به گزارش گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان، ورزش بسکتبال تاریخچه ای جذاب دارد که شاید به حدود سال ۱۸۹۱ بازگردد. این ورزش همانند سایر ورزش ها قوانین، زمین و وسایل مخصوص به خود را دارد که امروز باشگاه خبرنگاران جوان قصد دارد به بررسی و معرفی مشخصات آن ها بپردازد.
جیمز نای اسمیت یک پزشک کانادایی بود که با ایالات متحده آمریکا مهاجرت کرد و تابعیت آن کشور را گرفت.
در سال ۱۸۹۱ یعنی زمانی که دکتر نای اسمیت در دانشگاه ورزش اسپرینگ فیلد (واقع در ایالت ماساچوست آمریکا) درس میداد، رئیس دانشگاه از او خواست ورزشی ابداع و اختراع کند که دانشجویان بتوانند در فصل زمستان در سالن به آن بپردازند تا آمادگی جسمانی خود را برای پرداختن به مسابقات میدانی فوتبال، هاکی و بیسبال، در فصل بهار و تابستان حفظ کند.
دکتر نای اسمیت پس از بررسی رشتههای موجود ورزشی، دریافت که ورزش جدید باید: توپ در آن نقش داشته باشد.
دانلود کنید: بازی پرطرفدار بسکتبال برای اندروید
به صورت گروهی به اجرا در آید.
اصل رقابت در آن رعایت شود؛ و بر مهارت استوار باشد.
هیچ گونه خشونتی و برخوردهای سخت بدنی مبتنی نباشد.
حاصل این افکار و اندیشهها ورزشی شد به نام بسکتبال که امروزه پس از سپری شدن نزدیک به یک قرن و اندی از اختراع آن، از پر طرفدارترین و هیجان انگیزترین رشتههای ورزش بین المللی است.
دکتر نای اسمیت در شروع کار دو سبد که مخصوص حمل میوه بود بر دیوار دو طرف سالن ورزش دانشگاه و در ارتفاعی بلندتر از قد یک انسان قد بلند نصب کرد و به دو گروه از ورزشکاران جوان دانشگاه آموزش داد که توپی را دست به دست بدهند و سعی کنند آن را به درون سبد بیندازند.
در این حال، تیم مقابل باید بکوشد که مانع از انجام این کار شود و توپ را هم از چنگ حریف بربایند و تصاحب کند. نخستین مسابقهای که به این ترتیب و به صورتی تجربی ترتیب یافت میان دو تیم ۹ نفره در کالج اسپرینگ فیلد بود و اولین گل تاریخ بسکتبال را هم یکی از بازیکنان به نام «ویلیام چیلس» به سبد انداخت.
این مطلب را از دست ندهید: همه آنچه درباره تاریخچه ورزش والیبال نمی دانید!
بعدها شخصی به نام «فرانک ماهان» با توجه به اینکه در زبان انگلیسی سبد را بسکت (BASKET) و توپ را بال (BALL) میگویند، این ورزش را بسکتبال نامید.
برای تورنمنتهای المپیک و قهرمانی جهان، زمین بسکتبال باید ۲۸ متر طول و ۱۵ متر عرض داشته باشد.
سالن قانونی حداقل دارای ۷ متر ارتفاع و نور کافی و مناسب برای انجام مسابقات است. خط کشی زمین باید با محل استقرار تماشاچیان و تابلوهای تبلیغاتی حداقل ۲ متر فاصله داشته باشد.
عرض خطوط زمین ۵ سانتیمتر است و بگونهای رسم میشود که کاملا قابل رویت باشد. دقیقا در مرکز زمین دایرهای به شعاع ۱/۸۰ متر رسم شده است.
این مطلب را از دست ندهید: وقتی زمین خاکی به سالن ورزشی تبدیل میشود
همچنین خطی موازی خطوط انتهایی زمین را از وسط به دو قسمت مساوی تقسیم میکند. منطقه سه امتیازی محوطه بیرونی نیم دایرهای به شعاع ۲۵/۶ متر است که مرکز آن زیر مرکز حلقه بسکتبال است و از خط عرضی ۱/۵۷۵ متر فاصله دارد.
منطقه محدود شده یا منطقه سه ثانیه محوطهای است بشکل ذوزنقه که قاعده کوچک آن ’’خط پرتاب آزاد‘‘ است و قاعده بزرگ آن روی خط انتها قرار گرفته است و دو ساق ذوزنقه از خطوط دالان تشکیل شده است.
فاصله خط پرتاب آزاد تا خط انتها ۵/۸۰ متر است. خطوط دالان به دو انتهای نیم دایرهای به شعاع ۱/۸۰ متر میپیوندد که مرکز این نیم دایره نقطه وسط خط پرتاب آزاد است. نیمه مکمل این نیم دایره باید در داخل منطقه محدود شده، با خطوط منقطع رسم شود.
زمین بسکتبال به شکل مربع مستطیلی است که سطح آن کاملا صاف و سفت و عاری از هر نوع مانع و برجستگی است.
این مطلب را از دست ندهید: فوق ستارههایی که از باشگاه خود محبوبتر هستند +تصاویر
انتهای پیام/