تعامل با دانشجویان دیگر، از خانواده و فرهنگهای متفاوت با داستان، دغدغه و رشتههای متنوع که باید چندسالی را با آنها زندگی کنی و خواسته یا ناخواسته بسیاری از بخشهای زندگیات را با آنها شریک شوی. از دور که نگاه کنی، شاید همهچیز خیلی آسان یا خیلی سخت به نظر برسد. برای آنها که شخصیت برونگرایی دارند و زندگی در خوابگاه را یک خوشگذرانی دسته جمعی میدانند که حسابی از آن انرژی میگیرند، خیلی آسان و برای درونگراهای تنهایی طلب که انرژیشان را از خلوت کسب میکنند، خیلی سخت است. اما نگاه واقعبینانه میگوید که زندگی خوابگاهی نه خیلی سخت است نه خیلی آسان. جزء هر کدام از این گروهها که باشید، نیاز به آموختن مهارتهایی برای گذران بهتر زندگی خوابگاهی دارید و البته ناگفته پیداست که «گذر زمان» و «کسب تجربه» بسیاری از گرههای ذهنی و مشکلات را رفع خواهد کرد.
صفر تا صد زندگی در خوابگاه با خودتان است. از مدیریت زمان و مدیریت مالی گرفته تا وضع تغذیه و رسیدگی به روح و روانتان و صد البته درس خواندن. بنا را بر این نگذارید که افراد جدید مثل خانوادهتان شما را میشناسند و رعایتتان را میکنند. دربارهی حساسیتها و حد و حدود حریمخصوصیتان برای هماتاقیها توضیح دهید. به طور مثال بگویید که هرگز علاقه ندارید زمانی که شما نیستید کسی از لپتاپتان استفاده کند یا اینکه عادت به شب نشینی ندارید و حتی شب امتحان هم حاضر به بیدار ماندن نیستید. همانقدر که توقع دارید دیگران شما را بشنوند و رعایت حالتان را بکنند، شما هم وظیفه دارید به هم اندازه به حریم دوستان و هماتاقی ها احترام بگذارید.
سعی كنید هرگز در زندگی خوابگاهی در مقابل بقیه گارد نگیرید. هماتاقیهای شما هم کسانی هستند مثل خودتان که نیاز به درک شدن و حمایت دارند. هرچقدر محبت و حمایت بیشتری به آنها بدهید، اوضاع بهتر پیش میرود.
زندگی جمعی نباید شما را از برنامههای شخصیتان عقب بیندازد. آنقدر غرق در گشت و گذار و گپ و گفت و دورهمی در خوابگاه، نشوید که از هدف اصلیتان دور بمانید. خودتان باشید و «نه گفتن» را فراموش نکنید.
مسئله مهم دیگر نظافت اتاق است. درباره نوع نظافت اتاق و رسیدگی به بخشهای مختلف آن برنامهریزی و تقسیم کار کنید و به آن پایبند باشید. تعامل با مسئولان خوابگاه نیز مسئله بسیار مهمی است. قوانین خوابگاه را رعایت کنید تا مجبور نباشید مدام با آنها یکی به دو کنید. این کار باعث حفظ آرامش خودتان و دیگران میشود.