«ظریفه غفاری»، دومین شهردار زن افغانستان که 5 ماه پیش با حکم ریاست جمهوری به عنوان شهردار «میدان وردک» معرفی شد، هنوز از سوی مقامات محلی این ولایت اجازه شروع کار را دریافت نکرده است.

 

پنجمین ماه بلاتکلیفی دومین شهردار زن افغانستان/ اصرار ریاست جمهوری و مقاومت مقامات محلی!به گزارش حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران جوان، ظریفه غفاری در ۲۴ سرطان/ تیر سال جاری بر اساس حکم شماره ۷۱۶ اشرف غنی، رئیس جمهور افغانستان و از طریق پروسه رقابت آزاد به سمت شهرداری میدان وردک تعیین شد اما علیرغم به همراه داشتن حکم ریاست جمهوری، والی و مقامات محلی این ولایت از پذیرفتن وی در این سمت خودداری می کنند.

غفاری گفته است که اداره ارگان های محلی و شخص وی، بارها مکتوب انتصابش را به والی پیشین و جدید میدان وردک تحویل داده است اما در گفتگوی غیر مسقیم با او گفته اند که نمی‌تواند او را در این سمت معرفی کنند.

وی تبعیض جنسیتی، برخورد قومی، عدم وابستگی سیاسی و استفاده ابزاری نهادهای دولتی از بانوان را از دلایل عدم معرفی خود به عنوان شهردار میدان وردک عنوان کرد.

ظریفه غفاری تاکید کرد: «۵ ماه انتظار کشیدم تا حکم رئیس جمهور آنچنان که در مورد دیوه صمد، حسنا جلیل و کامله صدیقی تطبیق می‌شود، در حق من هم تطبیق شود ولی متاسفانه چنین اتفاقی نیفتاد. فرق میان ما این است که شاید من وابستگی سیاسی به هیچ گروه، جبهه و قوم مشخص ندارم و از جانب شرکای نظام معرفی نشدم و به همین دلیل قیمتش را می‌پردازم.»

پنجمین ماه بلاتکلیفی دومین شهردار زن افغانستان/ اصرار ریاست جمهوری و مقاومت مقامات محلی!

دومین شهردار زن افغانستان گفته است: «یکی از دلایلی که تا امروز خاموش بودم این بود که نمی‌خواستم پروسه ملی انتخابات، به خصوص موضع واضح ریاست جمهوری را در مورد بانوان و مشارکت آنها در سطوح سیاسی و حکومتی زیر سوال ببرم و خواستم این موضوع میان ما، حکومت و ارگان‌های زیربط حل شود که متاسفانه نتیجه نداد.»

غفاری مدعی است که شهرداری میدان وردک در ۱۵ سال گذشته در دست یک گروه خاص بوده و در حال حاضر اکثر کارمندان شهرداری اعضای یک خانواده اند.

میدان وردک در همسایگی پایتخت افغانستان، از ولایت‌های مرکزی افغانستان است. این ولایت، یکی از ولایت‌های ناامن در افغانستان به شمار می‌رود که با وجود فروپاشی حکومت طالبان، هنوز طالبان در این ولایت حضور گسترده دارند.

ناامنی این ولایت سبب شده که این ولایت با آنکه دروازه کابل پنداشته می‌شود، پیشرفت نکند و بسیاری از ساکنان آن به دلیل جنگ‌های مداوم و محرومیت، این ولایت را ترک کرده و متواری شوند.

انتهای پیام/

 

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.