به گزارش حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از روابط عمومی شبکه پرس تی وی، مرضیه هاشمی مجری، خبرنگار و مستندساز ۵۹ ساله شبکه پرس تی وی که در روز یکشنبه ۲۳ دی ماه و بدون هیچ گونه اتهامی در فرودگاه سنت لوییس آمریکا بازداشت و به زندانی در واشنگتن دی سی انتقال داده شده بود، پس از حضور در چند جلسه دادگاه به عنوان «شاهد کلیدی» و مشخص شدن بی‌گناهی‌اش از زندان آزاد شد و قرار است طی چند روز آینده به ایران بیاید.

این مجری برجسته پرس تی وی پس از آزادی از زندان، با انتشار ویدئویی زنده در فضای مجازی، ضمن تشکر از همه مردم در سراسر جهان به خاطر دعا‌ها و حمایت هایشان برای آزادی وی، عنوان کرد: قطعاً این حمایت‌ها و دعا‌ها در کنار لطف خداوند به من برای تحمل این شرایط و آزادی‌ام بسیار کمک کرد.

وی در مصاحبه‌ای اختصاصی با شبکه پرس تی وی در خصوص نحوه دستگیری و اتفاقاتی که برای وی در زندان آمریکا افتاده، این چنین توضیح داد: چند سال پیش مستندی را در رابطه با قتل مایکل براون، نوجوان سپاه پوستی که توسط نیرو‌های پلیس آمریکا در فرگوسن کشته شد، ساختم و در این سفر قصد داشتم تا باری دیگر به فرگوسن و همچنین سنت لوئیس بروم تا ببینم که بعد از آن اتفاق و اعتراضات مردم، اوضاع چه تغییری کرده است. همچنین، برخی‌ نیز به من گفته بودند که فعالان و افرادی که درگیری قتل مایکل براون بودند، کشته شدند. از این رو، قصد داشتم تا مستندی را در این رابطه تولید کنم. پس از اتمام مراحل تصویر‌برداری و در حالی که از فرودگاه سنت لوئیس قصد بازگشت به دنور را داشتم تا از فرزند و نوه خود دیدن کنم و پس از چند روز ماندن در دنور، به تهران برگردم؛ نیرو‌های امنیتی فرودگاه و پلیس FBI به من گفتند دستور بازداشت من را دارند و ظرف چند ثانیه، به من دستبند زدند. در آن لحظه فقط گفتم که آیا پسرم هم بازداشت است؟ آن‌ها گفتند نه؛ فوراً به رضا گفتم که سوار هواپیما شو و به دنور برگرد. اما این اتفاق نیفتاد و پلیس FBI او را به واشنگتن منتقل کرد.

مرضیه هاشمی در ادامه افزود: من آن شب را در سنت لوئیس ماندم و روز بعد من را به مقر FBI در واشنگتن منتقل کردند. آن‌ها به من می‌گفتند که متهم به هیچ جرمی نیستم، اما با این حال، آزمایش DNA از من گرفته شد وعلی‌رغم اعتراضم برای ممانعت از این کار، به من می‌گفتند که هرکسی که به این مرکز منتقل می‌شود، حتما می‌بایست آزمایش DNA دهد.

مجری شبکه پرس تی وی گفت: پس از آن به زندان مرکزی در واشنگتن دی سی منتقل شدم. البته باید این را هم بگویم که در تمامی این مراحل به من دستبند و پابند زده بودند. در زندان مرکزی، به من گفتند که باید مورد تفتیش بدنی قرار بگیرم و باید روسری‌ام را بردارم، اما از آن جایی که یک زن مسلمان هستم و به حجاب پایبندم نسبت به این مساله اعتراض کردم و به آن‌ها گفتم که این کار شما غیرقانونی است و باید پوشش مناسبی را با توجه به مذهب خود اتخاذ کنم. اما مأمور زندان که یک زن هم بود، به من گفت: باید روسری‌ام را از سرم بردارم و به زور روسری را از سرم برداشتند. پس از تفتیش بدنی، من را به یک سلول سرد و تاریک انتقال دادند. در این سلول، تشکی بر روی تخت وجود نداشت و تختی با میله‌های آهنی بود. دستشویی و حمام نیز در وسط سلول تعبیه شده بود. خوشبختانه هیچ فرد دیگری به همراه من در آن سلول نبود.

هاشمی ادامه داد: بسیاری از نیرو‌های امنیتی زندان، مرد بودند و مدام در زندان در حال رفت و آمد بودند و از آن جایی که حمام در وسط سلول قرار داشت و زندان‌بان‌ها نیز به راحتی می‌توانستند داخل آن را ببیند، حتی امکان استفاده از حمام هم وجود نداشت. در زندان صدا‌های فریاد از مرد و زن شنیده می‌شد که به سلول‌های مختلف برده می‌شدند. شرایطی که واقعاً غیرقابل باور بود. صبح روز بعد، من را بیدار کردند و گفتند که باید به دادگاه برویم. من با دستبند و پابند با یک وَن به دادگاه منتقل شدم. در واقع، با من همانند یک مجرم رفتار شد. وقتی به دادگاه رسیدیم، به من گفتند که آسانسور خراب است و باید از پله‌ها بالابرویم تا به اتاق مورد نظر برسیم. این در حالی که بود که پا‌های من با پابند بسته شده بود و وادارم کردند تا با همین وضعیت، پله‌ها را بالا بروم.

مرضیه هاشمی عنوان کرد: در جلسه دادگاه به من گفتند که هیچ جرمی مرتکب نشدم و به عنوان یک شاهد در این جا هستم. پس از پایان جلسه باری دیگر به زندان منتقل شدم و باری دیگر از آن‌ها خواستم تا روسری ام را به من بدهند و نسبت به این مساله اعتراض کردم. اما آن‌ها قبول نکردند و پس از چند ساعت، یکی از نیرو‌های امنیتی زندان گفت که می‌توانی از این تی‌شرت برای پوشاندن مو‌های خود استفاده کنی. در داخل زندان نیز یک پیراهن آستین کوتاه به من دادند و خلاصه این که شرایط بسیار سختی برای یک زن مسلمان در این زندان بود.

هاشمی گفت: زمانی که می‌خواستند به بخش زنان منتقلم کنند، نیروی امنیتی زندان به من گفت که باید آن تی‌شرت را از روی سر خود بردارم و علی رغم مخالفتم، نگهبان زندان که یک زن هم بود، تی‌شرت را از روی سرم برداشت و من را به بخش زنان منتقل کرد. من اغلب اوقات در بخش انفرادی زندان بودم و از آن جایی که نمی‌توانستم هر غذایی را بخورم، به سختی می‌توانستم با اندک مواد غذایی که می‌دانستم حلال هستند، سر کنم. در کل می‌توانم بگویم که رفتار آن‌ها با من رفتاری آکنده از اهانت و بی‌احترامی بود. رفتاری که من اعتقاد دارم با هیچ فردی نباید این گونه عمل شود. با این حال، من یک شهروند آمریکایی هستم و هیچ کار اشتباهی انجام ندادم و علی رغم آن که به هیچ جرمی متهم نبودم، در یک سلول انفرادی در زندان نگهداری می‌شدم و به من دستبند و پابند زده بودند.

او افزود: پس از اتمام جلسه دوم دادگاه و وقتی که به زندان آمدم، من را به بخش عمومی زنان منتقل کردند. اما طوری از من نزد این افراد صحبت کرده بودند که آن‌ها از من دوری می‌کردند و به من به چشم یک قاتل نگاه می‌کردند.

وی ادامه داد: نکته حائز اهمیت این است که من می‌گویم اگر من یک شاهد مطلع هستم، حکم آن را به من نشان بدهید و بگذارید با شما در خصوص آن موضوع صحبت کنم. تقریبا هفت سال است که هر بار هنگام ورود به ایران و بازگشت از ایران به آمریکا، مورد بازجویی FBI قرار می‌گیرم و من همیشه با نهایت همکاری، به سوالاتشان پاسخ دادم. اما سوالی که از آن‌ها می‌پرسیدم این بود که چرا فکر می‌کنید که من دیگر به سوالاتتان پاسخ نمی‌دهم و قطعا در مورد این مساله از نماینده حقوقی سوال خواهم کرد، زیرا من یک شخص شناخته شده هستم و هیچ دلیلی نمی‌بینم که بخواهم فرار کنم.

مجری پرس تی وی ادامه داد: من در ایران زندگی و کار می‌کنم و آمریکا نیز خانه من است. این حق من است که هر زمانی که بخواهم به آمریکا بروم؛ چرا که فرزندان و نوه هایم در آمریکا هستند. بنابراین، دلیلی ندارد که بخواهم فرار کنم و این در حالی است که هیچ جرمی مرتکب نشدم و تحت تعقیب نیز نیستم. واقعا چرا باید این کار را بکنم؟ من شخصی بودم که تاکنون مرتکب به هیچ جرمی نشده بودم و حتی یک بار هم دستگیر نشدم. همواره انتظار چنین رفتار‌های مشابهی را داشتم، اما نه در این حد. من در این سال ها، سعی کردم تا آن چیز‌هایی را که به آن‌ها معتقدم به زبان بیاورم و تلاش کردم تا برای حق و درستی بجنگم و در برابر سرکوب بایستم. افرادی همانند من، همواره باید بهای این رویکردشان را بپردازند. به نظر من، تکنیک تهدید همیشه برای تغییر دیدگاه‌های افراد مورد استفاده قرار می‌گیرد.

وی افزود: آنچه که برای من اتفاق افتاد ممکن است برای هر فرد دیگری نیز رخ دهد. این مساله تنها به شخص مرضیه هاشمی مربوط نمی‌شود. ما نباید این اجازه را بدهیم که این اقدامات غیرقانونی، بازداشت و زندانی کردن برای هر مدت زمانی که بخواهند، اتفاق بیفتد. من در این مدت دریافتم که آن‌ها می‌توانند به راحتی افراد را به طور کامل محو کنند. من با پسرم بودم و او شاهد تمامی ماجرا بود، اما اگر او کنارم نبود مطمئن نبودم چه اتفاقی ممکن بود به سرم بیاید. شک ندارم که این اتفاقات برای سایر افراد نیز رخ داده است؛ افرادی که صدایی برای شنیده شدن ندارند و یک شخص رسانه‌ای نیستند. این افراد ممکن است به راحتی حذف شوند و هیچ کسی هم از سرنوشت آن‌ها باخبر نشود. من اعتقاد دارم که مردم کشور‌های جهان هرگز باور ندارند که این اتفاقات در کشور‌هایی رخ می‌دهد که به حقوق بشر اعتقاد دارند.

هاشمی گفت: من از همه مردم می‌خواهم تا برای نشان دادن اعتراض خود به خیابان‌ها بیایند. این قضیه صرفاً به شخص مرضیه هاشمی محدود نمی‌شود، بلکه ممکن این اتفاق برای هر شخصی و در هر زمانی بیفتد. آن‌ها (آمریکایی‌ها) این اجازه را به خود می‌دهند تا افراد را به طور غیرقانونی و بدون هیچ‌گونه اتهامی و تنها با این بهانه که این افراد شاهد مطلع هستند و یا به هر بهانه دیگری، زندانی کنند. در واقع، این مردم هستند که با اتحاد خود می‌توانند زمینه ساز این تغییرات باشند. درخواستم این است که همه نسبت به پایان دادن به این سرکوب‌ها در سیستم قضایی آمریکا اقدام کنند.

وی در خصوص نقش رسانه‌ها و حمایت مردم در آزادی خود عنوان کرد: قطعاً حمایت‌ها و توجه رسانه‌ای به بازداشت من، تاثیر زیادی در تسریع فرآیند آزادی من داشته و من از همه سپاسگزارم. این مساله اهمیت کار ما را در رساندن صدای بی‌صدایان نشان می‌دهد. اتفاقات زیادی در سراسر جهان می‌افتند که توسط رسانه‌های جریان اصلی پوشش داده نمی‌شود و این بر اهمیت کار ما و نقش رسانه‌های آلترناتیو تاکید می‌کند که بتوانند به این رویداد‌ها بپردازند.

مرضیه هاشمی در پایان بر لزوم ایستادگی و مقاومت در برابر چنین رفتار‌هایی تاکید کرد و گفت: ما باید در برابر بی‌عدالتی و سرکوب بایستیم و از همه می‌خواهم که در تظاهرات اعتراضی روز جمعه به من ملحق شوند.

وی در پایان گفت: اکنون که با شما صحبت می‌کنم هر اتفاقی ممکن است برایم بیفتد. حتی شاید ب خاطر حرف هایم و یا هر بهانه دیگر دوباره بازداشتم کنند. می‌خواهم بگویم که ما نباید سکوت کنیم و می‌بایست با یکدیگر متحد شویم تا به این گونه اقدامات پایان دهیم. آنچه در طی این روز‌ها برای من اتفاق افتاد، ممکن است در آینده برای شخص دیگری رخ دهد. اما من همیشه برای حق و حقیقت به پا می‌خیزم و صرف نظر از هر بهایی که باید برایش بپردازم، تا آخرین نفسم حرف هایم را صریح بیان می‌کنم.

انتهای پیام/