به گزارش خبرنگار کشتی و رزمی گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، از جهان پهلوان تختی بسیار نوشته اند و بیگمان بعدها نیز بسیار خواهند نوشت، بیش از نیم قرن است که از درگذشت غلامرضا تختی میگذرد، اما واقعاَ چرا او همچنان برای مردم زنده است و هر کجا صحبت از مرام پهلوانی و انسانیت میشود بی درنگ نام تختی بَر سر زبان جاری میشود.
چیزی که باعث شد جهان پهلوان سوای افتخارات فراوان ورزشی اش برای همیشه در تاریخ ماندگار شود این بود که با تمامی وجود سعی کرد شبیه به همه مردم و برای خدمت به مردم زندگی کند، تختی آنقدر 'مَرد' بود که هر چه داشت را گذاشت و رفت تا خداوند به برکت خلوص، مرام، انسان دوستی، گذشت و ایثار، مردانگی و جوانمردی، غیرت، دلاوری و شجاعتش آوازه اش را جاویدان کند.
دوران ستمشاهی در ایران اگر چه به دلیل استبداد حکومتی در خفقان کامل برخی مشاهیر و بزرگان سپری شد، اما جرقههایی از افرادی همچون جهان پهلوان تختی روح انقلابی را در قشری از جامعه بیدار کرد و درست زمانی که جامعه در تسلط زور و اسلحه بود یک ورزشکار نشان داد میتوان در اوج سختگیریها بر اصول انسانی و دینی پایدار ماند و این از دیدگاه امام خمینی (ره) پنهان نماند تا جایی که در دیدار با فرزند غلامرضا تختی (بابک تختی)، بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران فرمودند: «پسرم، سعی کن همیشه پهلوان باشی نه قهرمان».
این نشان میدهد که اهمیت انقلاب درونی افراد بر حسب اعتقادات مذهبی و انسانی سر آغاز رسیدن به کمال و روح جوانمردی انسان است و تمامی ارکان یک انقلاب از اینجا شکل میگیرد که فردی که در دنیای ورزش و در کشور خودش اگر سر تعطیم فرود میآورد صاحب دنیای پر زرق و برق میشد، اما روح انقلاب یافته اش راضی به کُرنش در برابر ستم نبود.
برای همین است که ۳ تن از چهرهترین رقبای آقا تختی درباره او این چنین میگویند:
عصمت آتلی دیگر کشتی گیر شاخص ترکیه، جمعاً سه بار با تختی مبارزه کرد. ۲ کشتی را باخت و یکبار برد. پیروزی اش بر تختی در فینال المپیک ۱۹۶۰ رم بسیار پر سر و صدا بود، اما ۲ سال بعد در تولیدو آمریکا مسابقات جهانی سال ۱۹۶۲ خیلی راحت مغلوب تختی شد و از دور مسابقات کنار رفت.
عصمت آتلی، خاطرات جالب توجهی از تختی دارد:
عصمت آتلی در مورد خصوصیات اخلاقی تختی میگوید:
غلامرضا تختی در روز ۵ شهریور ۱۳۰۹ در خانوادهای متوسط در محله خانیآباد در تهران به دنیا آمد. رجب خان (پدر تختی) غیر از وی ۲ پسر و ۲ دختر دیگر نیز داشت که همه آنها از غلامرضا بزرگتر بودند. حاج قلی، پدر بزرگ غلامرضا، فروشنده خواربار بود. از قول رجب خان، تعریف میکنند که حاج قلی در دکانش بر روی تخت بلندی مینشست و به همین سبب در میان اهالی خانیآباد به حاج قلی تختی شهرت یافته بود. همین نام بعدها به خانوادههای رجب خان منتقل شد و به نام خانوادگی آنها تبدیل شد.
وی چهار ماه پس از بازگشت از آخرین سفر ورزشی خود (تولیدو، ۱۹۶۶) در آبان ماه سال ۱۳۴۵ زندگی مشترک خود را با همسرش آغاز کرد که حاصل آن، تولد بابک در سال ۱۳۴۶ بود. وی پس از گذشت چهار ماه از تولد فرزندش در تاریخ ۱۷ دی ماه ۱۳۴۶ به دیار باقی شتافت.
از مرحوم تختی ۲ وصیت نامه به جای مانده است که متن وصیتنامه اول غلامرضا تختی را روزنامه اطلاعات در صفحه چهار شماره ۱۲۴۸۱ مورخ نوزده دی ماه به چاپ رساند، اما هنوز معمای مرگ تختی با اعتقاداتش گره خورده است و با وجود شواهدی دال بر خودکشی که بسیار ساختگی به نظر میرسد، برخی معتقدند تختی جانش را در راه اعتقاداتش داد.
بسمالله الرحمنالرحیم
سپاس خدای را که برانگیخت بندگانش بر وصیت و درود بر پیغمبر و آل او (ص). خدای در قرآن کریم فرموده هر شخصی که شربت ناگوار مرگ را میچشد باید برای سفر دور و دراز تهیه توشه کند؛ لذا توفیق رضا ربانی شامل حال غلامرضا تختی فرزند رجب شماره شناسنامه ۵۰۰ از بخش ۵ تهران شده در حال صحت بدن و کمال عقل پس از احراز به وحدانیت خدا وصی شرعی و قائم مقام قانونی خود قرار داده برادر! ابوینی آقای محمد مهدی تختی را که ثلث مالش را به مصرف دفن، کفن و چهلم او برساند و مابقی این ثلث را به دو خواهر و یک برادرش بدهد و دو سوم مالش را طبق قانون بین وراث تقسیم کند.
و، اما متن وصیتنامه دوم غلامرضا تختی به این ترتیب است که تلفن داخلی هتل را میگیرد و از مسئول شیفت هتل برای اتاق ۲۳ درخواست قلم و کاغذی میکند و روی کاغذ آرمدار هتل در غروب ۱۶ دی ماه سال ۴۶، وصیتنامه دوماش را اینگونه تنظیم میکند:
خانه شمیران به ۲ خواهرهایم واگذاردم، تا موقعی که زنده هستند از آن استفاده کرده، در صورتی که پسرم باقی بود بعد از مرگشان به بابکم واگذار کنند. مدالهایم را البته اگر بابک عزیزم بزرگ بود مال ایشان بود، اما چون چهار ماه بیشتر ندارد به اسم فرزند دلبندم بگذارید در موزه حضرت رضا (ع).
دیگر عرضی ندارم صورت بدهیهایم این است:
بانکها - آنها رهن است
اشخاص:
شرکت مریخ ۵ بنز ۵۰۰۰۰ ریال
نیکو سلیمی ۴۰۰۰۰ ریال
امیر خان ۲۰۰۰ ریال
پرویز خان بیضایی ۲۰۰۰ ریال
روحالله سلیمی ۵۰۰۰ ریال
حاج حسین خاله ۵۰۰۰ ریال
طلب از خسرو ضابطی ۲۰۰۰۰ ریال
غلامرضا تختی
۱۷/۱۰/۴۶
و این بود آخرین دست نوشته جهان پهلوان در هنگام عزیمت به سفر ابدی. مردی که در مقابل هیچ کسی سرخم نکرد و با هیچ صاحب منصبی، هم کلام و هم سفره نشد، هیچگاه طلب جایگاه، پست و مقام نکرد و به همین دلیل برای مردم، شکستها و پیروزی هایش یکی بود تا بهترین الگو برای تاریخ ورزش ایران باشد.
در پایان نگاهی گذار داشته باشیم به کلکسیون افتخارات "جهان پهلوان تختی":
گزارش: حسین رحمانی
بیشتر بخوانید:
روایت خبرنگار قدیمی درباره جهان پهلوان تختی
فقدان جهان پهلوان تختی پنجاه و یک ساله شد
فیلمی دیده نشده از کشتی تختی در المپیک ۱۹۵۶
انتهای پیام/
شما هم یه جوانمردی در حق ما بکنید و بررسی کنید که چرا برخی بانکها زمان زیادیه که استخدامی نداشتند؟ پس از چه راهی نیرو جذب می کنند؟!!!