به گزارش خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ اعتماد واژهای سبز یا سفید رنگ است، واژهای که در صورت عدم حقیقت آن به قرمزی خون تبدیل میشود و فردی که اعتماد کرده است، به سمت نابودی میرود.
اعتماد و فردی که سبب ایجاد این حس در طرف مقابل شده است، شامل احساس امنیتی میشود که به افراد القا شده و حسی را به انسان منتقل میکند و سبب آرامش میشود، یعنی من میتوانم آزادانه و بدون ترس خودم و افکارم را در دستان تو بسپارم و ... امان از روزی که این گوی اعتماد بشکند و یا ترک بردارد.
در همین راستا گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ قصد دارد تا امروز به بررسی این موضوع بپردازد که شما چگونه میتوانید اعتماد فردی را بدست آورید و یا حتی اعتمادی که فرد به شما دارد را از بین ببرید. پس پیشنهاد میکنیم با ما همراه باشید.
به دست آوردن اعتماد دیگران برای بیشتر ما از اهمیت ویژهای برخوردار است، چراکه اثرات قابل توجهی در زندگی و روابط اجتماعی ما میتواند داشته باشد.
بیشتر بخوانید: آیا می دانید چقدر به همسرتان اعتماد دارید؟! / راههایی برای اعتماد به همسر!
بیان برخی جملات به ما کمک خواهد کرد که در روابط روزمره اعتماد همکاران، دوستان و حتی غریبهها را به راحتی به دست آوریم.
جملاتی در ادامه مطلب برایتان آورده ایم که با تکرارشان نه تنها اعتماد طرف مقابل را به دست خواهید آورید، بلکه داشتن مکالمهای مثبت و تأثیرگذار را تضمین خواهید کرد.
حتی اگر شما با دیدگاه طرف مقابل تان مخالفید، به او نشان دهید که برای حرفهایش ارزش قائلید. در این شرایط، قبل از اینکه او را رد کنید، به او بگویید: «من به حرفهای تو احترام میگذارم» سپس نظر خود را بیان کنید. در این صورت، نه تنها حس نادیده گرفته شدن به او دست نمیدهد، بلکه اعتمادش به شما نیز بیشتر میشود.
اگر میخواهید در مکالمهای پیروز شوید، باید اعتماد طرف مقابل را به دست آورید. بیان جملههایی چون «به نظر من...» یا «پیشنهاد دیگر...» به طرف مقابل تان این حس را منتقل میکند که شما انعطلاف پذیر هستید.
بیشتر بخوانید: چگونه با زبان بدن اعتماد دیگران را به خود جلب کنیم؟
اگر نشان دهید که یک زاویه دید بستهای ندارید و میتوانید موضوع را از زوایای مختلف بررسی کنید، اعتماد طرف مقابلتان را به دست آوردید.
شما باید نشان دهید که نظر طرف مقابل تان برای شما ارزشمند است. اگر از همان اول مکالمه نظر او را بخواهید، این اعتماد را به او دادهاید، اما اگر او فکر کند که شما قبل از پرسیدن نظر او، خودتان قضاوت کردهاید، او نیز نسبت به شما گارد میگیرد؛ بنابراین قبل از بیان نظر خودتان، حتما نظر طرف مقابلتان را هم بپرسید.
با گفتن اینکه «من چه کاری میتوانم انجام دهم» در واقع ثابت میکنید که شما نسبت به تغییرات مثبت انعطاف پذیرید. شما در یک مکالمه باید نشان دهید که برای ایجاد تغییرات مثبت در خودتان انگیزه لازم را دارید. در این شرایط نه تنها دیگران نظرات شان را راحتتر بیان میکنند، بلکه اعتمادشان به شما نیز چند برابر میشود.
گفتن جمله «من سراپا گوشم» در ابتدای مکالمه، داشتن یک مکالمه موثر را تضمین میکند. در واقع شما نشان میدهید که تنها برای حرف زدن نیامده اید و به حرفهای طرف مقابل تان نیز با دل و جان گوش میدهید.
تحقیقی نشان داده افرادی که در ابتدای مکالمه برای اشتباهی که مرتکب شدهاند عذرخواهی میکنند، برای دیگران قابل اعتمادترند.
بیشتر بخوانید: 15 نکته برای افزایش اعتماد به نفس
در حقیقت شما با گفتن جملاتی مثل «ببخشید معطل شدی» یا «بابت ترافیک از شما غذرخواهی میکنم» با طرف مقابل تان همدردی میکنید و به او این حس را منتقل میکنید که در کنار او هستید نه در مقابل اش.
شاید فکر کنید که اشتباه کردن سابقه شما را پیش طرف مقابل تان خراب میکند، اما واقعا اینگونه نیست، بلکه برعکس، شما با قبول کردن اشتباهتان، به او ثابت میکنید که پذیرای هر نقدی هستید و برای بهبود شخصیت تان تلاش میکنید. همین کار باعث میشود که طرف مقابلتان به شما اعتماد کند و او نیز در زمان خود، اشتباهش را بپذیرد. تحقیقات نشان داده، افرادی که نمیخواهند نشان دهند که ایدهآل کامل هستند، بسیار جذابتر از آنهاییاند که دوست دارند خودشان را بیعیب و نقص نشان دهند.
اگر در مواقعی که احتیاج به کمک دارید، از طرف مقابلتان بخواهید که به شما کمک کند، در واقع ثابت میکنید که شما به او اعتماد کردهاید. با این کار اعتماد او نیز به سمت شما جلب میشود و همکاری موفق تری را کنار هم در پیش خواهید داشت.
پس از اینکه از طرف مقابلتان خواستید که کمک حالتان باشد، به او این فرصت را بدهید تا نظراتش را بیان کند. همین که او بداند میتواند در بعضی مسائل روی شما کنترل داشته باشد، یعنی اینکه اعتماد او را به دست آوردهاید.
با گفتن این جمله شما به طرف مقابل تان نشان میدهید که به او اعتماد کردهاید و برای دریافت هر کمکی از جانب او آمادهاید. در واقع با این کار شما رابطه خودتان را بر اساس اعتماد و نگاهی مثبت بنا کردهاید و به او نیز نشان میدهید که همکاری کلید موفقیت رابطه شماست.
یا به عبارت دیگر دست انداختن باعث میشود طرف مقابل فکر کند شما فرد قابل اعتمادی نیستید و رابطه خوبی را با شما نمیتواند برقرار کند. البته لازم به ذکر است که تمسخر کردن کاملا متفاوت از شوخی کردن است.
بیشتر بدانید: چگونه اعتماد دیگران را به دست بیاوریم؟
در تمسخر کردن فرد قصد تحقیر و پایین آوردن شأن و منزلت طرف مقابل را دارد، در حالی که در مزاح یا شوخی هدف شما این نیست که موقعیت یا کلیت فرد مقابلتان را زیر سوال ببرید.
تا حد امکان از سرزنش دیگران خودداری کنید، چون انتقاد ممکن است اعتماد طرف مقابل را از بین ببرد و دلیل عمده دیگر این است که امکان دارد احساس فرد دیگر نزد شما پذیرفته نشود.
اگر انتقاد در جهتی باشد که تغییر ممکن نباشد جنبه مخرب خواهد داشت، اما در صورتی که از روش درست انتقاد استفاده کنید و همچنین طرف مقابلتان انتقاد پذیر باشد، با این اقدام برای تفهیم احساسات یک قدم جلوتر گذاشتهاید.
اعتماد یعنی اطمینان از اینکه طرف مقابل در روابطش با شما، قصد ضربه زدن ندارد و اطمینان از اینکه او نیز شما را دوست دارد.
فرض کنیم اتفاقی افتاده. شخصی روبه روی ما مینشیند و مساله را برای ما بازگو میکند. اگر کاملا بی تفاوت بوده و نگاه چشم در چشم نداشته باشیم و عکس العمل کلامی در برابر حرفهای وی نشان ندهیم، تمامی اینها دال بر عدم توجه است.
بیشتر بخوانید: چطور متوجه شویم در یک رابطه عاطفی یک طرفه قرار داریم؟
حرکات صورت، تکان دادن سر، کج خلقی کردن، ابرو بالا انداختن و غیره همه از علایم بیتفاوتی و کنشهای طرد کنندهای هستند که موجب شکست خوردن رابطه شما با اطرافیان میشود.
ارزیابی دیگران در پاسخ، شامل مورد ارزیابی قرار دادن بازخورد دیگری است. در واقع پاسخی که ما به طرف مقابل میدهیم، به نوعی شخصیت فرد را ارزیابی میکنیم و در پاسخ دادن دیگران را ارزیابی میکنیم، در حالی که به موقعیت توجه نمیکنیم و به شرایطی که به وجود آمده است توجهی نداریم.
شما تا زمانی میتوانید اعتماد کنید که بازخورد طرف مقابل تأیید کننده اعتماد باشد. اما اگر شما اعتماد کنید و طرف مقابل بی اعتماد باشد، این طرز تلقی موجب میشود که اعتماد از بین برود
شما تا زمانی میتوانید اعتماد کنید که بازخورد طرف مقابل تأیید کننده اعتماد باشد. اما اگر شما اعتماد کنید و طرف مقابل بی اعتماد باشد، این طرز تلقی موجب میشود که اعتماد از بین برود. به طور خلاصه اعتماد به این معنا است که شما به دیگران اجازه دهید احساسات، هیجانات و واکنشهای شما را دریابد و آنها را محترم بشمارند و در واقع در احساسات و افکارتان سهم پذیر باشید، البته بدون آن که هیچ گونه تبعیضی را به کار ببرید.
اعتماد داشتن به دیگران موجب میشود که واکنشها و رفتار ما جنبه حمایت گونه و پاداش بخشی برای آنها پیداکند. از این طریق فرض ما بر این است که دیگران قصد ندارند عمدا به ما آسیبی برسانند و اگر عملی از آنها سرزند آن را دال بر اشتباه یا خطا میگذاریم که میتوانیم آن را بپذیریم.
به منظور بنای اعتماد، افراد به ویژگیهای رفتاری، نگرشها و باورهای زیر نیازمندند:
کاهش رقابت، حسادت و تدافع در برابر افراد مهم زندگیتان روشی برای از میان برداشتن موانع بین شما و آنها است. کاهش چنین موانع روان شناختی برای حرکت به سوی ساختن اعتمادی دوطرفه ضروری است. پرده برداری از نقاط منفی خود، خود افشاگری و پذیرش بی قید و شرط اطرافیان، در کاهش بدفهمی یا ارتباط نادرست بین شما و اشخاص مهم زندگی تان ضروری تلقی میشود. این خود افشاگری دیدگاه شما را از موانع موجود بر سر راه ارتباطات متقابل آشکار میسازد. خود افشاگری شما، ماسک تدافعی را از چهره تان بر میدارد و به دیگران فرصت میدهد تا شما را مثل خودتان بشناسند؛ بنابراین آسانتر است که اعتماد کنیم که چه چیز واقعی و چه چیز غیر واقعی و ناپیدا است.
منظور از خطر پذیرش دیگران آن است که همکاران و اطرافیان خود را همان طور که هستند بپذیرید. مطابق با دیدگاه انسان گرایانه، این نوع پذیرش به معنای توجه مثبت نامشروط است و از این طریق ما انسانهای اطراف خود را با مجموعهای از ویژگیهای مثبت و منفی شان میپذیریم و قبول داریم، نه صرفا به علت نکات مثبت رفتاری که دارا هستند. این تقبل، شما را در نزد دیگران، شخصی واقعی جلوه میدهد. این پذیرش، رفتاری ضروری برای بنای اعتماد بین دو نفر است که شما ارتباط را روی آن استوار میسازید.
بیشتر بخوانید: اگر از وابستگی خستهاید؛ بخوانید! / وابستگی چیست؟
پذیرش خود و خود دوست داری کلیدی است برای احداث شاهراه اعتماد در مسیر زندگی خودافشاگری، خودابرازی یا خود آشکارسازی یکی از ملزومات ارتباط موثر است. یعنی تا زمانی که شما احساسات و یا افکار خود را آشکار نسازید، نمیتوانید انتظار داشته باشید که دیگران نیز با شما همراهی و همکاری داشته باشند. وجود خودابرازی در روابط باعث شکل گیری اهداف مشترک شده و مانع از شکل گیری اهداف جداگانه در محیط کاری و سایر محیطهای زندگی میشود. این ویژگی گامی ضروری برای بنای اعتماد بین مردم محسوب میشود. برای خودافشاگری کامل باید خطر آسیب دیدن از دیگران را بپذیرید. این خطر پذیری سنگ بنای مهم در ایجاد و پرورش اعتماد به شمار میآید.
ترس، مراودت شما را با دیگران محدود میسازد. خود را از آن دسته از قیود رفتاری که رشد هیجانی شما را از حرکت باز میدارند، آزاد سازید. ترس از طرد شدن، ترس از شکست، ترس از مراقبت، ترس از موفقیت، ترس از آسیب دیدن، ترس از ناشناختهها و ترس از صمیمیتها از جمله موانع ایجاد و پرورش ارتباطات معتمدانه است و در صورت عدم توجه مناسب و اقدامات درمانی در مسیر رشد ارتباطات مانع ایجاد میکنند.
پذیرش خودتان و تواناییهای بالقوه تان گامی مهم در زمین گذاشتن سپر حفاظتی و برقراری ارتباطاتی توأم با اعتماد به دیگران است.
بیشتر بدانید: با اعتماد به نفسها هرگز این کارها را نمیکنند
در صورتی که شما به هویت خود نامطمئن هستید و در نتیجه نمیتوانید ابتدا خودتان را بپذیرید، چگونه میتوانید به ارزیابی از خودتان بپردازید که در اعتمادسازی امری لازم تلقی میشود؟
پذیرش خود و خود دوست داری کلیدی است برای احداث شاهراه اعتماد در مسیر زندگی.
انتهای پیام/
مطلب بسیار آموزنده ای بود ولی این جواب داده تا الان؟
اگه کسی بعد از سه سال بهت اعتماد نداره این جواب میده؟
طرف مقابل هم اصلا کار نا متعارفی ازش سر نزده ولی نمیتونه اعتماد رو جلب کنه باید چی کار کنه لطفا کمک کنید