حجت الاسلام والمسلمین مرتضی ادیب یزدی خطیب و کارشناس امور قرآنی در گفتگو با خبرنگار
حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره وفات
حضرت امالبنین (س) و حضور نداشتن ایشان در واقعه عاشورا اظهار کرد: ۱۳ جمادیالثانی سال ۶۴ هجری قمری مصادف با سالروز وفات جانگداز حضرت ام البنین (س) است، بانویی که حامل فرهنگ اصیل ایثار و شهادت، جهاد و مبارزه و تربیت عظیم مبتنی بر ولایت مداری بودند که در دامان پر مهر و بسیار نورانی والای خودشان ۴ قهرمان بزرگ پرورش دادند.
وی ادامه داد: تقریباً بیش از ۳ سال از زندگی حضرت ام البنین (س) پس از واقعه عاشورا در تحمل غم و اندوه و مسائل و ناراحتیهای کربلا رقم خورد بطوریکه از شدت گریه بر فراق سالار شهیدان (ع) و فرزندان عظیم الشان ایشان، نور دیدگان خود را از دست داده بودند.ایشان در مدینه منوره از دنیا رفتند و در بقیع دفن شدند.
این خطیب و کارشناس امور دینی افزود: حضرت امیر (ع) به واسطه اینکه قلبشان پر از نور علوم اولین و آخرین از جانب پیامبر (ص) بود از سرنوشت تمامی فرزندانشان به خصوص اباعبدالله حسین (ع) آگاه و به فکر روزهای تنهایی پسرشان بودند و این اندیشه در ذهن ایشان بود که اگر خدا مقدور بفرماید میتوانند برادران شیردل و شجاع برای آن حضرت بخواهند، به همین دلیل در پی بانویی شجاع از خانوادهای اصیل و دلیر بودند که حضرت ام البنین (س) یعنی همان فاطمه کلابیه را به عنوان همسر برگزیدند.
وی بیان کرد: هنگامی که خبر شهادت
حضرت قمر بنی هاشم (ع) و ۳ فرزند دیگر را نزد حضرت امالبنین (س) آوردند، ایشان بسیار خشنود شد البته پیش از این، هنگام میلاد حضرت عباس (ع) وقتی حضرت امیر (ع) خبر شهادت فرزندش را به مادر داد این بانو بسیار خوشحال شدند که این نشان از درک حضرت ام البنین (س) به حقیقت ولایت دارد.
حجت الاسلام والمسلمین ادیب یزدی در پایان یادآور شد: حضرت ام البنین (س) خیلی دلشان میخواست کنار سیدالشهدا (ع) در غائله کربلا بمانند، وقتی کاروان امام حسین (ع) و حضرت ام البنین (ع) با هم هر دو از مدینه حرکت کردند؛ حضرت امالبنین (س) متوجه عشق الهی و توجه ویژه حضرت زینب (س) به برادر شدند، مشیت را در این دیدند که حضرت زینب (س) در کنار سالار شهیدان بمانند، البته حضرت ام البنین چند منزلی با کاروان امام حسین (ع) به سمت مکه حرکت کردند، اما از نیمههای راه بازگشتند،. در واقع یکی از سختترین لحظه های خداحافظی، دیدار آخر حضرت ام البنین (س) با فرزندانشان بود از آن روزی که حضرت ام البنین (س) به مدینه بازگشتند انتظاری عجیب و بیسابقه را تجربه کردند، مانند انتظار مادرانی که منتظر بازگشت فرزندانشان از سفر آسمانی هستند؛ در واقع حضرت ام البنین را باید مادر کربلا و تاریخ نامید.
انتهای پیام/