به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، توانایی بدن یک زن برای جذب ویتامین ب ۱۲ به تدریج و با افزایش سن، کاهش مییابد. تحقیقات منتشر شده در مجله تغذیه بالینی آمریکا نشان میدهد که ۴ درصد از زنان بین سنین ۴۰ تا ۶۰ سال از کمبود این ویتامین رنج میبرند.
این کمبودها به خصوص در کسانی که از مشکلات گوارشی رنج میبرند و داروهای اسید معده دریافت میکنند، گیاه خوارانی که گوشت دریافت نمیکنند و ... بیشتر به چشم میخورد.
علائم جدی کمبود ویتامین ب ۱۲ که نیاز فوری به توجه پزشکی دارند از این قبیل است:
سرگیجه: حملات مکرر سرگیجه میتواند یک سیگنال جدی ابتلا به کم خونی ناشی از فقر ویتامین ب ۱۲ باشد. احساس لرزش سریع در حالت نشسته از نشانههای دیگر است. کسانی که فقر ویتامین ب ۱۲ دارند، همچنین هنگام بالا آمدن یا پایین رفتن از پلهها دچار سرگیجه میشوند که این حالت البته بسیار خطرناک است و نیاز به توجه فوری پزشک دارد.
سوزن سوزن شدن: این حالت به خصوص زمانی که فرد برای طولانی مدت نشسته باشد، معمولی است، اما احساس بی حسی در سراسر بدن همراه با سوزن سوزن شدن میتواند نشانه ابتلا به فقر ویتامین ب ۱۲ باشد. آسیبهای عصبی ناشی از کمبود ویتامین ب ۱۲ باعث بروز این نشانهها میشود.
رنگ پریدگی: عدم تولید کافی سلولهای قرمز خون در افراد مبتلا به فقر ویتامین ب ۱۲ منجر به بروز حالت رنگ پریدگی میشود.
فراموشی: فراموشی مزمن و نامتعارف ممکن است نشان دهنده یک مساله عمیق پزشکی باشد. بسیاری از بیماران مبتلا به فقر ویتامین ب ۱۲ در معرض خطر ابتلا به زوال عقل و آلزایمر در سنین بالاتر هستند. یک آزمایش خون ساده میتواند کمبود ویتامین ب ۱۲ را تشخیص دهد و رژیمهای مکمل میتوانند از ابتلا به بیماریهای شناختی در این افراد جلوگیری کنند.
خستگی غیر قابل توضیح: احساس خستگی برای طولانی مدت حتی اگر فرد به میزان کافی خواب دریافت کرده باشد، البته همراه با علائمی که در بالا ذکر شد، میتواند نتیجه کمبود ویتامین ب ۱۲ باشد و این را محققان آکادمی تغذیه و رژیم درمانی ایالات متحده ادعا کرده اند.
ضعف عضلانی: یک نتیجه کمبود ویتامین ب ۱۲ این است که اکسیژن کافی به عضلات نمیرد و فرد ضعف عضلانی نامتعارف را تجربه میکند.
بهترین منابع: با توجه به موسسات ملی بهداشت جگر گوساله غنی از ب ۱۲ است. گوشت گاو، بوقلمون، مرغ، ماهی قزل آلا، سرشار از این ویتامین است. تخم مرغ و شیر نیز از دیگر منابع هستند.
میزان توصیه شده:
۰ تا ۶ ماه: ۰،۴ میکروگرم در روز
۷ تا ۱۲ ماه: ۰،۵ میکروگرم در روز
۱ تا ۳ سال: ۰،۹ میکروگرم در روز
۴ تا ۸ سال: ۱،۲ میکروگرم در روز
۹ تا ۱۳ سال: ۱،۸ میکروگرم در روز
۱۴ سال و بیشتر: ۲،۴ میکروگرم در روز
زنان باردار: ۲،۶ میکروگرم در روز
زنان شیرده: ۲،۸ میکروگرم در روز
منبع: آوای سلامت
انتهای پیام/