به مناسب روز جهانی معلولان با استاد دانشگاه آزاد که دارای معلولیت است گفت وگو کردیم.
یکی از اساتید دانشگاه آزاد در گفتوگو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره مشکلات خود در زندگی و اینکه چگونه توانست با مشکلات مبارزه کند و به موفقیت دست یابد، گفت: متولد شهریورماه سال 60 و دارای 15 در صد معلولیت پای راست به علت سوختگی شدید و دفرمیته شدن ظاهری آن هستم.
وی افزود: با توجه به شرایط زندگی و سکونت در محلههای پایین شهر، از بچگی با مسائل زیادی از قبیل اعتیاد اعضای خانواده، بیکاری، درگیری، طلاق و جدایی درگیر بودم و در واقع در خانواده خوبی رشد نکردم، به تمام این مشکلات می توان ضعف مالی و سطح سواد و فرهنگی اجتماعی بسیار پایین را اضافه کرد.
استاد دانشگاه آزاد بیان کرد: در حالی که شرایط زندگی از لحاظ اقتصادی تقریبا زیر خط فقر بود، درس را با هر زحمتی که بود تا دیپلم ریاضی ادامه دادم و در تمام دوران تحصیل جزو شاگردان ممتاز بودم، ولی شرایط زندگی به من اجازه ادامه تحصیل را نداد.
وی اظهار کرد: شرایط معلولیت باعث شده بود تا حتی نتوانم کارگری هم انجام دهم و شرکتها من را برای کار قبول نمیکردند. به همین دلیل چند شغل عوض کردم و پس از معاف شدن از سربازی به سراغ شغل آزاد رفتم و حدود 7 تا 8 سال در این فضای کاری بودم ولی به این نتیجه رسیدم این شغل برای من مناسب نیست.
استاد دانشگاه آزاد اسلامی گفت: طی 8 سالی که درس را رها کردم مشکلات به قدری زیاد شد که به دلایلی از خانواده جدا شدم و با اجاره یک مسکن 8 سال با مادربزرگم زندگی کردم. جدا شدن از خانواده مشکلاتم را بیشتر کرد زیرا تنها شده بودم، پرداخت هزینه اجاره مسکن برمن تحمیل شده بود و مجبور بودم تمام کارهایم را خودم انجام دهم.
وی اظهار کرد: یک روز با یکی از دوستانم که درس خود را ادامه داده بود به کوه رفتیم و این کار حس خوبی به من داد به همین دلیل آن را دنبال کردم. یک روز که خود به تنهایی به کوه رفتم با فردی آشنا و هم مسیر شدم که چندین سال استاد دانشگاه و پزشک بود و در دورهای در وزارت بهداشت مسئولیت داشت.
استاد دانشگاه آزاد افزود: در صحبتها از شرایط زندگی خود و اتفاقاتی که برایم افتاده بود برایش تعریف کردم و او مرا به خاطر رها کردن درس سرزنش کرد و به من حق نداد که مشکلات باعث این کار شده است؛ دوستی ما ادامه پیدا کرد و آشنا شدن با این فرد نقطه عطفی در زندگی من بود.
وی بیان کرد: پس از گذشت 2 سال از آشنایی ما، این فرد همچنان پیگیر ادامه تحصیل من بود و مرا به این کار تشویق میکرد؛ پس از اینکه اوضاع کار و درآمدم بهتر شد در آخرین مهلت شرکت در کنکور از کار مرخصی گرفتم و برای گرفتن دفترچه و ثبت نام اقدام کردم.
استاد دانشگاه آزاد اسلامی گفت: مدت زیادی بود که از درس فاصله گرفته و مطالب را فراموش کرده بودم، از طرفی فرصت زیادی تا کنکور نبود؛ برای همین 60 روز شبانه روز درس خواندم و کنکور دادم. به پیشنهاد دوستان رشته حسابداری را انتخاب و تنها رشته حسابداری دانشگاه آزاد را در دفترچه وارد کردم و بقیه را خالی گذاشتم.
وی افزود: پس از اعلام نتایج در عین ناباوری قبول شدم، این در حالی بود که هیچ کلاسی شرکت نکرده و تنها 4 کتاب بیشترمطالعه نکردم که آنها را از دوستانم امانت گرفته بودم.
استاد دانشگاه آزاد اسلامی گفت: فرد مشوق من را راهنمایی کرد و گفت در صورت کسب معدل بالای 18 در 2 ترم، میتوانم درباشگاه پژوهشگران جوان عضو شوم. به همین دلیل درسها را خیلی جدی پیگیری کردم و همزمان کارکردن را ادامه دادم و توانستم معدلهای بالای 18 و بالای 19 را در 2 ترم متوالی به دست آورم.
وی اظهار کرد: طی 3 سال لیسانس گرفتم و پس از آن طی نامهای از طرف دانشگاه برای شرکت در مقطع کارشناسی ارشد بدون کنکور وارد دانشگاه شده و فوق لیسانس دریافت کردم. 6 ماه تا یک سال برای آماده کردن پایان نامه خود زمان و انرژی گذاشتم در حالی که خیلی از افراد به راحتی این کار را به دیگران واگذار میکنند تا برایشان انجام دهند.
استاد دانشگاه آزاد اسلامی بیان کرد: سال 92 و پس از پایان مقطع ارشد برای تدریس در دانشگاه اقدام کردم و با توجه به اینکه اساتید مرا میشناختند و جزو شاگردان ممتاز بودم، همچنین تشویقهای باشگاه پژوهشگران جوان و بسیج دانشگاه و قبول شدن در مصاحبه، شروع به تدریس در دانشگاه کردم و در حال حاضر سابقه 10 ترم تدریس دروس تخصصی حسابداری و حسابرسی در دانشگاه آزاد در مقطع کارشناسی و یک ترم در مقطع کاردانی را دارم.
وی درباره تجربه کار کردن خود در محیط اداری گفت: پس از اتمام درسم به پیشنهاد یکی از اساتید به مدت حدود یک سال در یک اداره مشغول به کار شدم و این دوران برای من خیلی سخت بود؛ شرایط خاص محیط اداری، باندبازی و گروه بندی که در اداره حاکم بود مرا خیلی اذیت کرد برای همین از ادامه کار انصراف دادم.
استاد دانشگاه آزاد اسلامی بیان کرد: در حال حاضر در یک شرکت مسئول حسابرسی داخلی و در جای دیگرمدیر مالی هستم و وقتی خود را با دوستانم که آن زمان درس خود را ادامه دادند مقایسه میکنم احساس هم طراز بودن با آنها را دارم و گاهی در برخی شرایط از آنها بهتر هستم.
وی اظهار کرد: پس از جدا شدن از پدر و خانواده، مادر و برادرم را پیش خودم بردم. در این مدت چند معامله و خرید و فروش زمین و مسکن انجام دادم که به لطف خدا سود زیادی برایم داشت.
استاد دانشگاه آزاد اسلامی گفت: قصد دارم کسب و کاری راه بیاندازم که هم خودمان کسب حلال داشته باشیم و هم چند خانواده بتوانند در قبال این کار روزی خود را به دست آورند، همچنین بتوانم برای اطرافیانم مثمرثمر باشم و کار فرهنگی انجام دهم، مناطق پایین شهر از لحاظ فرهنگی بسیار فقیر هستند و من در تلاشم تا بتوانم آنجا آموزشگاه و داروخانه بسازم.
وی گفت: یکی از عوامل و موانعی که باعث رشد نکردن جوانان میشود این است که ذهن آزادی ندارند، آنها برای موفقیت باید با دوستان صادق، سالم، باسواد، باتجربه و با معرفت معاشرت کنند. با توکل بر خدا تمام تلاششان را بگذارند و مطمئن باشند نتیجه مطلوب حاصل خواهد شد و اگر گاهی اتفاقی خلاف انتظار رخ میدهد حتما حکمتی دارد که ما از آن بی خبر هستیم.
استاد دانشگاه آزاد اسلامی درباه هدف خود در زندگی بیان کرد: سالم زندگی کردن، داشتن اثر مثبت برای دیگران، آرامش داشتن و فراهم کردن رفاه برای اطرافیان از اهدافی است که در زندگی دنبال میکنم.
وی اظهار کرد: در کشور ما گرفتاریها و مشکلات بسیار زیاد است و مسئولین تلاش خود را برای حل آن به کار میگیرند اما جامعهای که برای حل مشکل خود به آنها مراجعه میکنند به قدری زیاد است که متاسفانه آن طور که باید کاری انجام نمی شود. بنابراین اگر هر فرد تنها به امید عملکرد مسئولان بتاشد و خود تلاشی نکند به چیزی دست پیدا نمیکند. از طرفی مدیریت کلان جامعه، مسئولان و مدیران کشوری باید منابع اقتصادی را طوری مدیریت و درآمدهای پایدار برای سازمانها ایجاد کنند تا سازمانها بتوانند روی پای خود بایستند و کیفیت ارائه خدمات خود به خانوادهها را بالا ببرند.
استاد دانشگاه آزاد اسلامی تصریح کرد: وقتی ساختار ذهن آماده ورود به یک مسیر و رسیدن به هدف شود در این مسیر ممکن است با آدم ها و اتفاقات فراوانی رو به رو شوید که شما را به سر منزل مقصود میرسانند؛ در واقع گاهی افراد انگیزهای برای تغییر مسیر زندگی یک انسان و رسیدن او به موفقیت خواهند شد پس قدر لحظههای زندگی و انسان های اطرافمان را بیشتر بدانیم.
انتهای پیام/