به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اصفهان ، ووشو امروزه یک ورزش بینالمللی است و مسابقات قهرمانی جهان این رشته از سال ۱۹۹۱ هر دو سال یک بار برگزار میشود و همچنین از ۱۹۹۰ در برنامهٔ بازیهای آسیایی قرار گرفتهاست.
یکی از رشته هایی که جدیدا در کشورمان طرفداران زیادی پیدا کرده، رشته ووشو است؛ تصمیم گرفتیم پای صحبت یکی از قهرمانان این رشته مهیج و قدیمی بنشینیم، شاید بهانه ای بشود برای اینکه به دنبال امتحان کردن کارهای جدید رفته، و هیجان بیشتری به زندگی خود وارد کنید، نوید مکوندی جوان شاهین شهریست که توانسته 12 مدال طلای جهان و آسیا را از آن خود کند و در این رشته ورزشی حرفی برای گفتن داشته باشد و حالا با همسر خود زهرا عسگرپور که ایشان نیز در رشته کاراته خوش درخشیده و هردو به کمک همدیگر به پرورش استعدادهای ورزشی شهر می پردازند.
نوید مکوندی ورزشکاری است که درعرصه های بین المللی رشته ووشو خوش درخشیده و حالا با همسر خود که ایشان هم قهرمان کاراته است مشتاقانه به کار پرورش استعدادهای ورزشی شاهین شهر مشغولند. با این نام آور گفتگو کردم که در ذیل آمده است:
نوید مکوندی هستم متولد ۱۳۶۱ مسجد سلیمان
از کودکی با ورزش ژیمناستیک شروع کردم و بعد از آن کاراته سبک شوتوکان را ادامه دادم و زمانی که به همراه خانواده به اصفهان و شاهین شهر مهاجرت کردم با حمایت برادرم دکتر سعید مکوندی ورزش ووشو را زیر نظر استاد بهرام ابطحی به صورت جدی دنبال کردم.
از سال ۸۲ به عضویت تیم ملی درآمدم و در مسابقات زیادی شرکت داشتم که حاصلش کسب ۱۲ مدال طلای جهان و آسیا و ۲۳ مدال طلای کشوری و سبکی بوده است و باید بگویم یکی از افتخارات بنده این است که در مسابقات کشور چین اولین نماینده دنیا بودم که توانستم کاپ قهرمانی طلا را کسب کنم.
اکنون بعنوان مربی تیم ووشو استان در حال آماده سازی ورزشکاران برای مسابقات هستم و در باشگاه ورزشی که خودم مدیریتش را بعهده دارم نیز به نونهالان و نوجوانان آموزش ووشو می دهم .
تاثیر ورزش در زندگی من بسیار بوده هم از لحاظ ایجاد انرژی و هم از لحاظ مبارزه با مشکلات.
بله همسرم زهرا عسگرپور نیز از مدال آوران جهانی در رشته کاراته است و ۱۶سال است که به آموزش و مربیگری این رشته مشغول است. باید بگویم زندگی ما با ورزش عجین شده و سعی می کنیم زمان تمریناتمان را با هم هماهنگ نمائیم . به هر حال اکثر اوقات من در اردو به سر می برم و منزل حضور ندارم و در این زمان طبعا اداره خونه هم برعهده همسرم هست ، ایشان مرا بسیار حمایت می کند تا با ذهنی آرام به تمریناتم بپردازم.
بله گرچه از کشورهای چون آمریکا، قطر و…دعوت نامه داشتم ولی از آنجا که عاشق وطن عزیزم ایران هستم ترجیح می دهم در کشور خودم بمانم و با کسب مدال افتخار آفرینی کنم.
ابتدا علاقه واقعی خودشون را پیدا کنند ، هرکسی می تونه در مسیر علاقه خود قدم برداره ، سعی کنند خلاقیت و نوآوری داشته باشند به طوری که تاریخ ساز باشه ، منظورم رشته خاصی نیست ، در هر زمینه ای که شخص علاقه داشته باشه می تواند فعالیتش را ادامه بدهد.
انتهای پیام /س