سعید جلیلی روز گذشته با حضور در شهرک صنعتی پایتخت در شهرستان پاکدشت، از چندین کارخانه صنعتی بازدید کرد.
به گزارش خبرنگار حوزه حزاب و تشکلهای گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، سعید جلیلی عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام روز گذشته 22 آبان ماه با حضور در شهرک صنعتی پایتخت در شهرستان پاکدشت، از چندین کارخانه صنعتی بازدید کرد و در جلسه ای با حضور هیئت مدیره این شهرک، شهرک صنعتی عباس آباد و شهرک صنعتی خوارزمی در جریان مشکلات و مطالبات آنها قرار گرفت.
نماینده رهبرانقلاب در شورایعالی امنیت ملی با نگاه به واقعیت جنگ اقتصادی علیه ایران گفت: امروز مشاهده شد که مسیر ما به سمت استقلال صنعتی یک مسیر رو به جلوست؛ با اینحال دشمن نیز تمام تلاش خود را میکند که ما را به پسرفت وادارد. ما در این مسیر طبیعتا دچار مشکلات میشویم و اگر مشکلات ما لاینحل بود پس چرا امروز دشمن خود را به آب و تاب میزند تا در مسیر پیشرفت ما سنگ اندازی کند؟ مشخص است برآورد او این است که صنعتگران ایرانی می توانند گام های بیشتری رو به جلو بردارند، برای همین فشار های خود را بر این نقطه متمرکز می کند.
عضو مجمع تشخیص در توضیح دشمنی های آمریکا در این زمینه افزود: امروز دیگر ترامپ بحثی راجع به حمله نظامی نمی کند؛ چرا که مایوس شده و تجربه کرده که جایی برای پیشبرد اهدافش از این طریق نخواهد داشت. او فشار خود را بر اقتصاد متمرکز کرده؛ راه حل ما نیز باید آن باشد که همانند جنگ نظامی، امید او از نتیجه گرفتن فشار اقتصادی را از بین ببریم. همانطور که به تثبیت امنیتی در یکی از مناطق ناامن دنیا رسیدیم، باید به ثبات اقتصادی رسیده و این امر را به آنها تفهیم کنیم.
جلیلی واحد های صنعتی را سنگر های جنگ اقتصادی نامید و خاطر نشان کرد: البته امروز هم باید مواظب باشیم که خط ما در مقابل دشمن پایدار باشد و هم اینکه کسی از پشت خط مقاومت اقتصادی ما را نشکند.
وی افزود: تقویت جبهه ما در جنگ اقتصادی دو بعد دارد؛ تقویت سخت افزاری مانند ایجاد همین شهرک های صنعتی و بعد نرم افزاری آن که روان کردن سازوکار های تولید است. شهرک های صنعتی باید همانند قرارگاه های دوران جنگ به فعال کردن واحد ها و رفع موانع تولید بپردازند.
جلیلی در این خصوص متذکر شد: افسر جنگ اقتصادی خود شما هستید. رفع خیلی از موانع پیش از آنکه نیاز به امکانات سخت افزاری داشته باشد، نیاز به تدابیر نرم افزاری دارد. این نرم افزار در واقع نیاز به کمک تفکر، مطالعه دقیق و جمع بندی درست برای تصمیم گیری دارد. ایجاد یک جبهه واحد از احساس مسئولیت و نقش پذیری، اهداف را پیش خواهد برد.
عضو شورای روابط خارجی کشور در ادامه بیان کرد: بیخبر بودن قرارگاه های اقتصادی از همدیگر نیز خود یک مشکل اساسی است. این وظیفه فرماندهی اقتصادی کشور است. کشوری که رتبه اول مخازن گاز و نفت دنیا را دارد و صد سال از عمر صنعتش میگذرد، چرا باید مواد اولیه پتروشیمی صنعتگر او از خارج کشور وارد شود؟!
وی در ادامه گفت: به قول فوتبالیست ها، تعداد گل است که برنده بازی را مشخص میکند و الا برای خوب بازی کردن صرف به ما امتیاز نمیدهند. تولید کالا و تعدد واحد های صنعتی برای ما گل محسوب میشود و ما را پیروز خواهد کرد. وفور واحد های صنعتی کوچک و متوسط زیرساخت های اقتصادی کشور را به نتیجه میرساند و شکل گیری همین واحد ها میتواند موجب اشتغال، صادرات، ارزآوری و مانع خام فروشی شود.
جلیلی ایجاد دالان صنعتی برای دور زدن دیوانسالاری را یک الزام برشمرد و اظهار کرد: دالان های صنعتی را باید به دل همین شهرک های صنعتی آورد تا زنجیره مجوز های مختلف اعم از محیط زیست، بیمه، دارایی، بازرگانی و .. در داخل صنعت حل شود تا هر متقاضی برای تاسیس واحد صنعتی خود در این شهرک ها، گرفتار دیوانسالاری غیرخودی نگردد.
وی افزود: بسیاری از افراد مستعد در عرصه صنعت و اقتصاد به خاطر عدم شناخت مراحل اداری و ترس از گرفتاری درون دستگاه دیوانسالار، رغبتی به کار تولید ندارند؛ خود شما باید بتوانید با انتقال تجارب و آموزش های لازم، بستر های حضور موثر در صنعت را فراهم سازید.
دبیر سابق شورایعالی امنیت ملی با توصیه به بخش خصوصی برای تهیه نقشه راه اقتصادی عنوان کرد: این نقشه راه شبیه نقشه فرش ایرانی است که گره به گره آن نیازمند حوصله شماست. نیاز است هم چشم انداز های میان مدت برای خود ترسیم کنید و هم در پیگیری مطالبات صنعتی از دستگاه ها، به جمع بندی و کار مشترک برسید.
جلیلی در پایان سخنان خود اظهار کرد: کمک بخش خصوصی به دولت ها و البته مشارکت دادن آن ها در تصمیم سازی ها و تصمیم گیری ها، یک نیاز غیرقابل انکار است. نه تنها این دولت که تمامی دولت ها به همچنین بازویی نیازمند هستند.
همچنین صنعتگران با اظهار این نکته که عمده مشکلاتشان به داخل کشور برمیگردد و قادر به از کار انداختن تحریم های آمریکا هستند در اظهاراتی به توضیح اهم مشکلات و مطالبات خود پرداختند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
بیشتر بودن تعرفه برای صادرات ایران نسبت به کشور های دیگر در برخی کشور های همسایه و همسو
افزایش چند ده برابری قیمت برخی مواد اولیه با توجه به افزایش پنج برابری نرخ ارز و نبود نظارت
عدم وجود جاده ترانزیتی از تهران به شهرک های صنعتی موجود در منطقه
عدم اجرای درست قانون مالیات بر ارزش افزوده و پرداخت مکرر مالیات در هر مرحله از تولید
وجود دلال های واردکننده و عدم نظارت دولت بر قیمت های مواد اولیه وارداتی نظیر نیکل در صنعت آبکاری
وجود مقررات خلق الساعه در مباحث مربوط به تخصیص ارز
تقاضای دیدار با رهبرانقلاب
وجود برخی مشکلات در سامانه ارز نیمایی
نبود خدمات شهرداری برای شهرک های صنعتی در عین دریافت یک درصد حق شهرداری ها از مالیات بر ارزش افزوده
کمبود برخی مواد اولیه از جمله شیرخام برای صنایع تبدیلی لبنی به علت سوددهی پایین و اختصاص آن به شیرخشک جهت صادرات قاچاق
معاملات نقدی و مشکل در نداشتن نقدینگی لازم
عدم رغبت در خرید کالای مشابه ایرانی علیرغم کیفیت بهتر در مقایسه با نمونه خارجی
عدم دلسوزی لازم در برخی دستگاه های مختلف دولتی نسبت به آینده بخش خصوصی در بعضی موارد
انتهای پیام/