به گزارشگروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، میکروفن ها امروزه بسته به نوع و اندازه خود کاربردهای گوناگونی در وسایل مختلف دارند و در همین راستا امروز باشگاه خبرنگاران جوان قصد دارد تا به معرفی میکروفون های امروزی بپردازد.

تاریخچه میکروفون

اولین میکروفن که تلفن صوتی مناسب را فعال کرده بود، میکروفن کربن (میکروفون) بود. این فناوری به طور مستقل توسط دیوید ادوارد هیوز در انگلستان و امیل برلین و توماس ادیسون در ایالات متحده ساخته شد.

اگرچه ادیسون نخستین اختراع خود در این زمیته را (پس از یک اختلاف قانونی طولانی) در اواسط سال ۱۸۷۷ انجام داد، اما هیوز چندین سال قبل در حضور بسیاری از شاهدان، اختراع خود را نشان داد و اکثر مورخان به اختراعش اعتبار دادند.

میکروفن‌های کربنی نمونه اولیه مستقیم میکروفن‌های امروزی است که در توسعه تلفن، پخش و صنایع ضبط نقش مهمی داشته است. توماس ادیسون میکروفن کربن را به فرستنده کربن دکمه خود در سال ۱۸۸۶ تبدیل کرد. این میکروفن در اولین عملکرد خود در اپرای متروپولیتن نیویورک در سال ۱۹۱۰ آزمایش و پخش شد.

در طول نیمه دوم قرن ۲۰، توسعه به سرعت توسط برادران Shure با آوردن SM۵۷ پیشرفته و به همراه Milab در سال ۱۹۹۹ با DM-۱۰۰۱ دیجیتال بنیان گذاری شد. آخرین تحولات و تحقیقات شامل استفاده از فیبر نوری، لیزر بود.

انواع میکروفون

میکروفن‌های خازنی

اگر به دنبال وفاداری کامل به منبع صدا هستید، باید از میکروفون خازنی استفاده کنید. میکروفون‌های خازنی در مقابل میکروفون‌های دینامیک، واکنش بهتری نسبت به «سرعت» و تحرک امواج صوتی نشان می‌دهند.

این سیستم مکانیکی ساده شامل یک دیافراگم نازک و کشیده شده‌است که در نزدیکی یک صفحه فلزی قرار گرفته‌است (backplate). این آرایش یک خازن ایجاد می‌کند که بار الکتریکی خود را از یک منبع خارجی دریافت می‌کند، باتری یا منبع برق اختصاصی، یا فانتوم پاور از میکسر. دیافراگم در پاسخ به تغییر فشار هوا به آرامی می‌لرزد و باعث تغییر ظرفیت خازن و ایجاد سیگنال خروجی میکروفون می‌شود. میکروفون‌های خازنی در دو نوع ترانزیستوری و لامپی و در اشکال و ابعاد مختلف تولید می‌شوند ، اما همه آن‌ها بر اساس این اصول کار می‌کنند. برخلاف سایر میکروفن‌ها، میکروفن خازنی به مولد برق DC و یک پیش‌تقویت‌کننده احتیاج دارد.

بیشتر بخوانید: ایده پخش صدا هوشمند به محصول تبدیل شد

میکروفن خازنی دارای معایبی است که بزرگی و حساسیت بیش از حد از آن جمله هستند.

ضمناً در مقابل منابع صوتی بلند مجاور دچار واپیچیدگی خواهد شد. این میکروفن کیفیت بسیار خوبی از صدا تولید می‌کند (معمولاً ۲۰ تا ۱۸۰۰۰ هرتز) و نسبت به صدا‌های گذرا واکنش بسیار بالائی دارد.

از میکروفن خازنی برای صدابرداری بسیار حساس استفاده می‌شود (صدابرداری در صحنه‌های متحرک و ایستا) به‌ویژه هنگامی که منبع صوتی در فاصلهٔ دور قرار دارد (به‌صورت میکروفن آویز در ارکستر‌های بزرگ). از طرف دیگر می‌توان این میکروفن را به‌عنوان بوم صدا، بوم دستی، پایه‌ای و آویز نیز به‌کار گرفت.

میکروفن‌های بی‌سیم (VHF یا UHF)

طی سال‌های اخیر، روند رشد ارتباطات بدون سیم با ظهور تلفن‌های سلولی جهش بزرگی کرد.

این درحالیست که در سال ۲۰۰۳ ارتباطات بی‌سیم یکصدمین سالگرد تولد خود را جشن گرفت. صد سال پیش و در تاریخ ۱۹ ژوئن ۱۹۰۳ نخستین پیام تلگراف بدون سیم برفراز آتلانتیک تا انگلستان توسط رئیس‌جمهور روزوولت مخابره شد و این نقطه آغاز ارتباطات بی‌سیم و تولد آن به‌شمار می‌رود، بطوریکه امروزه ارتباطات بی‌سیم به گونه‌ای در ابعاد زندگی ما نفوذ کرده‌است.

بیشتر بخوانید: هوآوی از اسپیکرهای هوشمند خود رونمایی کرد

میکروفن‌های بی‌سیم نیز از این موضوع مستثنی نیستند و هم‌اکنون بیش از ۲۰۰ نوع مختلف از این میکروفن‌ها توسط سازندگان در سرتاسر دنیا تولید و عرضه می‌شوند.

میکروفن اِلِکترِت

این نوع میکروفن نیز، نوع خاصی از میکروفن خازنی است که کاربرد وسیعی به عنوان میکروفن شخصی یا میکروفن مخفی دارد و دارای کفیت خوبی در صدابرداری است. این نوع نسبتاً ارزان و کوچک میکروفن دارای دیافراگم پلاستیکی است که بار الکترو استاتیک 'دایم' دارد؛ از این‌رو به ولتاژ قطبی نیاز نخواهد داشت. تقویت‌کنندهٔ کوچکی که با باتری کار می‌کند در محفظهٔ میکروفن کار گذاشته شده‌است.

در اثر کهنه شدن و کار کردن زیاد، اشکالاتی در عملکرد این میکروفن پدید می‌آید؛ از جمله، از بین رفتن فرکانس‌های بالا، کاهش حساسی و افزایش نوفهٔ زمینه. اختلالات در این میکروفن بر اثر رطوبت زیاد، بخار، حرارت و گرد و خاک سرعت بیشتری می‌گیرد.

میکروفن‌های ریبون

میکروفون‌های ریبون اولین میکروفون‌های هدایتی (directional) بودند که از لحاظ تجاری به موفقیت رسیدند و در دوره طلایی رادیو کاربرد وسیعی داشتند.

امروزه میکروفون‌های ریبون، با تلاش شرکت‌هایی مانند Royer، در حال بازگشتن به عرصه صدا هستند.

بیشتر بخوانید: اسپیکر بلوتوثی تسکو +تصاویر

میکروفون‌های ریبون به جای سطح فشار صدا (SPL) به سرعت مولکول‌های هوا واکنش نشان می‌دهند و در آن‌ها المان معلق و بسیار کوچکی در یک میدان مغناطیسی قوی حرکت می‌کنند. در کاربرد‌های استودیویی این تفاوت عملکردی مهم نیست، هرچند می‌تواند در حین ضبط در فضای باز و در روز‌هایی که باد می‌وزد حیاتی باشد! میکرفون‌های ریبون قدیمی مانند RCA ۴۴ و ۷۷ DX بیش از اندازه ظریف و حساس بودند؛ میکروفون‌های ریبون امروزی، مانند Royer R. ۱۲۱ و R. ۱۲۲ ، طوری طراحی شده‌اند که تحمل استفاده سنگین استودیویی را داشته باشند.

میکروفن‌های داینامیک

در میکروفن‌های دینامیک، سیگنال صدا با حرکت کردن یک هادی در میان یک میدان مغناطیسی ایجاد می‌شود.

در بیشتر میکروفون‌های دینامیک یک دیافراگم بسیار باریک و سبک در پاسخ به فشار هوا حرکت می‌کند. حرکت دیافراگم باعث حرکت یک سیم پیچ صدای معلق در میان یک میدان مغناطیسی می‌شود، و منجر به ایجاد جریان الکتریکی کوچکی می‌شود.

میکروفون‌های دینامیک حساسیت کمتری (در مقابل فشار هوا و فرکانس‌های بالا) نسبت به میکروفون‌های خازنی دارند و معمولاً می‌توانند در شرایط سخت تری کار کنند.

بیشتر بخوانید: اسپیکر و میکروفن پوستی ساخته شد!+تصاویر

همچنین این میکروفون‌ها ارزان‌تر هستند و برای ضبط صدای درامز و گیتار الکتریک مناسب‌تر هستند.

مناسب‌ترین میکروفون برای snare میکروفون Shure SM ۵۷ (که برای آمپلی فایر گیتار نیز عالی هستند). بسیاری از مهندسان از میکروفون Sennheiser MD ۴۲۱ برای toms و AKG D. ۱۱۲ برای باس درام استفاده می‌کنند.

میکروفن‌های یو اس بی

میکروفون‌های USB یکی از پیشرفت‌های جدید در فناوری میکروفون هستند و دارای تمام اجزای میکروفون‌های سنتی هستند: کپسول، دیافراگم و غیره. تفاوت این میکروفون در داشتن دو مدار اضافی است: یک پری آمپ داخلی و یک مبدل آنالوگ به دیجیتال (A/D).

پری آمپ اتصال میکروفون به میکسر یا پری آمپ میکروفون خارجی را غیرضروری می‌سازد.

مبدل A/D خروجی میکروفون را از آنالوگ (ولتاژ) به دیجیتال (داده) تبدیل می‌کند، تا بتواند به‌طور مستقیم وارد رایانه شود و توسط نرم‌افزار ضبط خوانده شود.

این میکروفون ضبط دیجیتال پرتابل را بسیار آسان می‌کند. تنها کافی است میکروفون را به رایانه متصل کنید، نرم‌افزار DAW را اجرا نمایید و کلید ضبط را بزنید!

انتهای پیام/