به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان، روزنامه رای الیوم لندن در مقاله‌ای درباره تصمیم رئیس جمهور آمریکا برای خارج کردن نیرو‌های این کشور از سوریه نوشت: به نظر ما کاری که ترامپ انجام داد به سبب شرایط منطقه و شکست پی‌در‌پی آمریکایی‌ها در جنگ‌های خود در خاورمیانه از افغانستان گرفته تا سوریه و عراق است. همچنین نباید از یاد ببریم که حمایت آمریکا از ائتلاف به رهبری عربستان سعودی در جنگ ضد یمن در حالی است که سومین سال این جنگ نیز بدون هرگونه شواهدی از حصول پیروزی (متجاوزان) سپری شد. این امر سبب شد حضور آمریکا در خاورمیانه بی‌فایده باشد.

تصمیم ترامپ برای خروج غافلگیرکننده از سوریه به چند علت است:

نخستین علت این است که ارتش سوریه در هشتاد درصد اراضی سوریه مستقر شده است و از حمایت و پشتیبانی روسیه، ایران و حزب‌الله برخوردار است به گونه‌ای که ادامه جنگ در سوریه با حضور روسیه به عنوان حامی بشار اسد، رئیس جمهور، برای آمریکا زیانبار است.

دومین علت این است که پوتین، رئیس جمهور روسیه، تصمیم گرفت سامانه موشکی «اس 300» را در اختیار سوریه قرار دهد و دستگاه‌های پارازیت‌انداز بر کشتیرانی از طریق ماهواره‌ها و رادار‌ها و سیستم‌های مخابراتی هواپیما‌های جنگی را در مناطق اطراف سوریه در دریای مدیترانه نصب کرد تا فعالیت‌های خصمانه در حریم سوریه را با مانع روبرو کند. پوتین با این اقدام خواست مانع اقدامات رژیم صهیونیستی در اراضی سوریه شود و این سامانه توانمندی‌های جنگی پدافند هوایی سوریه را تقویت می‌کند و در قالب یک راهبرد و نه تاکتیک پیام واضحی از کرملین به نیرو‌های ائتلاف در شرق فرات است. همانطور که یکی از فرماندهان ارتش اشغالگر به روزنامه «هاآرتص» گفت باید همیشه نخستین درس در تاریخ نظامی را به خاطر داشته باشید: روس‌ها را به بازی نگیرید.

سومین علت این است که موضع آمریکا در قبال جنگ یمن تغییر کرد و خواستار توقف حملات هوایی ائتلاف عربی به رهبری ریاض در یمن شد و این نوعی اعتراف به شکست است که منجر به بحران انسانی فاجعه باری شد و در نتیجه وزارت دفاع آمریکا سوخت‌رسانی به جنگنده‌های (متجاوز) سعودی و اماراتی در آسمان را متوقف کرد.

چهارمین علت درباره شکست طرح ترامپ-کوشنر موسوم به معامله قرن است و اینکه عربستان سعودی در وضع دشواری قرار دارد و سرگرم ترمیم پیامد‌های مسئله قتل جمال خاشقجی (روزنامه‌نگار عربستانی) و مقابله با بازتاب‌های سیاسی بین‌المللی است که از عربستان سعودی خشمگین شدند و همین امر نقش عربستان سعودی را برای ایجاد پوشش عربی که این طرح نیاز دارد و شریک فلسطینی برای ترویج این طرح و اجرای این معامله، ضعیف ساخته است. علاوه بر این تشکیلات خودگردان فلسطین مقاومت می‌کند و تکیه بر مبارزه مسلحانه برای آزادسازی، توهمات معامله قرن را بطور کامل بر باد می‌دهد، زیرا با وجود پایداری مقاومت (فلسطینی) نمی‌توان این معامله را اجرا کرد.

پنجمین علت شکست آمریکا در دستیابی به حل و فصل سیاسی با طرف روسی برای بیرون راندن ایران و گردان‌های حزب‌الله از سوریه است و این امر به سبب اصرار آمریکا بر حمایت از رژیم صهیونیستی است که می‌خواهد در قبال خروج آمریکا به حل و فصل سیاسی دست یابد تا در مقابل، ایران نیز از سوریه خارج شود و این بدان معنی است که اگر آمریکا در سوریه حضور نظامی می‌داشت قطعا با روسیه و ایران درگیر می‌شد.

ششمین علت این است که آمریکا نمی‌تواند طرح جدایی کُرد‌ها را از طریق حمایت از نیرو‌های دموکراتیک سوریه پیش ببرد زیرا این امر ترکیه را خشمگین می‌کرد و در واقع شکست آمریکا برای پیشبرد طرح جدایی کردستان عراق در بیست و پنجم سپتامبر ۲۰۱۷ تکرار شد. در این تاریخ همه‌پرسی در سه استان اربیل، سلیمانیه و دهوک و برخی مناطق مورد نزاع برگزار شد.

هفتمین علت، پاسخ فوری پاکستان به راهبرد جدید ترامپ در افغانستان است. پاکستان در مسیر تشکیل جبهه متحد با ترکیه، چین و روسیه برای واکنش به راهبرد رئیس جمهور آمریکا در افغانستان است.

هشتمین علت این است که دولت آمریکا پی برد باید موقعیتش را نزد اتحادیه اروپا تقویت و روابطش را با این اتحادیه بار دیگر ساماندهی کند. اروپا تلاش‌های فراوانی به عمل آورد مواضعی مستقل از آمریکا اتخاذ کند و این امر در چند مسئله از جمله حمله آمریکا به عراق، توافق هسته‌ای ایران و بحران اخیر در خلیج (فارس) و محاصره دولت قطر خودش را نشان داده است.

نهمین علت این است که آمریکا خطر تحرک بمب‌افکن‌های «بلک جک تو -۱۶۰» حامل موشک‌های هسته‌ای مافوق صوت به سوی ونزوئلا «حیات خلوت آمریکا» و در این میان افزایش تنش بین مسکو و واشنگتن را درک کرد و این امر تداعی‌کننده حوادث سال ۱۹۶۲ است که واشنگتن پی برد موشک‌های هسته‌ای شوروی در کوبا در مجاورت ایالت فلوریدا مستقر شده است. این امر ترامپ را بر آن داشت به جای حضور در خاورمیانه به امور داخل بپردازد.

در انتهای این مطلب آمده است: در پایان باید یادآور شد حتی اگر نیرو‌های آمریکا بطور کامل از سوریه خارج شوند هنوز آمریکا نیرو‌های فراوانی در منطقه دارد که شامل 5200 نظامی در مرز‌های عراق است. علاوه بر این پایگاههایش در کشور‌های متحد آمریکا به قوت خود باقی است و در این زمینه «تصمیم ناگهانی آمریکای استعمارگر برای خروج از شرق سوریه» به این معنی است که نیرو‌های دموکراتیک سوریه از پشت خنجر خوردند. ما به کرد‌ها می‌گوییم آمریکایی‌ها تغییر نکردند و نخواهند کرد و به خاطر منافع خودشان همیشه به دوستان و متحدانشان نیرنگ زدند. پرسش این است که آیا حکام و دولتمردان ما از نیرنگ‌های آمریکا عبرت می‌گیرند؟ آیا از کاری که آمریکایی‌ها با «ژاندارم» خود در خاورمیانه یعنی شاه ایران کردند، عبرت گرفتند؟ از خروج آمریکایی‌ها از سوریه متاسف نخواهیم شد و از امروز در انتظار روزی هستیم که حتی سفارتخانه‌های این کشور (آمریکا) در کشور‌های عربی نیز بسته شوند.

انتهای پیام/