به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان، پایگاه اینترنتی العهد لبنان در مقاله‌ای نوشت: سفر بشار اسد، رئیس جمهور سوریه، به تهران، فقط سفر معمولی رئیس جمهور کشوری به کشور دوست نبود، بلکه پدیده‌ای سیاسی با پیام‌هایی مختلف و نشان‌دهنده گزینه‌هایی است که بسیاری سازمان‌های اطلاعاتی منطقه و جهان آن را بررسی و ارزیابی می‌کنند. این سفر همچنین نشان‌دهنده بخشی از ویژگی‌های مرحله آینده است که محور مقاومت پس از پیروزی‌های خود، می‌تواند از جایگاهی قدرتمندتر با چالش‌های آن روبرو شود.

العهد نوشت: نخستین مخاطب این پیام‌ها و گزینه‌ها اسرائیل است که بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر آن، از سال ۲۰۱۵ و مداخله نظامی روسیه در سوریه، برای یازدهمین بار به مسکو سفر کرد.  با این که شمار این سفر‌ها در وهله نخست نشان دهده معمولی بودن آنهاست؛ آخرین سفر از نظر چارچوب‌های منطقه‌ای-سوری و بین المللی-آمریکایی، با سفر‌های پیشین تفاوت داشت.

ژنرال عاموس یادلین -رئیس مرکز پژوهش‌های امنیت ملی تل‌آویو- با پرده برداشتن از این قضیه، گفت نتانیاهو «چند بار به روسیه سفر کرد؛ اما این نخستین سفر است که در فضایی ملتهب آغاز شد». وی در توضیح مقصود خود گفت: «روس‌ها برای احیای اصول فعالیت راهبردی تلاش خواهند کرد. نتانیاهو می‌خواهد ایرانی‌ها را دور کند و روس‌ها به وی خواهند گفت چنین چیزی را نه می‌خواهند و نه می‌توانند [انجام دهند].»

این سفر همچنین نخستین سفر نتانیاهو به مسکو از زمان سقوط هواپیمای روسیه در سپتامبر سال گذشته و پس از تلاش‌های گسترده وی برای دریافت موافقت روسیه برای اجرای این سفر است.

العهد با اشاره به کوتاه شدن سفر نتانیاهو به علت مسائل داخلی فراروی وی و اعلام مواضع مشاور قضایی دولت در خصوص اتهام‌های فساد علیه او، افزود: اغراق نکرده‌ایم اگر بگوییم تصویر بشار اسد -رئیس جمهور سوریه- در حالی که آیت‌الله سید علی خامنه‌ای را در آغوش گرفته بود، به منزله «نشست طرف‌های پیروز» بود و بر تصمیم‌گیرندگان تل‌آویو و در راس آن‌ها نتانیاهو به شدت تاثیر گذاشت، زیرا آشکارا، به همگان فهماند سوریه به طرف‌هایی که در خطرناک‌ترین لحظات در کنار آن ایستاده‌اند، پشت نخواهد کرد و گزینه‌های آینده آن نیز مانند گذشته، بر این اساس خواهد بود که سوریه یکی از ارکان اصلی محور مقاومت از تهران تا لبنان است.

این اوضاع و طرف‌های آن، روسیه از یکسو و ایران و سوریه از طرف دیگر، ارزیابی‌های تل‌آویو را که در خصوص تاثیرات یکی از خطرناک‌ترین سناریو‌های ناشی از تحولات سوریه هشدار می‌داد و به هیچ وجه انتظار آن را نداشت، تقویت می‌کند.

از سوی دیگر، نتانیاهو به شکل شبانه‌روزی در ارتباط با مسکو تلاش می‌کند آن را متقاعد کند که گزینه تلاش برای خارج کردن ایران و/ یا جلوگیری از افزایش و توسعه توانمندی‌های نظامی سوریه را انتخاب کند. اما سفر بشار اسد به تهران که پیش از ورود وی به مسکو صورت گرفت برای از بین بردن امید‌های او کافی بود؛ امید‌هایی مبنی بر این که ادامه اعمال فشار‌ها بر نظام سوریه ممکن است آن را از ایران دور کند.

از سوی دیگر، تحولات دیگری صورت گرفت که تحمل آن‌ها برای تل‌آویو سنگین است. اظهارات زئیف الکین، وزیر «اسرائیل»، و همراه نتانیاهو به شکل خلاصه به این تحولات اشاره دارد: «ما به مواضع خود پایبند هستیم و پرواضح است که این کار آسان نیست. نظام (سوریه) به ثبات رسید و اوضاع بسیار پیچیده شد. ما برای پیشبرد منافع اسرائیل، به گفتگو با روسیه ادامه خواهیم داد. از نظر روسیه این قضیه ساده نیست؛ ولی ما روش خود را تغییر نداده‌ایم. تقویت حاکمیت و ثبات نظام (سوریه)، اعمال فشار‌های نظام روسیه را برای کاستن از آزادی عمل ما افزایش می‌دهد.»

در ادامه این مطلب آمده است: مشکل «اسرائیل» این است که دل بستن به مسکو را نه به این علت که در مقایسه با دیگر گزینه‌های جایگزین، مفیدتر است، بلکه به این سبب انتخاب کرده است که به علت محدود بودن گزینه‌ها و هزینه‌های سنگین آنها، به منزله گذرگاه اصلی برای هر گونه اجرای سیاسی یا امنیتی در عرصه سوریه است. مسبب این ماجرا هم خروج آمریکا از عرصه سوریه است و تل‌آویو از خروج‌های بیشتری در سطح خاورمیانه نگران است که در این صورت، بحران اسرائیل را تشدید و گزینه‌های تل‌آویو را بیش از این، محدود خواهد کرد.

العهد در انتهای مقاله خود نوشت: این ماجرا همچنین موجب می‌شود تل‌آویو میان مجموعه‌ای از مسائل محاصره شود که به طور مستقیم به امنیت ملی آن آسیب وارد خواهد کرد. به همین علت، تل آویو را وادار خواهد کرد از موضعی ضعیفتر گزینه‌های جایگزین را بازبینی کند یا با گزینه‌هایی با هدف آزمودن و اعمال فشار بیشتر ماجراجویی کند، به این امید که شروط مذاکره با مسکو بهبود یابد یا به گزینه‌هایی که به ماجراجویی‌های حساب نشده نزدیک‌تر است، روی آورد.

انتهای پیام/