طالبی معاون آموزشی دانشکده توانبخشی در گفتگو با خبرنگار  گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ، گفت: درد پشت، پس از مشکلات راه تنفسی فوقانی، به عنوان دومین علت مهم غیبت از کار معرفی شده و در گروه سنی ۴۵ تا ۶۴ سال بیشترین رواج را دارد و حدود ۸۰ درصد درد پشت در ناحیه پائینی آن اتفاق می‌ افتد.

وی افزود: گرچه آمار متفاوت است، اما تخمین زده می‌شود که تنها در حدود ۵ تا ۱۰ درصد آسیب‌ های دیسک نیاز به جراحی دارند.

معاون آموزشی دانشکده توانبخشی با بیان اینکه بیش از ۷۰ درصد افراد در طی عمر برای یک بار به درد پشت مبتلا می‌شوند، افزود: متاسفانه در سال‌های اخیر سن ابتلاء به آسیب دیسک کمر در ایران کاهش یافته و شیوع آن در جوانان رو به افزایش است.

طالبی گفت: کار‌های سنگین، بلند کردن اجسام، وضعیت‌های ساکن طولانی مدت (مثل نشستن یا ایستادن‌ های طولانی مدت بدون حرکت)، خم شدن و پیچش‌ های مکرر و ارتعاش از عوامل فیزیکی هستند که با افزایش خطر کمر درد همراه می‌ باشند.

معاون آموزشی دانشکده توانبخشی با بیان اینکه به طور کلی کمر درد به انواع مختلف تقسیم بندی می‌ شود، گفت: شایع‌ترین نوع آن  کمر درد مکانیکی نام دارد که  می‌ توان به مواردی مانند کشیدگی‌ های عضلانی، آسیب‌ های دیسک، آرتروز ستون مهره ای، تنگی کانال نخاعی، سر خوردگی مهره ای، کجی ستون فقرات اشاره کرد.

طالبی گفت: اگر بیمار مبتلا به کمر درد علائمی مانند تب، کاهش وزن غیر عادی، درد مداوم و بدون تغییر، یا کم خونی داشته باشد به احتمال زیاد مشکل وی مربوط به کمر درد ساده مکانیکی نیست و باید حتما تحت معاینه پزشکی قرار گیرد تا علت اصلی کمر درد مشخص شود.

وی افزود: رعایت اصول صحیح انجام کار‌ها و نشستن مانند روش صحیح حمل و بلند کردن اجسام، پرهیز از بلند کردن اجسام سنگین، پرهیز از حرکات مکرر خم شدن و پیچش کمر، پرهیز از نشستن و ایستادن‌ های طولانی ساکن، حفظ آمادگی جسمانی مناسب، داشتن فعالیت فیزیکی مناسب مانند برنامه‌های پیاده روی، شنا، جلوگیری از اضافه وزن عوامل پیشگیری از کمر درد است.

معاون آموزشی دانشکده توانبخشی گفت: پس از تشخیص مشکل بیمار، برنامه درمانی تعیین می‌شود که می‌تواند شامل استراحت، استفاده از کمر بند‌های طبی، تعدیل کار و فعالیت، دارو درمانی، فیزیوتراپی، ورزش درمانی عمومی مثل راه رفتن در استخر، و گاه جراحی باشد.

وی افزود: فیزیوتراپی یکی از درمان‌های غیر تهاجمی برای بسیاری از مبتلایان به کمر درد مکانیکی است و نقش فیزیوتراپیست‌ها در ارزیابی بیماران مبتلا به کمر درد شناسائی حرکات، فعالیت‌ ها یا وضعیت‌های بدنی که احتمالا منجر به تشدید علائم و نشانه‌های کمر درد، ارزیابی راستا و انحنای و دامنه حرکتی ستون فقرات، ارزیابی طول، سفتی، قدرت و استقامت عضلات ناحیه کمری – لگنی، ارزیابی کیفیت الگو‌های حرکتی فقرات کمری و شناسائی حرکات جبرانی نابهنجار در فقرات کمری و همچنین ارزیابی کنترل عصبی عضلانی فقرات کمری و ناپایداری فقرات کمری و ارزیابی عصبی است.

طالبی گفت: در فیزیوتراپی، درمانگر با استفاده از ابزار‌های مختلف اعم از حرارتی، تحریکات الکتریکی، امواج صوتی، امواج الکترومغناطیسی سعی در کاهش درد، التهاب، تورم، شل سازی گرفتگی‌ ها و اسپاسم عضله، افزایش جریان خون بافت ها، و تسهیل ترمیم بافتی می‌ نماید.

وی با بیان اینکه  مناسب‌ترین تمرینات یا ورزش‌های درمانی برای بیماران کمر درد به نوع مشکل بیمار، شدت ضایعه و یافته‌های اختصاصی معاینه بستگی دارد، افزود:  در واقع تمرینات درمانی برای تشخیص‌های مختلف، متفاوت می‌باشد و هر یک برای هدف خاصی تجویز می‌ شوند.

 معاون آموزشی دانشکده توانبخشی گفت: بهبود دامنه حرکتی و انعطاف پذیری ستون فقرات، کاهش سفتی و کوتاهی عضلات، افزایش استقامت و قدرت عضلات شکم و پشت، تصحیح بد شکلی‌ها و کجی‌های ستون فقرات، باز کردن کانال نخاعی و سوراخ بین مهره ای، برداشتن فشار از روی ریشه عصبی تحریک شده، کمک به بهبود بیرون زدگی‌های دیسک بین مهره ای، افزایش ثبات و کنترل عصبی عضلانی فقرات کمر به طور کلی از اهداف درمانی تمرینات فیزیوتراپی بوده است.

وی افزود: عموما خود درمانی بیماران و انجام درمان‌های غیر اصولی توسط افراد فاقد صلاحیت (مانند جا اندازی سنتی در رفتگی یا فتق دیسک یا ماساژ‌های نادرست) امری صحیح نبوده و اغلب منجر به تشدید مشکلات بیمار می‌ شود.

طالبی گفت: تاکید می‌ شود که مناسب‌ترین تکنیک‌های درمان دستی و تمرین یا ورزش درمانی برای هر بیمار متفاوت بوده و تنها پس از تشخیص پزشکی و یافته‌ های معاینه، توسط فیزیوتراپیست‌ ها انجام می‌ شود.

انتهای پیام/ م

فیزیوتراپی راهی برای رهایی از کمردرد