شان را تنظیم کنند و در نهایت این که به رقابت های جایگاهی اهمیت زیادی نمی دهند.

به نظر می رسد ما در جوانی برای جست و جوی بالاترین جایگاه برنامه ریزی شده ایم؛ جاه طلبی برای رسیدن به قله جهان، داشتن بهترین شغل، ازدواج با فوق العاده ترین فرد و کسب بالاترین درآمد. ما عموما در جوانی به دنبال نوعی بزرگی هستیم و وقتی به 30 یا 40 سالگی می رسیم، بسیاری از چیزهایی را که در نظر داشته ایم به دست آورده ایم اما در این سنین طوری برنامه ریزی نشده ایم که عقب بنشینیم و از جایگاهی که به دست آورده ایم لذت ببریم. بنابراین همان بلندپروازی که باعث می شود مشتاق یافتن یک جایگاه بالا باشیم ما را به دستیابی های بالاتر و بالاتر نیز ترغیب می کند.

بیشتربخوانید:بیماری‌های شایع دوران سالمندی/ ۶ میلیون سالمند در کشور داریم 

در واقع ما در این سنین، روی تِرِدمیل لذت قدم برمی داریم و مسلما هیچ وقت به رضایتی نمی رسیم که انتظارش را داریم. به همین دلیل فکر می کنیم مشکلی در زندگی مان وجود دارد. در این میان، با افزایش سن، نگاه و ارزش های ما تغییر می کند. به عنوان مثال دیگر اهمیتی ندارد که دیگران درباره ما چگونه فکر می کنند. افراد میان سال همچنین احساس سبکی می کنند که باعث می شود پرداختن به خواسته های دیگر مثل صرف وقت با دیگران یا انجام کارهای داوطلبانه یا پرداختن به سرگرمی ها برایشان آسان تر باشد.

میان سالی دوره ای بسیار سودمند است

مقدار زیادی عقل و دانش دست نخورده و ظرفیت های بالقوه به کار گرفته نشده در میان سالان وجود دارد و بعد ازعبور از پیچ شادی، آن ها برای به کارگیری این ظرفیت ها تمایل پیدا می کنند. آن ها می خواهند نصیحت کنند، زیر پر و بال دیگران را بگیرند، به کارهای داوطلبانه یا کارهای نه چندان دشواری بپردازند که به آن ها اجازه می دهد از مهارت های خود استفاده کنند. اما بیش از هر چیز میان سالان باید بدانند و از اطرافیان شان نیز بشنوند که در حال گذار از یک تغییر طبیعی و بسیار سودمند هستند.

منبع: خراسان

انتهای پیام/

نکاتی درباره ادعای شادترشدن با گذر از ۵۰ سالگی